26

Short Story Series 18705

Yusuf menanti Hania dengan sabar. Zulaikha yang masih menangis di dukung dan dipujuk.

" Shhh..shh.. Sekejap lagi mama balik. Ya sayang." Yusuf menepuk lembut belakang anaknya.

Yusuf mendengar enjin kereta masuk ke perkarangan rumah. Pasti itu Hania. Yusuf meletakkan anaknya yang sudah lena diatas katil dan terus berlari anak menuruni tangga untuk bersemuka dengan isterinya.

" Awal balik?" Perli Yusuf pada Hania. Diam. Tiada jawapan. Hania cuba untuk berlalu tapi laluannya dihalang.

" We need to talk." Ujar Yusuf.

" Cakaplah cepat, saya nak mandi dan tidur." Jawab Hania.

" Awak pergi mana Hania, dah pukul 2 baru awak balik?" Tanya Yusuf lembut.

" Rumah kawan." Jawab Hania pendek.

" Siapa nama kawan awak tu?" Tanya Yusuf lagi.

" Kalau saya sebut bukan awak kenal pun." Jawab Hania lagi. Yusuf menahan marahnya.

" Jumpa kawan tak salah. Tapi, yang salahnya awak balik lewat. Awak abaikan tanggungjawab awak pada saya dan Zulaikha." Jelas Yusuf pada isterinya.

" Ohh, jadi.. pasal tanggungjawab lah ni, awak bising-bising ni?" Tanya Hania berani. Hania mendekati Yusuf. Dicium bibir suaminya. Lama dan kasar. Yusuf menolak tubuh Hania.

" Bukan ni maksud tanggungjawab bagi saya, Hania." Jawab Yusuf.

" Habistu, apa? awak nak saya duduk rumah.Tunggu awak balik. Jaga anak. macam tu? sampai bila Yusuf? Saya dah tak boleh teruskan lagi semua ni. Saya nak awak ceraikan saya. Saya nak bebas. Saya tak nak ada apa-apa ikatan dengan awak lagi. Saya rimas dan lemas." Luahan Hania itu betul-betul membuatkan Yusuf kecewa.

" Berdosa Hania kalau awak minta cerai. Bergegar arasy Allah." Pujuk Yusuf lagi. "Kita boleh baiki lagi hubungan ni."

" No, saya rasa lebih berdosa kalau terus jadi isteri awak. Tak ada apa boleh dibaiki dan di bawa berbincang. Saya naik dulu." Hania berjalan laju meninggalkan Yusuf yang terduduk di sofa itu.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience