P.J. -CHAPTER 13-

Romance Completed 43926

SELEPAS lunch, Mawar dan Ariff hanya duduk di ruang tamu meluangkan masa menonton tv. Mawar berdebar, kerana esok adalah hari terbesar buat Mawar, iaitu menduduki SPM.

"Abang, sayang dah start exam esok", ujar Mawar.

"Iya abang tahu, I wish you good luck. Abang tahu, sayang boleh buat", balas Ariff yakin memandang Mawar.

"I'm worried", Mawar menyatakan risaukannya turut memalingkan muka memandang Ariff

"Listen here honey. Tak payah risau ok, I trust you", Ariff memegang pipi Mawar.

"Lagi pun abang tengok trial sayang hari tu straight A kan? So confirm ok punya", Ariff meyakinkan Mawar.

"Itu trial, belum tentu sama dengan yang sebenar", ujar Mawar lembut.

"It's gonna be ok, trust me. Lepas ni sayang nak sambung dekat mana? dalam or luar negara?", tambah Ariff bertanya.

"Confirm la dalam, boleh spent more time with you and our little", balas Mawar tersenyum.

"Alololo so sweet, sayang nak sambung kos apa?", tanya Ariff menurunkan tangannya dan menggengam tangan Mawar.

"sayang ingat nak ambil medic sampai degree. Then baru stop kalau tak dapat sambung master", kata Mawar mesra.

"Lama tu sayang, dah la kos medic pula tu", rungut Ariff.

"Iya la, ingat abang saja boleh ambil sampai phD? Sayang pun nak juga", cebik Mawar.

"So why not sayang cuba gapai apa yang abang ada juga?", Mawar cuba meyakinkan Ariff.

"Honey, abang lain. Abang buat semua ni for our family. Abang mampu tanggung sayang. So, sayang tak payah la susahkan diri nak sambung belajar semua", balas Ariff ikhlas.

"Ala abang ni, sayang tak kata pun sayang belajar sebab nak kerja. Lagi pun buat apa sayang ada laki kaya, tapi tak habiskan duit dia. Betul tak?", Mawar tertawa kecil.

"Sayang belajar ni, at least untuk tambah pengetahuan. Tak ada la setakat SPM saja", sambung Mawar lagi.

"Ada pula macam tu. Dah penat belajar, tapi tak nak kerja", Ariff mengerutkan dahi.

"kenapa abang risau duit abang habis?", tanya Mawar mengangkat kening.

"Not at all. Cuma tu la sayang rasa berbaloi ke? tak penat?", tanya Ariff pula.

"It worth abang, don't worry. Lagi pun, this is for my future juga. Boleh la anak kita tahu yang mama dia ni bukan keleng keleng", Mawar menanyangkan muka bangga.

"Ada ada saja sayang. Untung la orang tu pandai, senang senang saja nak sambung belajar nanti", puji Ariff.

"Abang pun apa kurangnya, you're great too", puji Mawar pula.

"Abang tanya semua ni. Abang izinkan tak sayang sambung belajar?", tanya Mawar mahu tahu.

"Apa pula tak boleh, of course can. Lagipun, abang tahu impian sayang untuk pegang segulung degree", balas Ariff jujur.

"Thank abang, that why I love you", Mawar memeluk Ariff erat.

"But how did you know about this?", Mawar melepaskan pelukan perlahan dan bertanya.

"Come on honey. You're my first and last love, I know everything about you. Kalau abang tak tahu pun, abang akan cari benda tu sampai lubang cacing. Yang penting, benda tu about you", Ariff berkata tekad dan yakin

"How's sweet baby. So, now abang doakan sayang jawab dengan lancar esok ok?", Mawar menyandarkan badan ke dada Ariff.

"Of course. Tapi sayang, can I ask you something", Ariff memeluk pinggang ramping Mawar.

"Yes", jawab Mawar.

"Lepas sayang sambung belajar walaupun dalam negara. Sayang dah tak ada banyak masa tau. How about us?", tanya Ariff lembut mengusap perut Mawar.

"Kenapa tanya macam tu, sibuk mana pun sayang. Mesti la sayang akan luahkan masa dengan abang and baby juga", Mawar membalas pelukan Ariff.

"Tak ada la. Masa abang belajar dulu pun, abang ambil masa lama sangat. 5 tahun di Italy, hanya 5 ke enam kali sahaja abang balik ke Malaysia", Ariff menceritakan pengalamannya.

"Walaupun dah balik Malaysia, abang hanya boleh jadi lecture ganti saja. Sebab kelayakan dia kena ada phD", luah Ariff

Mawar hanya menjadi pendengar cerita Ariff sahaja. "Habistu macam mana abang boleh jadi lecturer tetap?", tanya Mawar mendongakkan muka memandang Ariff.

"Masa umur abang 18, abang dah kena belajar seorang diri di luar negara. Tapi tak akan bila dah balik Malaysia, tak boleh nak sambung lagi sikit kan? So, abang sambung phD abang dekat sini sampai sekarang", cerita Ariff.

"You know what? Baru sayang tahu you're so great. Next year abang dah ada phD, that's means umur 28 abang dah genggam segulung phD", puji Mawar lagi.

"Ala sayang, kita belajar ni nak tak nak saja. Kalau rajin, inshallah Allah bantu", Ariff tetap memeluk Mawar di dadanya

"Bangga sayang. So, now sayang isytiharkan abang sebagai role model for me", Mawar menjadikan Ariff contoh untuk dirinya.

"Ouh really? Alhamdulillah, benda baik sayang ikut la. Eh kejap, habistu selama ni siapa role model sayang?", jari Ariff bermain di rambut ikal mayang Mawar pula.

"Ayah", balas Mawar ringkas.

"Then why change?", tanya Ariff lembut.

"Because I realize dalam hidup ni jangan mudah puas hati. Kita kena cuba lebih lagi untuk mencabar diri ni", jari Mawar pula melukis abstrak di dada Ariff.

"I see. So, good luck untuk mencapai your dream. Abang sentiasa dibelakang sayang for support you", Ariff mencium ubun ubun Mawar.

"Thanks abang, untung sayang ada suami macam abang. Thanks juga sudi ambil jadi your wife walaupun I'm not perfect", Mawar membaringkan kepala di dada Ariff semula.

"Cuma kan bang. Sayang hairan, kenapa your siblings and in laws termasuk abang tak minat nak belajar business? Daddy have own company, right?", tanya Mawar perlahan mahu melelepakan mata.

"Mungkin dia orang tak minat tapi abang minat la juga business ni. Cuma kita orang semua suka berusaha dari bawah. Tak nak la ambil semua hasil usaha daddy macam tu saja", balas Ariff

"nak tahu tak? hari tu sayang ada janji dengan daddy nak sambung kos business sebab nak tolong daddy", cerita Mawar.

"Then, what daddy says?", tanya Ariff.

"Daddy kata la, nanti dah habis belajar. Terus daddy letak syer untuk sayang, kalau betul sayang nak uruskan", mata Mawar seakan mahu tertutup.

"what say you?", tanya Ariff lagi.

"Hmm, sayang kata sayang ok. Cuma nanti abang adik beradik la tak setuju", balas Mawar jujur.

"I know my siblings, dia orang ok saja. Tapi kalau sayang nak, abang boleh buka kan syarikat untuk sayang. Sayang nak jual apa?", Ariff tahu adik beradik tidak pernah mahukan syarikat daddy tu.

"Sayang ouh sayang nak jual apa?", Ariff menepuk lembut lengan Mawar.

"La, dah tidur? Masa macam ni pun boleh lelap ya?", Ariff menggeleng melihat Mawar yang sedang lelap di dadanya.
Ariff mencempung Mawar naik ke atas untuk dibawa ke dalam bilik supaya Mawar lebih selesa.

---

"Tengku, you don't want to go home? It's already late", tegur PA nya di muka pintu.

"I have to finish this first. Thank for asking, you can go home first", balas Tengku Naim Arshad tersenyum ke arah PA nya.

"Ok then, good night Tengku", balas Carla Taylor berlalu keluar dari pejabat bossnya.

Telefon yang berdering di sebelah berbunyi, tentera nama 'umi'.

"Assalamualaikum umi", Naim menjawab panggilan.

"Waalaikumussalam along. Bila nak balik? dah lewat ni", Tengku Siti Aisyah berkata di hujung talian.

"Kejap mi, ada projek yang along kena semak satu projek ni lepas tu sign. Lepas tu baru along balik", jawab Naim lembut.

"Hmm ya la, cepat sikit. Jangan lama sangat dekat office tu", pesan Aisyah kepada anak sulungnya.

"Okay umi, assalamualaikum", Naim mengiyakan pesan uminya.

"Waalaikumussalam", terus Naim meletakkan panggilan.

---

"Terry, I rasa ni masa sesuai untuk laksanakan plan kita", ujar Tasya di depan Terry ketika di cafe.

"Ha, cerita dekat aku plan kau", balas Terry sambil menghirup latte di depannya.

"Macam ni... ", Tasya membisikkan sesuatu di telinga Terry.

Sesekali nampak senyuman di bibir Terry mendengar plan Tasya.

---

Peperiksaan SPM bermula pada hari ini. Sepanjang SPM, ibu ayahnya akan menghantar dan mengambilnya di sekolah.

"Ibu ayah, doakan alang tau hari ni", kata Mawar ketika kereta diberhentikan di depan sekolah.

"Inshaallah, doa kami sentiasa dengan kau", balas Watie tersenyum.

"Hopefully alang berjaya. Thank ibu ayah", Mawar menghulurkan tangan untuk bersalaman.

"Ayah yakin you can do this. Ingat satu ya, kita berjaya semua atas usaha sendiri bukan berharap pada takdir yo", pesan Aziz menyambut huluran tangan Mawar.

"Ingat ibu cakap. Masa exam tu tak dapat nak jawab, selawat banyak banyak. Tak dapat jugak baca 3 Qul", Watie pula berpesan juga menyambut huluran Mawar.

"Okay ibu ayah, kaklang ingat. Muahh", Mawar mencium pipi kiri dan kanan milik ayah dan ibunya.

"Bye assalamualaikum", ucap Mawar keluar dari kereta dan melambai ke arah ibu ayah nya.

---

"Hai Wa, ceria pagi ni", tegur Nurul ketika Mawar duduk di depannya.

"Haah Wa, senyum saja aku tengok dari tadi. Orang nak exam ni, semua nervous. Kau boleh relax saja?", sambung Wani pula.

"Ala korang ni. Kita ni nak exam kena la tenang, kalau tak nanti semua lupa. Lagipun pagi tadi, aku dah minta ibu ayah aku doakan. Inshaallah aku boleh jawab", balas Mawar tersenyum ke arah dua kawannya itu.

"Dekat cik abang kau? Tak suruh dia doakan? Mesti dia tahu kan kau exam hari ni", tanya Wani.

"Of course la dia tahu. Semalam seharian aku duduk dengan dia la. Macam macam dia cerita dekat aku, and he said 'don't worry, I know you can do this honey' dekat aku", balas Mawar meniru sedikit cara percakapan Ariff.

"Korang ni sempat saja bersweet gitu. Hahaha", gelak mereka.

"Eh yang korang ketawa kenapa? Ni minah lagi sorang mana ni. Tah habis habis lambat, takkan time exam macam ni pun terlajak tidur juga", tanya Mawar mengangkat kening.

"Dia pesan dengan aku, dia tidur lambat nak ulang kaji. Sebab tu la kot lambat datang ni", Nurul memberi tahu.

"Macam tu pula, sebelum ni orang suruh buat revision tak nak. Esok nak exam, hari ni baru gelabah nak baca. Haish Mayra Mayra", Mawar menggeleng kepala mengenangkan sikap kawannya yang seorang itu.

"Ala biar la dia. Dah lama aku tak tanya khabar baby kau kan? Baby sihat?", Wani mengusap perut Mawar.

"Hui gila, kita dalam dewan ni. Orang ramai la, nanti dia orang nampak ", Mawar menarik tangan Wani perlahan.

"Alah, biar la. Kita dah nak habis sekolah dah pun. Apa salahnya dia orang tahu?", Wani mengerutkan kening.

"Betul juga tu Wa, sampai bila kau nak simpan? Lama lama nanti dia orang tahu juga", sokong Nurul.

"Ala korang ni, ok ok fine. Ha pegang la, usap la perut aku ni", Mawar menarik semula tangan Wani untuk memegang perutnya.

"Hehe, hai baby. Sis kawan mama, panggil sis 'sis Wani' tau", Wani seakan berbicara dengan baby di dalam perut Mawar.

"Euw perasan. Fikir muda agaknya nak gelar diri tu sis. Panggil 'makcik Wani' saja baby", Mawar menggeleng tersenyum ke arah Wani.

"Baby, mama ni memang jahat eh? Aunty Nurul pun tak nak sokong sis. Macam mana ni?"

Wani leka berbicara dengan baby di dalam perut Mawar sambil menjeling ke arah Nurul dan Mawar.

"Ouh engkau. Kau gelar diri akak, sampai kat aku aunty tak ya? Mana aci macam ni", cebik Nurul.

"Aci dekat India", Wani menjelir lidah.

"Dah berapa bulan Wa? Macam dah tegang semacam saja aku rasa perut kau", tanya Wani lagi.

"Nak masuk 6 dah, memang

"Dah pergi kau. Aku pula nak cakap dengan anak buah tercinta aku ni", Nurul menolak tangan Wani, dia pula mengusap perut Mawar.

"Baby, how are you? Kalau tadi 'makcik Wani' yang cakap dengan baby, sekarang.. ", terhentik kata Nurul bila Wani berdehem.

"Hmm! hmm! AKAK WANI please", Wani menekankan perkataan 'akak wani' sambil mengangkat kening sebelah.

"Ya la, ya la. So, kalau tadi AKAK Wani. Sekarang yang tengah cakap dengan baby, aunty Nurul", Nurul mempekenalkan diri sambil mengusap lembut perut Mawar

"Jangan risau, aunty sedar sikit. Tak macam AKAK Wani yang tah bila nak sedar tu", tambah Nurul memerli bersama gurauan sambil mendekatkan mulut di perut Mawar.

"Ouh engkau perli aku dekat anak buah aku eh, dasar malaon", Wani menjeling Nurul.

Mawar hanya tersengih sahaja melihat kawan karibnya. Seronok dia mendapat kawan seperti mereka.

"Ada saja an korang berdua. Ni belum datang Mayraa lagi, pening aku layan korang. Kalau..", belum sempat Mawar menghabiskan kata, seseorang berdehem.

"Hmm! korang buat apa? Aku kacau ke?", tanya Terry

"Kacau sangat", jawab Mawar kasar.

Mawar menepis perlahan tangan Nurul di perutnya takut Terry perasan. Walaupun kenyataannya memang Terry dah tahu, tapi Mawar tak suka orang nampak baby bumpnya.

Nurul dan Wani saling berpandangan. Tak sangka sampai macam tu sekali Mawar menyampah melayan Terry lepas kes hari tu.

"So, you guys borak apa?", tanya Terry tidak memperdulikan Mawar yang memang sudah membenci dirinya berada disitu.

"Terry, kau berambus boleh tak?", kata Mawar sedikit tinggi, dia mahu Terry hilang dari pandangannya.

'Ish cicak kobeng ni. Aku dah elok tenang tadi, sekarang ni rasa nak marah pula', desis Mawar.

"Mawar, kalau tak suka pun. Benda boleh cakap elok elok", tegur Nurul bila melihat sikap Mawar yang sedikit kurang ajar.

"Kau rasa la kan, orang macam dia ni faham bahasa ke?", Mawar sedikit tidak berpuas hati bila Nurul menyebelahi Terry.

"At least jaga percakapan kau tu. Elok hari ni kau boleh score. Sebab kau biadap dengan dia, terus kau tak dapat jawab", Wani pula mengingatkan Mawar.

"Okay fine. Kau nak apa?", tanya Mawar suara sudah diperlahan.

"Aku nak lepak dengan korang. Sebab boleh buat revision sikit, cikgu kata korang ni geng geng pandai kan?", puji Terry tertawa kecil.

"Member kau dah tak ada ke? Tak malu buat revision dengan perempuan?", tanya Mawar senada.

"Ada tu of course ada. Tapi macam aku cakap tadi, nak buat revision dengan orang pandai", ujar Terry tersenyum sinis.

"Tak payah la Terry, kita exam pukul 8. Kalau sekarang baru kau nak buat revision, baik tak payah", balas Mawar menayangkan muka tidak berpuas hati.

Wani dan Nurul yang mendengar hanya mampu mendiamkan diri. Mereka tahu Mawar akan marah jika mereka mencelah, mereka tidak mahu membuat Mawar tertekan.

"Ok I surrender. Sebab kita nak exam, aku tak kacau kau. Tapi ingat lepas habis exam ni, aku tak akan lepaskan kau", kata Terry sedikit sinis.

"Aku gerak dulu", tambah Terry terus meninggalkan mereka.

Mawar mendengus geram. "See nampak tak perangai dia macam mana", tanya Mawar kepada Nurul dan Wani.

Belum sempat Mawar mahu menyambung bebelnya, Mayraa datang dengan sengihan di bibir.

"Assalaimualaikum guys, sorry aku lambat", ujar Mayraa ketika di depan mereka.

"Ha ni lagi seorang. Kau datang pukul berapa ni? Ingat ni sekolah bapak kau ke?", tanya Mawar mengangkat kening.

"Ala akak pengawas kita ni, relax sudah. Kalau iya pun nak marah, jawab la salam aku dulu", Mayraa duduk di sebelah Nurul

"Ha Mayraa kau tak yah tersengih sengih. Mood Mawar tengah out tu", Wani memperingati Mayraa sambil menyiku Mawar disebelah.

"Alak? Orang exam nak tenang, yang kau angin pohal?", tanya Mayraa bergurau

"Sapa lagi kau rasa buoeh buat kawan kita ni bad mood?", Nurul pula bertanya.

"Terry?", teka Mayraa.

"Sapa lagi", Nurul mengangkat bahu.

"Haish kau ni Wa, tak yah fikir la Terry tu. Bukan kau tak kenal", Mayraa menepuk lengan Mawar perlahan.

Mawar mahu membalas tiba-tiba, "Hai assalamualaikum", tegur seseorang di depan mereka.

"Eh Syed, waalaikumussalam", jawab Wani.

"Aku duduk dengan korang boleh", tanya Syed.

"Apa pula tak boleh, duduk la", balas Mayraa pula.

Syed melabuhkan punggungnya di sebelah Mawar. "So how? You guys dah ready ke untuk exam kejap lagi?", tanya Syed memandang Mawar.

"Ala Syed, kalau nak tanya dekat Wa saja. Just say YOU, not YOU GUYS", Wani tertawa kecil.

"Eh mana ada. Betul la aku nak tanya korang semua", Syed mengusap belakang tengkung perlahan.

"Apa korang ni, dia tanya korang juga kan", Mawar pula menyampuk.

"Eleh Wa Wa. Nak cover, cakap saja la", Nurul melirik senyum nipis.

"Whatever la. So, Syed. Kau buat apa duduk dengan kita orang ni?", tanya Mawar memandang Syed di sebelahnya.

"Saja aku nak bagi kata semangat untuk kau", jawab Syed mesra sambil menyengitkan mata ke arah Mawar.

Mereka bertiga pun apa lagi, ketawa bedekah-dekah la mengenakan Mawar. "Hahahaha", gelak mereka.

"Nasib baik la si Wa ni dah ada laki. Kalau tak dah lama we all pasangkan korang berdua balik", kata Nurul dengan ketawa masih tersisa.

Muka Syed berubah. "Eh Syed, kau tahu kan yang Mawar dah kahwin?", tanya Mayraa bila perasan perubahan muka Syed

Syed mengangguk. "Don't worry aku tahu batas aku. Walau pun aku ni time agama membuta, tapi aku tahu jatuh cinta dekat bini orang tu haram", Syed tersenyum nipis.

Mawar diam sejenak. Bukan dia tak tahu yang Tasya mesti akan hasut Syed supaya Syed membenci Mawar. Tapi semua tu sia-sia, sebab Syed tidak pernah kisah statusnya.

'Eleh mesti Tasya yang bagi tahu kau. Tapi kenapa kau still macam berharap saja dekat aku', desis Mawar mengerling sekilas Syed disebelah.

"Bagus la kalau macam tu. Sebab aku tak nak kau kecewa kalau kau masih berharap dekat aku", Mawar seakan memberitahu Syed supaya terus melupakannya.

Baru sahaja Syed mahu menjawab. "Kamu semua boleh beratur sekarang. Kita dah boleh masuk dewan peperiksaan", kata Cikgu Camey menggunakan mikrofon di depan dewan

"Dah jom gerak, jom dah panggil tu", potong Mawar supaya Syed tidak meneruskan ayatnya.

---

TO BE CONTINUE...

So how bab kali ni? Sorry la pendek and ringkas, sebab sis tak ada idea. Just untuk sedapkan cerita. Lepas ni kita akan lebih banyak masuk cerita orang baru tu 'NAIM', akan jadi lebih someone penting after this. just wait and see okay readers :)

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience