Ivy POV
Esoknya...
Hari ini hari paling rare — kelas kami dibatalkan last minute. Memang best. Lagipun cuma ada satu kelas pagi tu.
"Well, good morning to you, bestie!" Hanis datang meluru dan memeluk aku kuat-kuat.
Aku ketawa kecil. "Good morning to you too," balasku.
Aku pandang Hanis lama. Nak mulakan topik pun rasa pelik.
"Kenapa kau tenung aku macam nak scan otak aku ni?" Hanis angkat kening.
Aku tersenyum nipis. "Kau okey ke hari ni?"
Hanis balas pandangan aku, muka tenang je. "Kan aku dah cakap aku okay. Jangan risau sangatlah."
Aku hulurkan secawan teh panas pada dia. "Jom makan kat balkoni. Cuaca pun elok hari ni," ajakku sambil menolak pintu kaca.
Nasib baik apartment kami ni jauh sikit dari sesak bandar. View kami cuma taman kecil, tak sampai sepuluh meter luasnya. Pokok-pokok pun rendah je, jadi bila matahari naik, cahayanya perlahan-lahan tembus ke rumah — dalam pukul sembilan, sepuluh pagi baru penuh terang.
Aku duduk, menghirup udara pagi yang nyaman. Tapi dalam kepala, ada benda yang belum settle.
"Kau sure ke betul-betul okey ni?" Aku tanya lagi, berhati-hati.
Hanis senyum sambil mengangguk. "Aku okey lah. Tak payah risau."
Aku mengeluh perlahan. "Tapi... benda macam tu tak patut kau rahsiakan dari aku."
Hanis berhenti menyuap makanan, pandang aku.
"Eh, tak payah lah drama sangat," katanya, mata menjeling manja. "Kau pun tahu aku memang tak nak ada komitmen sekarang ni. Mama je yang suruh cuba-cuba. Trial and error katanya." Hanis ketawa kecil.
"Lagipun aku ni kan PA kau yang berjaya. Muda lagi pulak tu. Nak enjoy dulu la!" tambahnya, bangga.
Aku hanya mengangguk-angguk. Memang itu lah kami — kerjaya dulu, kahwin kemudian. Atau... lambat sangat kemudian.
Hanis tiba-tiba tukar topik. "Dah lah cerita pasal aku. Kau pulak, sejak bila rapat dengan mamat mata hazel tu?"
Nyaris aku tersembur teh panas ke muka dia. Nasib baik sempat telan.
"Eh, mana ada rapat! Hari tu pun terserempak je!" aku membela diri.
Hanis buat muka nakal. "Tapi... macam pernah dengar nama mamat tu."
Dia berlari masuk bilik, keluar semula sambil pegang phone.
"Cuba kau tengok ni," katanya, tunjuk screen.
Aku baca perlahan.
Jayden Zulfan — usahawan muda berjaya. Tamat Master in Business kat UK, kini mewarisi dan mengembangkan empayar keluarga. Pemilik JZ Textile and Group.
Aku pandang Hanis, mulut terbuka sikit.
"Wow... jadi selama ni aku kerja dengan Jayden Zulfan ke?!"
Hanis ketawa. "Ada lagi, belum habis," katanya sambil scroll lagi.
Aku sambung baca:
Karakter: tegas, agresif, berkarisma, tak suka jadi tumpuan. Optimistik, berani, fokus, dominan dalam kerja.
Aku angkat muka. "Tapi... sepanjang aku kenal 'Jayden' tu, takde lah nampak ciri-ciri ni. Dia kerja workshop kereta je kot."
Hanis garu kepala. "Haah, betul jugak. Nama sama, orang lain kot."
Aku tersenyum puas. Menang debat kecil kami.
---
Tepat pukul satu petang, aku dan Hanis dah sampai di JZ Group. Ada photoshoot untuk koleksi busana baru.
Bila fikir balik, dah tiga bulan aku sign kontrak dengan syarikat ni. Tapi sumpah, aku tak pernah pun terfikir nak check background. Nasib baik ada Hanis — dia memang PA terbaik. Semua benda dia semak dulu.
Aku ketawa sorang-sorang.
Hanis jeling. "Weh, kau ni kenapa? Dah plan nak audition jadi pontianak ke apa tengah hari buta ni?"
"Cis, tak guna punya kawan. Aku cantik macam ni kau bandingkan dengan pontianak!" aku menjegil mata.
Hanis gelak. "Cantik-cantik pun kalau dah gila tak guna juga," balasnya sambil ketawa lagi.
Sembang kami terhenti bila ada suara menegur.
"Cik Ivy, Cik Hanis..."
Kami serentak menoleh.
Seorang perempuan manis berdiri depan kami.
"Nama saya Serra, PA big boss. Salam perkenalan," katanya sambil hulur tangan.
Aku dan Hanis sambut salam mesra.
"Cik Ivy, big boss minta naik ke level 39. Ini kad access. Guna kad ni ya."
Aku angguk perlahan.
Setahu aku, bangunan JZ Group ni ada 40 tingkat. Tapi biasanya kami cuma dibenarkan sampai level 38. Level 39 dan 40 memang kawasan larangan kecuali dengan akses khas.
Dalam perjalanan ke lif, sekali lagi — aku kena rempuh!
Belum sempat aku melayang jatuh, ada tangan kekar sambut pinggang aku.
"Aduh... sumpahan apa hidup aku ni? Asyik jadi mangsa rempuhan je," omel aku.
Aku dongak. Dia lagi.
"Awak lagi?!" aku mencebik.
"Eh, awak buat apa kat sini?" Hanis pula yang menyampuk dulu. Bukannya nak risau aku jatuh ke apa. Huh!
"Saya hantar kereta big boss," jawab si mata hazel ni, relaks je.
Tiba-tiba...
"Darling sister! Kau buat apa kat sini?" muncul pulak Hakimi, adik aku.
Aku balas soalan dengan soalan. "Kau pulak buat apa kat sini?"
"Aku hantar proposal design baru," jawab Hakimi selamba.
Aku senyum sinis. "Aku ada photoshoot."
Hakimi tunjuk muka excited. "Boleh lah aku tengok kau bekerja hari ni, darling sister!"
Sibuk betul.
Aku ugut, "Aku bagitahu Daddy kau ponteng kerja baru tahu."
Hakimi cepat-cepat pusing ke Hanis. "Hanis, boleh tak saya tengok awak kerja?"
Hanis ketawa. "Saya okey je... tapi kena tanya kakak awak lah."
Aku mencebik.
Hakimi pusing balik siap ajak si Jayden sekali.
"Jayden, jomlah sekali. Lagi ramai lagi best!"
Yang tiga orang tu ketawa macam dapat masuk pertandingan lawak. Aku? Hmph. Jadi badut hari ni.
Share this novel