Bab 38

Drama Completed 7887

Sejak dua menjak ni aku asyik dapat bunga je. Yang peliknya aku akan dapat bunga yang sama setiap hari selasa. Pelik bukan? Aku ada peminat rahsia ke?

Mula-mula aku ingat tu hadiah hari jadi. Tapi dah banyak kali dapat rasa macam something jugak. Setiap selasa aku dapat tiga kuntum bunga yang ada kad. Kad tu cuma tulis nama aku je. Tiada tulis benda lain.

Tukang hantar pun lain-lain. Tapi aku rasa dorang tu rider je. Bila aku tanya kat dorang siapa yang bagi, dorang kata tak tahu, tak tahu. Stressnya. Siapa yang suka main-main macam ni?

Dia tak tahu ke aku ni isteri orang. Buang tabiat ke kacau isteri orang? Nak mati ke? Haih. Aku kenalah jaga hati suami aku jugak. Kalau dia cemburu macam mana? Kalau dia tuduh aku curang? Parah!

Disebabkan hal ini aku minta bibik rahsiakan yang sebenarnya setiap selasa aku akan dapat bunga. Nazran tak tahu pasal ni. Aku tak nak Nazran fikir yang bukan-bukan. Tahulah dia macam mana. Nanti dia benci aku lagi.

Bunga tu pulak aku buang jelah. Takut lah nak simpan. Mana tahu orang tu berniat jahat. Bunga tu dah kena mandrem ke apa. Wuish! Bahaya tu. Aku tak nak tanggung risiko.

"Bibik.. Nanti kalau dapat bunga lagi. Bibik terus buang tau. Tak payah bagi Alis." pesanku.

"Kenapa? Alis tak sayang ke bunga tu?" soal bibik.

"Tak. Saya lagi sayang hubungan saya dengan Nazran. Saya takut kalau ada orang yang berniat buruk. Bibik tahu kan sekarang ni macam-macam boleh berlaku." kataku. Tak tahu sama ada aku yang overthinking atau tak. Tapi yang penting aku tetap kena hati-hati.

"Kalau kamu cakap macam tu iyelah nanti bibik buang." kata bibik.

"Tapi kalau bibik nak bunga tu, bibik ambil jelah." kataku.

"Buat apa kalau bibik ambil?" soal bibik.

"Entahlah." balas aku sambil tersenyum. Aku pun naik atas dan masuk ke bilik untuk solat zohor. Usai solat aku pun keluar bilik.

"Oh mak kau." kaki aku tersepak sesuatu. Hampir saja aku tersadung.

"Apa ni?" soal aku. Terdapat sebuah bag kertas berwarna pink yang dalamnya ada sebuah kotak kasut. Siap punya ni?

"Happy birthday mulut murai? Hah?" aku baca kad yang ada disitu. Hmm.. Macam tahu je siapa punya kerja ni.

"Assalamulaikum orang sebelah." aku ketuk pintu bilik Nazran.

"Waalaikumsalam. Nak apa?" soal Nazran. Aku tunjuk beg pink tu depan dia.

"Awak bagi ke ni?" soalku sambil tersenyum manis.

"Hmm.." balas Nazran. Dia mengangguk.

"Oh.. Terima kasih susah-susah je." kataku.

"Hmm.." pintu bilik Nazran terus ditutup.

"What..? Hmm.. Takpelah janji dapat kasut baru." aku bawa masuk kasut ke dalam bilik.

"Fuh! Lawa jugak. Pandai jugak laki aku ni pilih." kataku sambil mengayakan kasut itu. Boleh tahan tinggi jugalah kasut ni. Setelah itu aku pun simpan kasut tu. Rasa sayang nak pakai.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience