Laju Harraz berlari ke arah Ania. Sampai je kakinya dipasak di depan toilet. Kembung pipinya menahan tawa.
"Woi asal gelak? Ingat lawak ke?"
"Haah... Memang lawak pun"
What the fish! Selamba je dia balas! Aku yg tengah terlentang terkangkang bagai ni boleh pulak jadi bahan lawak dia !
"Agak agaklah der! Sakit ni bengap!"
"Eleh lain kali tu kalau nk mintak tolong cakap. Menangkan ego tuh memang bala lah jawabnya. Ni pun dalam sakit menyempat lagi MEMBENGAPKAN aku. Derhaka je keje kau ni kan?" perli Harraz. Dia diam tak berkutik. Nk tengok apa reaksi Ania.
"Yelah... Intan payung raja mutlak king queen putera cinta hati jiwa raga pengerang kalbu kanda adinda, boleh tak tolong saya? Sakit ni! Lantai ni lembut sangat sampai nk patah tulang saya"
Terus terhambur ketawa Harraz.
Kelat wajah Ania. Apa? Aku salah cakap ke?
"Cepatlah!"
"Kejaplah. Tk reti bersabar betul" bebelan Harraz macam mak nenek betul.
Aku jeling tapi dia buat dek jer weh!
Perlahan lahan Harraz memapah Ania ke katil.
"Awak..."
"Apa dia?"
"Saya belum lepas hajat lagi ni"
"Erk...tk lagi ehh?" kepala yg tk gatal Harraz garu.
"Tak sempat"
"Mari lah aku pimpin kau"
Tangan dihulur pada Harraz. Bagai ada renjatan elektrik pula. Tadi takde pun. Pelik! Namun diabaikan oleh Harraz.
"Nanti siap panggil aku" pesan Harraz.
Aku balas dengan anggukan tanda mengiyakan.
"Awak saya dah siap ni!"
Pintu dibuka. Terjengul kepala Harraz. Kepala je ehh. Dahtu mata pun terpejam.
"Saya dah pakai seluar lah! Tk hingin nk bogel depan awak!"
"Ehh...arr...okey" merah muka Harraz menahan malu.
Jam sudah menginjak 2 pagi namun mata aku degil taknak lelap.
Nk lelap macam mana kalau ci DIA ajak main.. Bukan Harraz tau. Laki tu awal awal dah berdengkur. Kau faham faham lah hospital kan. So pagi pagi macam ni agak agak apa dia?
Sekali lagi pintu bilik bergoncang.
Haish masa ni jugak dia nk main main dengan aku. Takde masa lain ke?
Tiba tiba pintu terkuak.
Pucat lesi wajah Ania.
Benda hitam persis rambut mengurai di bawah pintu.
Hilaian makin kedengaran.
Syaitan punya syaitan! Kenapa kau kacau aku?!
Makin kuat dia mengilai siott! Macam ejek aku je
Aku kerling Harraz. Amboi...mamat ni tidur mati ke?
"Awak bangunlah.... Saya takut ni!" bahu Harraz aku goncang kuat namun masih tak jalan.
"Awak..... Bangunlah... Please"
Senyap. Harraz masih sedap diulit lena sementara aku....
Habis bantal aku baling kat muka pintu tuh. Rambut aku ramas kuat lepas benda alah tu main buka tutup pintu.
Bingit dah satu hal, seram pulak tu.
Sekarang muka aku pun termasuk golongan menyeramkan. Apa taknya, kusut habis rambut aku ni haa! Macam langsuir!
Muncul lah gerangan yg dinanti nanti tapi muka tak jelas, faktor cahaya kut. Dengan rambut panjang plus baju putih. Kat leher dia aku nampak something merah.
Makin dia dekat makin aku nangis.
"Harraz!!!" tempikku sekuat mungkin.
Terpinga pinga Harraz bangun. "Kenapa?"
Tk tunggu lama . Badan tegap Harraz aku peluk. Semua ketakutan aku lepaskan di dada bidang Harraz.
Harraz tk mengerti apa yg terjadi namun tangannya sibuk membelai belakang tubuh Ania. "Shuhhh...dh jangan nangis. Aku ada"
Werkk kau ada pebenda. Aku sorang sorang je tadi! Nasib tak terkencing je! Desis hati kecil Ania.
Akhirnya perasaan aku tenang.
"Kau kenapa?"
"Ermm takde apa apa. Aku dahaga je" bohong aku. Aku sendiri tak faham kenapa bibir aku mendustai hati yg degil nk cakap apa yg jadi. Tapi macam ada sesuatu yg menegah.
Harraz gelak kecil. Tk lama dia menuang air lalu disua pada Ania.
Tiba tiba dia teringat sesuatu. "Kau panggil nama aku ke tadi? Kau sebut Harraz kan? Macam mana kau boleh tahu? Sepanjang kau bangun aku belum bagitau nama aku?" berpadu padu soalan meluncur keluar dari bibir pemuda itu.
Terkelu aku. Tergamam, tersentak, habis semua ' ter' lah!
Share this novel