32

Romance Completed 61517

"Akak. Kenapa tak bagitahu je tadi dah sampai airport? Tak payah akak tunggu lama dekat sini."

"Sekejap je pun. Lagipun aku tak naklah kacau masa kau kerja. Kang kau pula kena marah."

"Aku boleh je bagitahu akak nak balik dekat Kak Am. Mesti dia kasi aku pergi juga."

"Tak payah nak guna orang dalam. Dah, aku penat. Nak balik cepat-cepat."

"Yelah. Ni dah makan belum?"

"Belum."

"Kita pergi makan dululah baru balik."

"Okay."

Selesai je tunggu 20 minit tadi, Sapp terus called minta ambil kat airport ni.

"Siapa-siapa je akak bagitahu nak balik ni? Tiba-tiba betul nak balik."

"Kau dengan Jane je tahu. Aku nak bagi surprise je."

"Patutlah."

"Macam mana korang dekat sini? Okay ke?"

"Okay je semua. Cuma rindu dengan akak je."

"Eleh, sweet-nya nak rindu-rindu aku."

"Akaklah. Pergi lama sangat."

"Lima bulan je pun."

"Akak cakap macamlah lima hari je."

"Eh, lama ae? Rasa sekejap je."

"Akak je yang sekejap. Kitorang yang dekat sini rasa lama."

"Alololo, dia."

"Marilah, makan dulu. Nanti tak siap-siap makan ni."

"Okay."

.....

*Aku dah balik sini.*

Selang beberapa minit kemudian, Shaun melihat mesej Sapp.

*Bila?*

*Tadi.*

*Bila kitorang blh prgi jmpa klurga kau?*

*Esok atau lusa. Jgn je hari ni.*

*Kalau mcm tu, lusa kitorang prgi sana.*

*Okay. Siang? Mlm?*

*Mlm agaknya. Nak tunggu papa balik.*

*Okay, noted.*

Sapp perlu bagitahu papa dia pasal ni.
Tak pasal-pasal nanti papa dia kerja pula lusa malam.

Kebetulan pula ada bunyi enjin kereta dimatikan.
Papa dah balik agaknya.
Nak jemputlah.

"Papa."

"S-Sapp? Kamu dah balik."

"Dah. Pa, lusa malam sibuk?"

"Lusa malam? Rasanya tak sibuk pun."

"Kenapa?"

"Nanti ada yang nak jumpa."

"Siapa?"

"Err. Susahlah gelar dia apa. Nanti papa jumpalah tu."

"Yelah. Ni bila sampai?"

"Petang tadi."

"Nakal betul kamu ni tiba-tiba pergi macam tu je."

"Sorry, pa."

"Lepas ni jangan macam tu lagi. Papa risau dengan kamu."

"Okay, pa."

"Kamu dah dinner?"

"Belum lagi. Papa?"

"Belum juga. Nanti kita dinner sama-sama. Papa nak mandi dulu."

"Okay, pa."

Huh.
Nasib takde pertanyaan kenapa dia bercerai.
Tak nak buka mulut kalau macam tu.

"Kak, siapa nak datang?"

"Abang kepada Hazel."

"Dah kenapa dia datang?"

"Huhhh. Nak bincang pasal nak kahwin dengan aku agaknya."

"Hah!"

"Shh. Janganlah terkejut macam tu."

"Seriuslah. Jadi akak terimalah ni?"

"Tak. Aku dah tolak awal-awal. Dia je tu yang beria."

"Akak ada buat dia jatuh cinta dengan akak ae?"

"Buat apa? Tak ada masalah aku nak buat semua tu. Kau jangan nak memandai."

"Dah tu kenapa dia nak kahwin dengan akak? Sekadar nak main kahwin-kahwin macam Hazel?"

"Tak tahu."

"Tak payah terimalah kalau macam tu."

"Ya, ya."

Eme dah risau kalau-kalau Shaun tu cuma nak main-mainkan Sapp.
Jangan nak mencipta sejarah kahwin lepas tu cerai lagi.
Dahlah adik-beradik Hazel juga.

"Kak."

"Apa lagi?"

"Akak okay ke diorang datang nak bincang pasal tu?"

"Okay je. Bukannya aku terima pun. Shaun sah tahu awal-awal aku tolak dia."

"Macam mana kalau akak tiba-tiba suka dengan Shaun tu?"

"Apa boleh buat kalau dah suka? Nak aku bunuh diri? Menghilangkan diri lagi?"

"Janganlah sampai macam tu. Aku nak tahu sama ada akak nak kahwin ke tak kalau akak dah suka dia?"

"Kalau dah suka, kahwin jelah. Tunggu apa lagi."

"Ermm. Okay."

"Kenapa? Risau aku kain kahwin-kahwin lagi?"

"Ya."

"Aku takkan ulang benda tu lagi. Sia-sia masa dua tahun lebih aku. Buang masa."

"Lepas ni kalau nak kahwin, akak kena kahwin dengan yang akak suka; tau."

"Ya, ya. Dahlah. Tukarlah topik tu. Malas pula cakap pasal kahwin ni."

"Yelah."

"Aku nak masaklah. Kau tolong ae."

"Okay. Akak nak masak apa?"

"Ayam masak kari je."

"Cukup ke bahan?"

"Cukup je ni. Dah, kau pergi tolong hiris bawang."

"Okay, kak."

Satu demi satu langkah memasak Sapp lakukan sehingga terhidulah haruman masakan hingga ke bilik tidur papanya.

"Sedapnya bau. Sampai ke bilik. Dah siap masak?"

"Tak lama lagi, pa. Tunggu matang je lagi."

"Dah lama tak makan masakan kamu."

"Tulah, papa. Sebelum ni orang tak kahwin lagi, selalu balik lambat. Dah tak merasa makanan Sapp."

"Nak buat macam mana lagi, dah sibuk sangat. Kamu tak nak cerita pasal punca kamu bercerai ke?"

Hah!
Masuk dah topik ni.

"Malaslah, pa. Dah berlalu dah pun."

"Yelah."

Matikan topik.
Mereka bertiga sekarang akan malam bersama.
Tak banyak buka mulut pun.

~~~~~

"Sapphire."
"Jane."

Dah macam kisah jejak kasih dah diorang ni.
Berpelukan sambil salah seorang tu dah menangis.

"Ish, kau ni, Jane. Tak payahlah menangis. Aku tak mati lagi."

"Aku happy-lah, gila. Aku happy kau dah balik. Aku dah rindu gila dengan kau."

"Dah, tak payah menangis. Aku balik kang."

"Alah, janganlah balik. Ish, kau ni."

"Amacam masa aku takde dekat sini? Okay jekan restoran ni dengan bakeri?"

"Selalu sibuk. Lepas tu, kalau boleh nak je aku besarkan lagi restoran ni. Tapi masalahnya kau takde dekat sini. Kalau bakeri, banyak kepada tempahanlah. Kalau boleh nak tambah pekerja lagi."

"Apasal tak bagitahu je masa kau bagi data kerja?"

"Takpelah. Lagipun susahlah nak urus kalau kau takde dekat aku. Nanti ada apa-apa masalah, susah."

"Huh. Menyusahkan diri sendiri dah kau ni."

"Takpelah. Lagipun nak tunggu bos dulu."

"Ada-ada jelah kau. Okay-lah, apa kerja nak buat ni?"

"Aikk. Awal betul dah nak mula kerja. Bukan kau baru balik kelmarin ke?"

"Ha'ah tapi aku takde apa nak dibuat. Bosan."

"Huh; kalau aku jadi kau, tak nak aku masuk kerja awal-awal ni."

"Takpe. Lepas ni, aku kasi kau cuti."

"Eh, kau. Tiberr je ni."

"Kau dah lama tak cutikan? So, aku bagi kau chance-lah. Kau kang, aku tak bagi kau rehat baru tau."

"Eh, jangan. Penat tak terhingga aku nanti."

"Hah, dah. Jangan merungut lagi. Kasi aku kerja sekarang."

"Banyak atas meja tu. Kau tengoklah yang mana satu kau nak buat."

"Okay."

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience