"Kau pergi mana semalam?" soal Nazran dengan nada marah. Ada apa lagi lah pulak ni? Terkejut aku, Nazran balik rumah terus marah-marah macam ni.
"Kan saya dah kata saya jumpa kawan." kataku.
"Siapa kawan kau?" soal Nazran.
"Err.." macam mana nak cakap ni.
"Siapa kawan kau?" soal Nazran lagi.
"Rafique.." kataku.
"Buat apa kau jumpa dia?" soal Nazran.
"Dia nak pergi luar negara. Ni last jumpa dia." kataku.
"Oh.. Belum pergi luar negara dah bawa budaya asing?" kata Nazran.
"Apa maksud awak ni?" soal aku pula.
"Bukan main eh kau berpeluk dengan mamat tu. Dengan aku tak nak pula peluk." kata Nazran.
"Hah? Apa awak cakap ni? Tak baik fitnah saya." soal aku.
"Fitnah? Aku ada bukti." kata Nazran. Dia lempar gambar ke arahku.
"Mana awak dapat ni?" soal aku. Aku lihat foto-foto itu.
"Nazran upah stalker ke ni?" soal aku didalam hati. Yelah.. Aku mana tahu yang Zandra upah Rain untuk ambil gambar aku dan Rafique.
"Ni fitnah." kataku.
"Fitnah apanya dah terang-terang dah tu. Aku ingat kau different rupanya sama je macam perempuan kat luar tu." kata Nazran.
"Tak.. Ni semua salah faham." aku menggeleng. Aku ambil foto tersebut.
"Awak tengok sendiri saya tak peluk pun dia. Ni cuma salah faham percayalah." kata aku.
"Tadi fitnah. Sekarang salah faham. Tak payah nak putar belitlah. Mengaku je senang. Kau bercinta dengan dia kan? Dia kekasih gelap kau? Sejauh mana hubungan kau dengan dia?" soal Nazran. Berat sungguh tuduhan Nazran. Tidak terfikir aku nak buat macam tu?
"Hah? Bercinta? Mengarut! Masa ni saya tersandung. Rafique sambut saya. Tapi lepas tu saya terus tolak dia. Dia sendiri pun minta maaf. Dia tak sengaja." kataku.
"Bohong! Asal tiba-tiba tersandung?" kata Nazran.
"Manalah saya tahu. Saya tersandung sebab kasut yang awak bagi tulah." kataku.
"Jadi kau nak salahkan aku pulak? Kau ni tak habis-habis menyusahkan aku. Kau ingat aku tak tahu kenapa kau kahwin dengan aku? Kau manusia paling jahat pernah aku jumpa." kata Nazran.
Ya Allah. Airmata aku mengalir.
"Kenapa senyap? Jawablah." kata Nazran.
"Saya.. Saya.." balasku tergagap-gagap.
"Betulkan?" soal Nazran.
Aku lap airmataku. "Memang dulu sebab saya terdesak. Kak Nadrah minta tolong saya untuk kahwin dengan awak. Kak Nadrah upah saya tapi saya dah suruh kak Nadrah batalkan. Sebab saya rasa bersalah dekat awak. Sekarang saya ikhlas kahwin dengan awak.." kataku.
"Ikhlas konon. Kalau ikhlas kenapa sampai sekarang kau tak pernah mengaku yang kaulah manusia yang langgar aku?" soal Nazran.
"Apa?" aku terkejut.
"Sebab kau hidup aku musnah!" kata Nazran. Dia sedih. Beberapa bulan dia hilang arah. Dia tidak dapat menerima apabila doktor sahkan dia lumpuh ketika itu. Hidupnya kacau bilau. Semuanya kerana kecuaian Alis.
"Ak.. Awak dah tahu?" soalku. Aku terkejut.
Share this novel