Completed
15486
“Mak, esok Nia kerja tau.”
“La…tak kan hang mula kerja dah kak, bawak la adik p jalan dulu.”
“Weiii, hang bukan dok mai sini sehari dua tau. Ajak la kawan hang.”
“Kawan adik semua tak balik lagi.”
“Esok petang siap aku balik keja lepas solat kita keluaq.”
“Mak sekali ka.”
“Sekali la mak. Kita p makan ja la mak.”
“Boleh saja.”
Tersengih la dua-dua sekalu.
Telefon Nia berbunyi.
“Dinda pujaan hatiku, awat tak call kanda langsung.”
“Assalammualaikum duhai kanda… betapa biadapnya kanda tidak memberi salam.”
“Maaf la dinda, kanda terlupa.”
Kedua-dua mereka ketawa.
“Awat Ari call. Nia nak masuk tidoq dah ni.”
“Tipu ja tau. Ingat orang tak kenai ka Nia tu kalau menipu suara bergetar.”
“Ni Nia tengah sembang dengan mak ngan Mia ni. Satgi call lain.”
Nia mematikan panggilan disaat Mia datang hampir pada Nia.
“Awat sampai lari kak. Hang jangan rahsia dengan adik lagi tau.”
“Bukan la hang gelak kuat aku lari la satgi tak dengaq.”
“Hang kalau bohong suara hang bergentar tau kak. Jangan bohong adik.”
Nia terkedu ayat sama dengan Zahari.
“Ha Nia apa yang sampai kena lari tu. Habaq la sapa call. Malam pulak tu.”
Terkejut lagi dengan ayat dari mak pula.
“Zahari yang call mak. Dia tanya dok buat apa.”
Nia memilih untuk bercerita.
“Awat tak bagi mak cakap dengan dia dulu.”
“Merepek la mak ni, lain kali mak. Nia baru ja lepas putuih ngan Abang Am.”
“Eh, mak tak sebut pasai nak bagi kawin hang pun. Kene mengena apa dengan Am pulak.”
Nia masuk perangkap ibunya. Sengaja mahu menduga.
“Dak la maksudnya lama mak tak sembang dengan dia, segan la terus cakap fon. Nia pun dok segan lagi.”
“Mak melawak ja Nia.”
“Lagipun mak, Nia tak mau dah benda lama berulang lagi. Hat baru xmau berulang. Hat lama pun sama.”
Suara Nia semakin tenggelam. Sedih mula menyapa hati. Mata juga tidak mahu memberikan kerjasama.
“Laaa mak saja usik Nia.”
“Hampa tau dak masa jumpa dengan dia kat sana tu jantung ni macam nak guguq tau. Macam mana saat yang paling Nia nak lari pada semua orang dia boleh ada mak. Takut sangat pikiaq masa tu.”
“Nia cuba lari dari dia mak, Nia tak mau nampak mudah. Tapi dia jumpa Nia. Dia tau Nia mak. Tapi awat dulu dia tinggai Nia mak.”
“Nia tak boleh kata macam tu. Mungkin semua ni jadi ada sebab. Tak satu apa yang jadi dalam dunia ni tak dak sebab.”
“Betoi tu kak, ditakdirkan hang jumpa dia kat sana kak. Mungkin untuk jadi kawan balik macam dulu.”
“Aku tak tau dik, aku memang kalah kalau dengan dia. Tu yang Abang Am tak boleh bagio aku rasa.”
“Am baik lagu lain Nia. Tiap orang tak sama tau. Jangan banding.”
“Bukan baik tak baik mak, perasaan tu mak.”
“Ya mak paham la. Mak bukan tua sangat.”
“Jom la masuk tidoq esok hang tu keja.”
“Ha la jom la.”
Ada kelegaan dihati Nia dapat luahkan serba sedikit rasa hati yang terbuku.
———————————
Maaf Ari, tadi adk Nia mai’-Nia
‘Ok’-Zahari.
‘Ari nak call ka’-Nia
Terus Zahari menelefon Nia. Nia tahu Zahari hampir merajuk.
“Sikit lagi ja Ari nak merajuk tau. Nasib baik Nia suruh call.”
“Nia tak suruh call pun, Nia tanya ja nak call ka. Patutnya jawab la nak.”
Zahari meletak telefon terus.
“Eh.. merajuk ka. Aduhhhh…”
Ting.
‘Nak’-Zahari
Panggilan masuk semula.
“Assalammualaikum Nur Nia, dah Ari dah jawab dah nak.”
“Nia niat nak gurau ja tadi. Tak sangka Ari buat macam tu.”
“Ari pun gurau ja dengan Nia tadi, jangan pikiaq bukan-bukan.”
“Ari bila strt keja?”
“Ari lusa baru start. Nia pulak bila?”
“Nia esok start keja. Ari okay ka ni?”
“Ari okay ja Nia, Nia tu ok ka?”
“Tadi masa Ari call, Nia tengah sembang dengan mak ngan Mia. Ari ingat dak Mia?”
“Ingat tapi tak pernah jumpa lagi. Awat ngan tadi Nia?”
“Mak tanya Nia pasai Ari. Nia nangis tadi depan mak ngan Mia.”
“La pasai apa pulak Nia nangis.”
Zahari dah mula cuak. Sebab tu dia kalau boleh tak mahu mengasak Nia. Biar Nia sendiri sahaja yang melangkah secara perlahan.
“Cara mak macam Nia ni dengan Ari. Mungkin Nia salah paham sebab terlalu sensitif. Nia memang nak kita kawan ja Ari. Nia takut sangat kalau pikiaq apa yangd a jadi apa yang akan terjadi semua tu.”
“Nia, tak dak apa akan jadi. Kita akan jadi kawan. Nia perlu Ari bila pun bagitau ja kat Ari. Kalau boleh memang Ari akan mai. Jangan risau kalau pasai tu.”
“Entahlah. Apa pun jadi kita tetap kawan. Itu ja yang Nia boleh janji.”
“Tak perlu berjanji Nia. Ari paham. Ari ingat kita dah bukak cerita baru.”
“Ya cerita baru. Jom la Ari Nia nak tidoq dah. Esok keja.”
“Okay Assalammualaikum Nia. Mimpi yang baik-baik.”
“Okay waalaikumsalam. Jaga diri.”
Nia melepaskan keluhan berat. Macam mana la dia boleh sebut tentang dia nangis bila sebut nama Zahari.
ORANGEBORAHAE-
———> TERIMA KASIH SUDI MEMBACA. DIHARAP DAPAT MEMBERIKAN KOMEN YANG MEMBINA. SUDI-SUDI RATE YA. SAYA AKAN UPDATE SEMINGGU SEKALI. MAAF JIKA ADAKELEWATAN. MAAF SAYA MASIH MENCUBA. HARAP ADA YANG SUDI BACA YA. TERIMA KASIH ATAS SOKONGAN. SAYA TAK BUAT CHAPTER PANJANG-PANJANG YA. TERIMA KASIH SEKALI LAGI.
Share this novel