Completed
15486
Nia sampai dirumah. Kerinduaan begitu dalam dengan bantal dan tilam dia.
“Assalammualaikum mak, Nia sampai dah ni.”
“Waasalam kak, sampai pun hang kan, adik tunggu dari tadi.”
“La, hang ada sini ka Mia. Awat tak habaq kat aku.”
“Habaq buat apa hang bukan ada sini, adik telefon mak ja, mak yang suruh balik.”
“Paper hang habis dah ka. Ni adik, hang mai tolong angkat barang sat.”
“Paper adik habis dah. Amboi hang, adik ada paper hang call aku pun dak. Bukan adik study 24jam pun.”
“Aku kalau call hang satg lama aku sembang ngan hang adik oi. Bukan hang tak tau.”
Tengoklah sekarang pun tak menyempat masuk, sambil sembang sambil tanya sambil bagitahu itu ini.
“Nia, Mia awat dok kat luaq lagi. Hingaq semua orang dengaq hampa sembang.”
Nia segera meletakan barang dan salam dengan ibunya dan memeluk ibunya.
“Jiran kita ni mak, tak dak kerja lain ka asyik dengaq kita sembang. Kan Mia.”
“Eh, adik lupa salam hang kak.”
Menyedari kekhilafan diri. Nia tersenyum saat adiknya salam dengannya. Mia menggaru kepalanya yang tak gatal.
“Mak memang selalu overthinking kak.”
“Mak masak apa mak, Nia lapaq la. Tadi makan roti ja.”
“Kak, apa kata hang mandi dulu. Bagi mak ngan adik siap mja makan. Satg sembang lain.”
“Amboi hang, perli aku no. Sat mak Nia p mandi sat.”
Usai mandi dan solat. Nia turun makan bersama mereka. Sembang kosong sahaja. Sekejap lagi baru ibunya akan jalankan soal siasat. Bagi kenyang dulu.
“Kak, adik kutip pinggan hang basuh tau. Jangan nak lari.”
“Tak pa mai aku kutip dan basuh. Hang kemas meja.”
“Mak tolong dok depan sat, satg kami join mak.”
“Ya la mak dok depan. Satg mai depan. Mak ada benda nak sembang.”
“Kak, hang ada buat salah ka. Awat tiba-tiba mak nak bukak mahkamah.”
“Hang jangan merepek, satg dengaq dulu apa mak nak cakap.”
“Entah-entah mak nak suruh adik kawin pulak. Orang baru ja habis study kak.”
“Ish hang ni, dengaq la dulu apa mak nak kata.”
“Kak, adik tak dak calon tau. Kalau mak suruh kawin hang kena backup adik tau.”
“Pelik hang kan adik. Mak tak kata apa lagi. Tunggu la mak kata dulu. Pernah ka aku abaikan hang.”
“Hang memang the best kak. Ingat kak, kalau tenggelam sama-sama. Kalau timbui pun sama-sama.”
Mereka memang begitu. Tiada rasa dengki, tiada rasa benci kerana Mia beruntung ada Nia, dan Nia beruntung ada Mia. Kasih sayang yang mereka cipta adalah dasar yang mak mereka ajarkan. Arwah ayah dan abang mereka juga begini sebelum meninggal.
“Adik, hang bancuh sat ayaq teh, aku nak potong kek ni,”
“Hang tak kenyang ka kak.”
“Alah, kek ja nak jadi apa. Aku nak rasa gak la kek tu sedap ka. Mahai wei.”
“Ha, hang basuh sekali stroberi, mak nak makan.”
Selesai dah semua. Mereka kedepan dengan hidangan ringan yang Nia beli di Cameron. Nia bersedia apa juga soalan yang akan mak tanya.
“Kak, awat mak serius sangat, adik dah tak boleh duduk dah ni. Bancuh ayaq pun tak tenang dah.
“Hang ni, sabaq la sat. Lagi berapa saat ja lagi hang nak tau dah.”
“Hang bukan tak kenai adik, mana boleh sabaq.”
Mereka ketawa sambil bawa juadah ringan kedepan.
ORANGEBORAHAE-
———> TERIMA KASIH SUDI MEMBACA. DIHARAP DAPAT MEMBERIKAN KOMEN YANG MEMBINA. SUDI-SUDI RATE YA. SAYA AKAN UPDATE SEMINGGU SEKALI. MAAF JIKA ADAKELEWATAN. SAYA SANGAT SUKA TIPIKAL LOVE STORY. MAAF ATAS KEKURANGAN…
SARANGHAE
Share this novel