Aku tarik nafas panjang, jari jemari aku ketuk stereng perlahan. Bunyi ekzos kereta aku berdengung rendah, bergaung dalam ruang basement yang separuh kosong.
Aku sengih sendiri, Nisa baru saja aku hantar balik ke rumah sewa dia tapi kepala aku mana reti tenang. Badan panas, hati lagi panas. Aku mana reti kenyang.
Enjin aku matikan. Mata aku jeling cermin pandang belakang. Baju aku masih sharp, jam tangan berkilat, bau minyak wangi mahal bertahan lama. Buaya pun reti bergaya, standard.
Aku tolak pintu, langkah keluar. Kasut aku berderap atas lantai simen. Bunyi tapak tumit pantul balik. Langkah aku ke arah lif. Muka aku tayang tenang, kepala ligat kira mangsa. Malam ini siapa?
Bau kopi mahal campur bau roti bakar baru keluar oven singgah lubang hidung aku. Lif tertutup belakang, aku langkah laju, sebelah tangan seluk poket seluar jeans.
T-shirt aku tarik, bagi jatuh elok pada pinggang. Rambut aku selak sikit, kemaskan. Mata mesti jalan, petang begini, mall penuh orang, penuh peluang, penuh risiko.
Aku toleh kiri kanan. Cahaya matahari masuk celah-celah skylight mall, buat lantai marmar berkilat sampai silau. Kalau terserempak skandal lama, mana aku nak sorok muka? Buaya pun harus pandai jaga reputasi.
Tapak kasut aku berderap terus halakan badan ke restoran tepi atrium. Bau kopi, bau pasta, bau budak-budak baru balik kerja semua aku rembat masuk hidung.
Bagus. Petang ramai orang. Petang pun Azfar lapar, bukan lapar makan saja.
Langkah aku hentak perlahan-lahan, sengih sudah separuh naik. Bahu aku goyang sikit betulkan t-shirt yang sudah mula melekat di dada. Bunyi sudu garpu, gelak orang semua aku dengar senyap-senyap.
Mata aku tangkap dia, duduk manja tengah restoran. Rambut terjuntai atas bahu, baju ketat melepasi pinggang. Kaki silang, bibir merah senyum lambai. Sempurna!
Aku sengih balas, angkat kening sikit. Kaki aku halakan terus tak peduli mata orang tengok. Biar.
Bau minyak wangi mahal dia masih duduk melekat dalam hidung aku. Dia bangun. Badan dia rapat, tangan dia paut leher aku, pipi sentuh bibir aku sekejap.
"I rindu You..." suara dia separuh bisik, separuh manja. Aku sengih, telinga aku sudah lali, tapi hati aku tetap seronok bila dapat skandal masih lagi jinak.
Aku balas peluk, tapak tangan aku jatuh pada pinggang dia, tarik rapat lagi. Bibir aku tepi telinga dia, suara malas aku luncur, "Rindu, huh? Petang-petang pun sanggup tunggu I kat sini?"
Kiera gelak, mata dia kelip manja. Tangan dia genggam tangan aku, jemari dia main-main dengan jari aku. Aku tahu dia suka act clingy. Bukan girlfriend, tapi kalau orang tengok, nampak macam bini orang pun iya.
Dia tarik aku duduk. Kerusi empuk, bau kopi naik balik. Kiera sandar lengan pada bahu aku. Kepala dia hampir leher aku.
"Bila you balik Malaysia?" Suara aku separuh malas, separuh sengaja bagi dia tunjuk manja.
"Dua hari lepas... kenapa? You rindu I ke?" Kiera balas, nada dia separuh sengih, separuh gigit bibir. Mata dia pandang aku tak berkelip.
Jari aku naik, usap pipi dia perlahan. Lembut. Sawa matang, bau wangi mahal, tak murahan. Kiera ini kalau seksi pun, seksi yang orang tengok dua kali. Sekali sebab terdedah, sekali sebab terbayang mahalnya.
Aku gelak sikit, sengih malas. Jari aku tarik turun ke dagu dia. "I rindu, eh? Tengok you petang-petang pun dah lega. Senang, tak payah susah cari."
Dia gelak kecil, gigit bibir lagi. Tangan dia pegang paha aku bawah meja. Panas. Standard Kiera yang mulut manis, tangan lagi manis.
Aku angkat tangan, panggil pelayan yang sudah jeling-jeling dari tadi. Biasalah, kalau aku datang sini, semua tiba-tiba rajin.
"Fresh orange satu," aku cakap pendek. Pelayan angguk cepat-cepat, lesap.
Tangan aku tak berhenti. Jemari aku selak rambut Kiera perlahan, biar jatuh cantik atas bahu dia. Rambut dia wangi, bau saloon mahal, bau perempuan pandai jaga diri.
Kiera sambung makan aglio olio. Spageti melilit garpu, bibir dia muncung sikit, sengaja tunjuk manja. Mata dia curi jeling aku, senyum separuh, sengaja lambat kunyah.
Aku sengih, tangan aku masih main celah rambut dia. Sekali-sekala jari aku sengaja sentuh leher dia. Lembut.
Dia gelak kecil. "You tengok I makan pun I malu, tau..." Dia bisik perlahan, suara separuh manja, separuh gatal.
"You tahu tak... dah lama I tak spend masa dengan you, Kiera..." suara aku keluar perlahan, separuh malas, separuh sengaja tekan manja. Jemari aku masih selak hujung rambut dia.
Kiera angkat muka, pandang aku lama. Mulut dia sengih sikit, mata dia separuh sempit, konon marah. Tapi aku tahu marah dia manja, bukan marah betul.
"You ni gatallah, Azfar... kalau boyfriend I tahu hubungan You dengan I ni, mesti I kena bunuh..." Kiera ketawa kecil, bahu dia rapat sikit ke lengan aku. Bau dia naik balik, serang hidung aku.
Aku gelak perlahan, jari aku singgah bawah dagu dia, angkat sikit muka dia. "Kalau kena bunuh pun, I sanggup datang kubur you..." suara aku malas, tapi hujungnya sengih nakal.
Kiera gelak lagi, garpu dalam tangan dia goyang-goyang spageti. Mata dia tak lepas pandang aku. Tangan dia bawah meja sempat tekan paha aku, macam cabar.
"Apa kata malam ni... kita spend time sama-sama? Hotel biasa yang You selalu ajak I dulu..." suara Kiera sengaja dia turunkan perlahan. Mata dia separuh tutup, bibir dia sengih manja.
Aku terus sengih sinis. Lidah aku tekan hujung pipi. Sempat aku telan tawa. Aku sandar sikit, pandang muka dia dekat-dekat.
"Tadi kata takut boyfriend you tahu..." aku sengaja tarik suara, nada separuh sindir, separuh cabar. Bibir aku sengih lebih panjang.
Kiera gelak kecil, bahu dia gerak naik sikit. Tangan dia naik ke pipi aku, jemari dia usap kulit aku macam aku ini boyfriend betul. Bau minyak wangi dia makin wangi.
"Kalau spend time dengan You... I sanggup ambil risiko..." Dia bisik, hujung kuku dia sengaja cakar manja dekat rahang aku. Mata dia renung, macam nak telan.
Aku gelak perlahan, jari aku sudah mula buat kerja. Rambut Kiera aku selak ke belakang bahu dia. Tangan aku turun ke tengkuk, usap-usap kulit dia perlahan, sengaja tekan hujung jari macam main biola.
Kiera sengih, garpu dia letak tepi pinggan. Tangan dia naik pegang pergelangan tangan aku, konon nak hentikan, tapi aku tahu dia suka.
"You ni... tangan tak reti duduk diam, eh..." suara dia separuh bisik, mata dia separuh pejam. Bibir dia sengih manja.
Aku dekatkan muka, bibir aku singgah di telinga dia. Nafas aku sengaja aku hembus perlahan. "Kalau duduk diam, I mati kutu..." suara aku renyah, hujungnya sengih lagi.
Kiera ketawa kecil, jari dia cubit jari aku yang tengah main tengkuk dia. "I makan pun you kacau..." Dia tolak manja, tapi bahu dia rapat lagi ke dada aku.
Tangan aku turun, selam balik ke pinggang dia. Satu lagi tangan aku sapu paha dia bawah meja, main hujung jari dekat kain dia.
Kiera pandang aku lama, mata dia berkilat. "Nak apa lagi ni..." Dia gigit bibir, nada dia separuh bisik.
Aku sengih. "Apa lagi, you bagi I lah..." jari aku tekan sikit paha dia. Dia ketawa kecil, garpu dia main ketuk bibir sendiri, manja nak mampus.
Aku tengah ralit tekan hujung jari atas paha Kiera, sengih dia pun sudah makin manja sekali mata aku tangkap satu bayang di luar cermin restoran.
Aku kerling. Dua orang jalan rapat. Lelaki tinggi, rambut panjang sedikit, gelap, jalan macam tak hairan dunia. Sebelah dia... budak perempuan rambut merah, pendek comel, tangan sangkut pada lengan lelaki itu pegang tangan macam couple baru dapat gaji.
Aku sempat pejam celik. Sial. Mata aku tak salah. Itu Ghibran. Ghibran yang konon lone ranger itu jalan dalam mall petang-petang, tangan sentuh perempuan?
Kiera gelak, tarik pipi aku. "You tengok apa? Tengok I lah..."
Aku tak layan. Kepala aku separuh dongak, suara aku keluar separuh kuat, separuh menahan sengih. "Apa sial Ghibran buat dalam mall ni?!"
Aku sengih balik, tangan aku cepat-cepat tarik dari paha Kiera. Kepala aku angguk kecil, pura-pura pandang menu yang aku sudah hafal sepuluh kali. Dalam kepala, gambar Ghibran pegang tangan budak rambut merah itu masih tayang macam wayang.
Kiera sengih, jari dia tolak dagu aku suruh tengok muka dia. "You tengok siapa sangat tu? Tengok I lah..." suara dia separuh merengek, separuh merayu.
Aku ketawa perlahan, tangan aku naik balas usap pipi dia. "Mana ada I tengok siapa... you je I nampak. Lain I tak layan..." Aku balas suara malas, sengih maintain cool.
Dia gelak kecil, bibir dia sengaja rapat ke telinga aku. "Malam ni kan... I free. You free kan? Kita sambunglah macam dulu... hotel biasa tu..." suara dia turun perlahan, kuku dia cakar tengkuk aku manja.
Aku sengih separuh malas, tapi dalam perut sudah panas. Kepala otak aku sudah separuh terbang. Tangan aku naik balik ke lengan dia, tekan perlahan, sengaja main-main.
"I free... I selalu free untuk you," suara aku separuh bisik. Sengih aku sudah separuh gila. Kiera balas gelak kecil, bahu dia rapat ke dada aku.
Hotel? Hotellah. Ghibran? Perempuan rambut merah? Lantak. Malam ini, Kiera dulu. Aku mana reti sabar kalau sudah hidang depan mata.
"You... sebelum kita check in... I nak something boleh?" Suara dia manja, mata dia renung aku sambil jari dia main lengan aku.
Aku angkat kening, sengih separuh sinis. "Nak apa lagi, hm? Badan I dah bagi, duit pulak?" Aku sengaja sindir.
Dia gelak kecil, tangan dia cubit lengan aku manja. "I penat tau travel... kasut I pun dah macam nak putus... belikan la I yang baru. You kan sayang I..." Bibir dia muncung makin panjang, mata dia buat-buat redup.
Aku ketawa perlahan. Dasar Kiera. Mulut manis, tangan manis, otak pun manis tapi poket aku dia aim. Standard.
Aku hulur tangan, jari aku angkat dagu dia. "Nak brand apa? Cakap awal, jangan harap I belikan kasut pasar malam..." suara aku separuh malas, tapi senyum aku sudah pasrah.
Kiera sengih makin manja. "You belikan yang mahal sikit... yang I tunjuk kat Instagram hari tu..." Dia sengih, mata dia bercahaya, macam budak baru dapat lolipop.
Aku gelak, jari aku sengaja cuit hujung hidung dia. "Pandai eh? Okey... kasut dapat... malam ni I dapat..."
Dia ketawa kecil, tangan dia naik peluk leher aku lagi. "Deal, You..."
Aku sengih, jari aku sudah turun balik usap tengkuk Kiera. Rambut dia aku selak ke tepi, leher dia aku jentik perlahan. Kepala dia makin rapat ke bahu aku, manja tak habis-habis.
Tiba-tiba aku sengih sinis, suara aku turun malas. "Boyfriend you tu tak cari you ke? Lembik sangat ke sampai you boleh lepak sini dengan I?"
Kiera gelak kecil, mata dia separuh pejam, tangan dia cubit peha aku bawah meja. "Alah... boyfriend I tu boring, kerja pun asyik outstation... dengan I pun macam patung. Mana sama dengan You..."
Aku angkat kening, sengih makin lebar. "Tak sama? Mana tak samanya?" Aku sengaja tekan, suara aku separuh cabar. Jari aku naik garu manja dagu dia.
Dia ketawa kecil, suara dia separuh bisik. "Dia tak pandai layan I... dia tak pandai buat I rasa... hidup. You lain... You pegang I pun I dah rasa hilang kaki..."
Aku gelak kecil. Dasar Kiera, ayat manja dia kalau orang lemah lutut dengar. Tangan aku turun paha dia, sengaja aku tekan lagi.
"Hilang kaki, eh? Malam ni I bagi hilang nyawa terus..." Aku sengih, bibir aku dekat telinga dia. Kiera ketawa manja, bahu dia sengaja rapat lagi ke dada aku.
Share this novel