DM83~JOKE?

Romance Series 23892

Bab 83

" Alololo, comelnya cucu nenek. Eii, ambik mana ni, lesung pipit? Hmm, ambik mana? Nenek geram la, dengan pipi awak. Nak gigit boleh, tak?"

Sakinah memegang cucunya. Comel bangat. Muka macam ayah, tapi kulit putih macam ibu dia. Eiii, Sakinah rasa macam nak aje gigit pipi si comel.

" Eii, Kinah. Bagi la dekat akak pulak. Orang pun teringin nak pegang cucu. " Kak Mas tarik tangan Sakinah. Dari tadi kut, Sakinah pegang Firas sorang-sorang. Orang lain pun nak pegang jugak.

Sakinah melarikan diri apabila Kak Mastura tayang muka nak pegang cucu. Eii, excuse me! Ini cucu I okay?

" Nak pergi mana tu, Kinah? Pening la budak tu nanti. " Kak Mas ikut melangkah ke arah Sakinah.

" Biar la Kinah pegang sampai puas. Kinah sayang sangat dekat cucu Kinah. " Sakinah nampak terlalu obses dengan Firas. Masakan tidak, wajah si bayi saling tak tumpah dengan wajah Izham.

Dia jadi takut pula, andai orang lain membawa cucunya pergi. Tak. Kali ini, dia tidak akan mengizinkan. Cukuplah sekali...

Terus dia membawa si kecil menyorok di mana-mana. Tak semua orang dia boleh percaya. Kadang-kadang sebab terlebih percayalah, puncanya ada duri dalam daging.

Kak Mastura mulai cermas apabila kelibat Sakinah tiba-tiba hilang dari pandangan mata. Apa dia nak cakap dekat Mikanadira nanti? Kinah, kau memang mencari pasal la.

Mikanadira keluar dari bilik air dengan di papah oleh Mak Tipah. Luka di perutnya masih lagi terasa menyucuk-nyucuk selepas ubat bius hilang. Nak buang air kecil tadi pun, Ya Allah rasa macam nak terbuang sekali segala isi perut. Mak Tipah memapah Mikanadira sehingga ke katil.

" Mak, anak Mika mana?" Mikanadira menyoal perlahan tatkala katil anaknya kosong. Aiik, takkan firas dah boleh jalan pulak. Baru lahir kot.

" Tadi Sakinah dengan Mastura datang. Agaknya, diorang bawak pergi mana-mana la tu." jawab Mak Tipah. Tangannya sudah mengambil cawan plastik lalu di suakan kepada Mikanadira.

" Tak nak dah la, Kak. Masa nak kencing tu.. Perghhh, terseksa jiwa dan raga. " seloroh Mikanadira sambil ketawa kecil. Dia terus berbaring di atas katil.

Walaupun Firas masih lagi belum cukup 9 bulan, tetapi usia Firas sudah mencapai 38 minggu. Jadi proses persalinan Mikanadira tidak mempunyai sebarang masalah. Cuma Mikanadira perlu bersalin tidak seperti orang lain.

Kak Mastura muncul juga sambil menundukkan wajah. Macam mana dia nak terus terang ni. Katakanlah kebenaran, walau ia pahit untuk di dengari. Be confident Mastura! Bukan kau yang buat. Kau cuma sampai kan apa yang betul aje.

" Kak.. Mana anak Saya Kak? " soal Mikanadira saat Kak Mastura sudah berdiri di hujung katilnya.

" Errr, Mika sabar ya. Macam ni.. Ehem... Sebenarnya.. Anak Mika sudah hilang. Hilang juga si Sakinah tu. Akak pun tak tahu dekat mana Mika. Sumpah Akak tak tahu. " Kak Mastura memejam matanya rapat-rapat. Tak sanggup nak tunggu reaksi si Mikanadira.

Sudah dua minit juga dia menunggu, akhirnya dia membuka juga mata.

" Akak cakap apa? Sapa yang ambik anak Mika? Kak Sakinah? Dia yang ambik? Hahaha, agak-agak la nak buat lawak pun Kak. Saya tak rasa nak gelak pun." Mikanadira ketawa sinis.

Benda-benda macam ni mana la boleh nak buat lawak. Argh, walau dalam hati ni berkepuk nak percaya tapi, husnuzon Mikanadira. Takkan lah Kak Sakinah yang baik tu nak ambik anak dia pulak. Lagi satu, kalau ambik pun, dekat mana sangat yang boleh,Sakinah nak bawak sorok anak dia. Kampung pun sebelah menyebelah aje.

" Betul ka, Mas? " soal Mak Tipah yang sedari tadi menjadi pemerhati. Dia pulak yang rasa tak sedap hati sekarang ni.

" Yalah. Akak ingat Saya ni, kaki tipu ka? Benda penting kut. Mulanya tadi kami main-main dengan Firas, lepastu Saya minta la pulak nak pegang Firas tu. Dari tadi aje asyik Sakinah yang pegang. Lepastu.. " belum sempat Kak Mastura menghabiskan kata-katanya, Mikanadira awal-awal lagi mencelah.

" Three. " jawab nya dengan muka innocent.

Pap!!

Kena sedas penampar dekat bahu, Mikanadira terus tersenyum malu.

" Okay, sambung balik. " Mak Tipah menggesa.

" Lepastu... Dia terus bawak lari Firas. Saya kejar dia, tapi tiba-tiba dia hilang macam tu aje.. " kata nya sambil menunduk.

Dia rasa bersalah dan malu dengan apa yang Sakinah lakukan. Sakinah tak pernah bersikap begini. Malah, bila di fikir-fikirkan balik, rasa mustahil pun ada.

Mikanadira terlopong terus mulutnya. Firas hilang ke? Mana Firas pergi?

Ha, baru sekarang nak mengelabah Mika. Aselehe betul. Tadi masa orang cerita, dia boleh nak bergurau, hah sekarang ni baru berakal sikit.

" Eh, apa cakap macam tu kak Mas. Kinah duduk depan tu aje la. Mana ada bawak lari Firas pun. Kan, sayang? Nenek tak bawak lari awak, kan? " Sakinah menjengulkan dirinya.

Kak Mastura sudah menggelengkan kepalanya laju. Apa semua ni? Dia tak faham. Tadi bukan main punya mencicit Sakinah lari, tapi sekarang dia pulak yang datang sini.

Mikanadira dan Mak Tipah geleng kepala laju. Terasa kesal kerana mempercayai apa yang Mastura katakan sebentar tadi.

" Lain kali kalau nak buat lawak pun agak-agak la kak. Itulah Mak, Mika dah cakap dah Kak Mas ni memang suka buat lawak. Tapi ni bukan masa yang sesuai. Kak Mas buat, orang rasa nak luruh jantung tau tak. " Mikanadira melepaskan keluhan kasar. Firas yang di letakkan di atas tilam di sebelahnya, di tarik rapat dengannya.

Mesti anak ibu lapar kan? Sian dia.. Iyalah ibu bagi awak susu." Mikanadira sempat mencuit pipi si comel. Geram dia tengok anaknya. Walau tak tembam lagi, tapi bukan main ligat dia nak susu. Mesti tak lama lagi bambam la Firas ni.

" Izham tak datang Kinah? " soal Mak Tipah yang sedang duduk di kerusi di sebelah Mikanadira.

" Tak. Nanti dia datanglah tu. InshaAllah. " jawab Sakinah dengan wajah yang cuba di kawal rasa gugup.

" Apa yang penting sangat sampai tak boleh nak jenguk anak ni? " Mak Tipah melahirkan rasa tidak puas hatinya..

Sakinah tersenyum kelat tanpa menjawab pertanyaan Mak Tipah. Pipi cucu kesayangan di cuit lembut sebelum dia mengajak Kak Mastura pulang. Nasib baik tadi dia tidak hilang pertimbangan.

Mikanadira menghantar mereka pergi dengan sorotan mata. Mak Tipah pula hanya menggelengkan kepalanya.

********

" Err, awak tau tak? " soal Faqihah tiba-tiba saat suasana antara dia dan Izham bertukar sepi.

" Apa, yang? Saya tahu apa? " soal Izham polos. Wajah Faqihah di pandang sayang. Mungkin inilah kuasa tuhan. Dari menyampah terus jadi cinta.

" Tau... Yang Saya nak kahwin dengan awak. Awak tahu, kan? "

" Ish, yang tu mestilah Saya tahu. Saya kan sayang awak. Mestilah Saya tahu segala-galanya tentang kita. Lagipun semua pasangan dekat dunia ni mengharapkan sebuah perhubungan yang abadi kan? " Izham cuit hidung kembang Faqihah.

Faqihah ketawa mengekek.

" Cam tau-tau ja.. Hehe.. " dia sudah ketawa malu.

Izham tarik Faqihah ke dalam pelukannya. Mereka sama-sama ketawa sambil bertatapan.

" Hoiiii, balik Izham. Akak cakap balik. " jerkah Sakinah yang ketika itu lalu di hadapan port 'cinta buatan' Faqihah. Dekat mana lagi kalau bukan dekat kebun pisang Wak Kasman.

Adoyaiii, dekat kebun pisang orang sempat lagi mereka bertemu dan memadu kasih. Itu kalau biar lama-lama tu, lain pulak jadinya nanti.

Faqihah mencebikkan bibirnya, jelek. Ada-ada aja langau yang mengacau. Sepatutnya dia kena guna bantuan hantu rayanya untuk menutup pandangan orang kampung semua. Baru la takde yang mengganggu.

" Lah.. Akak balik ja la. Orang nak jumpa awek orang ni. " dengus Izham seraya melepaskan keluhannya. Aduhai, feel-feel ke lautan hindi, hilang sudah dek jerkahan Sakinah.

" Aku cakap balik tu, balik ja la. Asal degil sangat ni? " tempik Sakinah lagi. Dah la mood dia tak okay sekarang ni.

" Mengacau la kak Kinah ni. Macam tak biasa pulak tengok orang bercinta. Entah-entah akak dulu pun lagi teruk. Bukan setakat jumpa ja tapi... " lancang mulut Faqihah berkata.

" Kurang ajar punya budak. Kau ingat aku macam kau ka? Hah? Nak main bomoh bagai ni? "

" Sabar Kinah orang lain dengar nanti. " Kak Mastura tarik Sakinah dari keluar dari kereta.

" Awak. Tengok la tu.. Kak Kinah awak tu marah Saya la. " adu Faqihah sambil menggoyang-goyangkan lengan Izham.

Izham usap kepala Faqihah lembut. Satu ciuman di hadiahkan ke dahi cinta hatinya.

" Kita jumpa lagi ya sayang. Saya kena balik dulu. Kalau tak nanti macam-macam pulak Kak Kinah kata. Esok kita jumpa lagi tau. " Izham terus berlalu masuk ke dalam kereta. Sambil itu pandangan matanya tidak lepas memandang wajah Faqihah.

Kasihan cinta hatinya. Terpampang riak wajah hampa di wajah itu.

****

Sorry ya semua. Lama Sgt Dania menyepi. Nak dapat idea balik tu mmg susah sikit la. InshaAllah lepas ni Dania try update dgn lebih kerap. Tau? Selamat malam semua!!

Tengkiu sebab sudi baca karya Dania. Love you all!!

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience