Keesokan harinya..
Walaupun berada dirumah aku masih tetap memakai selendang. Hal ini kerana kadang-kadang Pak Mad ada datang untuk uruskan Nazran.
"Morning.." tegur kak Nadrah. Pagi ni aku bantu bibik menyiapkan sarapan pagi.
"Morning." balasku. Bibik ada didapur siapkan makanan manakala aku dimeja makan.
"Kak.. Nak cakap sikit boleh tak?" soalku. Aku pandang sekeliling.
"Cakap apa?" kata kak Nadrah.
"Kak.. Pasal yang duit tu kan cancle jelah. Saya tak nak." kataku. Aku dah fikir masak-masak yang aku nak jaga Nazran dengan ikhlas bukan sebab duit.
"Kenapa?" soal Kak Nadrah.
"Saya nak jaga Nazran dengan ikhlas." kataku.
"Oh.. Tapi akak tetap akan bagi duit tu jugak. Alis anggap je sebagai duit belanja bulanan untuk Alis. Lagipun Nazran tak bekerja sekarang ni. Jadi Alis guna duit tu." kata Kak Nadrah.
"Err.. Takpe ke?" soalku.
"Takpe." kata Kak Nadrah.
"Kalau akak cakap macam tu takpelah. Terima kasih kak." balasku.
"Sama-sama." kata Kak Nadrah.
"Yang pasal perjanjian sebelum ni pun anggap je batal. Alis jaga Nazran sampai sembuh dan jadi isteri Nazran sampai bila-bila." kata Nadrah.
"Err.. Nazran boleh ke terima Alis?" soalku.
"Insha Allah. Alis pikatlah Nazran tu biar dia jatuh cinta dengan Alis." kata kak Nadrah. Dia tersenyum.
"Hah? Err.." balasku.
"Selamat pagi puan." tegur bibik.
"Selamat pagi. Bibik masak apa hari ni?" soal kak Nadrah.
"Hari ni bibik masak bihun goreng dan kuih karipap kentang." kata bibik.
"Wah mesti sedap." kata kak Nadrah. Kesukaannya adalah kuih karipap kentang.
Kami pun sarapan bersama. Selesai bersarapan kak Nadrah pun hendak berangkat ke tempat kerjanya.
"Sebelum akak terlupa, lusa ni Alis kena bawa Nazran pergi terapi tau. Nanti Pak Mad teman korang." kata kak Nadrah.
"Oh. Okay kak." balasku.
"Bibik hari saya hantar sarapan untuk Nazran ye." kataku.
"Okay. Bibik siapkan." kata bibik.
"Terima kasih bibik." kataku.
"Ini makanan untuk tuan. Yang ni ubat tuan. Bibik lupa nak bagitahu sebelum ni." kataku.
"Baik." kataku. Aku pun naik ke atas dengan membawa dulang makanan untuk Nazran.
Pintu bilik Nazran aku ketuk dan pintu itu dikuak. Aku pun masuk ke dalam. Seperti biasa Nazran berada dibalkoni biliknya.
"Awak.." kataku.
"Kau lagi." pandang Nazran. Dia buat muka kerek. Macam tak suka sangat je dengan aku.
"Ye. Saya hantarkan makanan untuk awak. Makanlah." kataku sambil tersenyum sopan.
"Hm." balas Nazran. Dia menjeling.
"Awak makan tau. Jangan lupa makan ubat." pesanku. Aku senyum padanya.
"Aku tahulah. Dah berambus." halau Nazran. Dia masih belum boleh terima aku.
"K." balas aku.
Aku mengeluh kecil lalu keluar dari bilik Nazran dan turun ke bawah.
Share this novel