Bab 40

Romance Series 36174

“SAYANG”

“Ye”

“Sayang tak nak ke balik kampung” soal Izz perlahan sahaja. Bimbang soalannya mengguris hati aku.

“Kalau tanya saya, saya nak sangat balik. Nak jumpa ayah, nak jumpa semua. Kalau boleh saya sanggup dihina asal semua masih dekat dengan saya. Tapi saya sedar, semua tu mungkin buat saya bahagia tapi ramai yang derita. Ramai yang tak suka saya dekat rumah tu” aku cuba mengawal suara. Aku dah penat nangis, salahkah kalau aku nak terus senyum?

“Alang-alang kita dekat Pahang ni, kita balik kampung nak? Kita cuba perbaik hubungan keluarga awak.” Izz cuba memberi cadangan.

“Awak yakin ke yang mereka akan terima saya lagi?” Soalku sambil memandang kearah Izz.

“Insyaallah. Ehh sayang tengok tu” Izz menujukkan kearah suatu tempat dimana kelihatan seorang perempuan ingin terjun kedalam sungai aliran deras.

“Tu Merry!” Terkejut aku melihat keadaan Merry yang serabai sedang berdiri ditepi sungai, tunggu masa sahaja untuk jatuh dari sungai itu. Aku dan Izz terus mendapatkan Merry.

Izz terus menarik Merry dari terjun kedalam sungai. Merry terus menangis sekuat hati apabila selamat ditarik oleh Izz.

“Merry kau dah kenapa? Kau dah gila ke sampai nak bunuh diri? Tak ingat tuhan?” Aku memarahi Merry yang sememangnya terpapar kesalahan besarnya itu.

“Naura, tolong aku. Aku serabut sangat” luah Merry yang masih lagi menangis teresak-esak.

“Okay, cerita dekat aku apa dah jadi” aku mula menenangkan Merry. Wajahnya yang pucat ditatap sayu.

“Aku, aku dah terlanjur. Aku mengandung tapi jantan tak guna tu tak nak bertanggungjawab.” Luah Merry penuh kekesalan.

“ Dia bagitahu aku yang dia akan selalu bersama aku. Tapi bila dia tahu aku mengandung dia terus lari tinggalkan aku. Aku benci diri aku. Ayah mesti benci aku juga”luah Merry lagi.

“ Merry pandang aku. Kau jangan takut. Aku ada dengan kau. Kau jangan buat keputusan tanpa berfikir. Jangan bunuh diri kau dan jangan benci anak kau. Anak kau tak salah. Aku janji aku akan bawa kau jumpa ayah. Aku pujuk ayah walaupun aku tahu ayah benci aku juga tapi aku janji aku akan pujuk ayah. Kau jangan takut.” Aku memeluk erat tubuh Merry. Dia tetap kakak kandung aku, darah daging aku.

“Terima kasih Naura,kau memang baik hati. Maafkan aku, aku tahu aku terlalu banyak dosa dengan kau. Aku jahat tapi kau still layan aku baik. Maafkan aku Naura” teresak-esak Merry menangis apabil terkenang sikapnya yang dingin dengan aku.

“Shuu, jangan cakap macam tu lagi. Aku adik kau , kau berhak dimaafkan. Jangan sedih, jom kita balik” pujukku lagi.

“ BARU jumpa jalan balik ke?” Perli ayah setelah Merry menghampirinya.

“Maafkan Merry ayah” ujar Merry sambil menukur lantai.

“Kau pergi mana? 3 hari tak balik rumah. Balik-balik bawa dua budak tak guna ni! “ Marah ayah lalu memandang sinis kearah aku dan Izz.

“Ayah jangan panggil mereka macam tu. Tanpa Naura dan Izz Merry mungkin dah mati” ujar Merry penuh kekesalan.

“Kau cakap apa ni?” Suara ayah makin serius.

“Mer..Merry nak bunuh diri. Merry terlanjur” Merry memberitahu hal sebenar walau hatinya berat untuk mengucapnya.

“Terlanjur!” Suara ayah dinaikkan satu oktaf. Tanpa diduga pipi Merry mula ditampar ayah.

“Ayah, jangan buat Merry macam ni. Maafkan dia ayah. Setiap manusia tak akan lari dari kesalahan. Naura tahu Merry salah, tapi takkan dia lansung tak boleh dimaafkan? Lagipun dia dah insaf, ayah maafkan Merry” pujukku dengan penuh lemah lembut.

“Kau diam la Naura! Mulai saat ini, aku benci kau Merry. Aku takkan maafkan kau sampai bila-bila!” Jerkah Ayah.

“Ayah dahla. Kenapa mudah sangat ayah nak hukum kesalahan orang lain? Naura, Merry , kami anak ayah. Anak kandung ayah. Tapi kenapa ayah benci kami macam kami ni musuh ayah? Ayah tak boleh terima kematian ibu, ayah salahkan Naura , ayah buang Naura dalam hidup ayah, sebab apa? Sebab ayah tak boleh terima takdir. Ayah salahlan Naura atas kematian ibu sedangakan ayah tahu semua tu aturan Allah. Tapi ayah ego, ayah tetap nak salahkan anak ayah. Ayah, hina sangat ke Naura dimata ayah? Naura dibesarkan tanpa kasih sayang ibu , tanpa kasih sayang ayah, hidup bagai sebatang kara, bergantung ehsan orang sahaja. Kenapa macam ni sekali ayah hukum Naura? Naura selalu ikhlas jaga ayah walau ayah hina Naura, caci Naura, Naura sanggup buat-buat tabah walau dalam hati ni terluka sangat, pedih sangat. Naura ingat dengan apa yang Naura buat ayah akan terima Naura balik sebagai anak ayah, tapi ayah tetap ego. Ayah tetap benci Naura. Biarlah ayah buang Naura dalam hidup ayah, tapi Naura nak ayah tahu satu perkara, Naura tak akan pernah buang ayah dalam hidup Naura, jauh sama sekali Naura nak benci ayah. Ayah, halalkan makan minum Naura , halalkan setiap titik peluh ayah bekerja demi menyara Naura. Naura sayang ayah. Selamat ulang tahun ayah, semoga ayah selalu diberikan kesihatan yang baik.” Air mata aku dibiarkan keluar tanpa henti. Ya hari ini merupakan hari ulang tahun ayah ke 55 tahun. Aku yakin tiada siapa mengingatnya termasuk ayah. Sebelum ini pun aku sahaja yang mengingati tarikh lahir ayah.

“Naura, a..ayah, ayah minta maaf. Ayah gagal jadi seorang bapa yang baik buat anak-anaknya. Ayah jahat, ayah tak layak jadi ayah Naura. Ayah tahu ayah salah, bukan niat ayah nak sakitkan hati Naura, tapi Naura terlalu baik dengan ayah. Kadang-kadang ayah rasa ayah tak layak menjadi bapa Naura. Setiap malam ayah nangis rindukan Naura, ayah rindu suara Naura, ayah rindu layanan Naura terhadap ayah. Ayah terpaksa benci Naura sebab ayah tahu ayah tak layak jadi ayah Naura. Ayah malu dengan diri ayah sendiri. Maafkan ayah Naura. Ayah gagal. Ayah tak sepatutnya hidup sebagai ayah Naura. Naura berhak benci ayah, Naura berhak hukum ayah.” Teresak esak ayah menangis sambil memukul badannya sendiri.

“Ayah” aku terus mendapatkan ayah lalu memeluk erat tubuh ayah. Sungguh aku rindu untuk memeluk ayah. Satu-satunya pelukan yang mampu buat aku bahagia.

“Ayah, Naura sayang Ayah. Jangan salahkan diri ayah. Ayah layak jadi ayah Naura. Naura minta maaf sebab Naura marah Ayah. Naura rindu nak peluk ayah, Naura rindu nak peluk syurga Naura. Maafkan Naura ayah, mulai saat ini, Naura anak ayah, tak lama lagi ayah nak dapat 2 cucu. Satu dari Merry satu dari Naura”. Aku memandang kearah Merry. Merry dengan dalam tangisan. Tangisan yang sangat bermakna baginya.

“Ya Allah betul ke ni? Merry sini,” panggil Ayah. Merry mendekati ayah.

“Maafkan Ayah. Ayah tahu semua ni berlaku sebab salah ayah. Ayah nak bimbing Merry dengan baik. Maafkan ayah” ujar Ayah lalu memeluk erat tubuh Merry.

“Merry pun nak minta maaf sebab layan ayah teruk sebelum ni”.

“Naura, Mak Cik Melati pun nak minta maaf. Mak Cik tahu Mak Cik terlalu banyak dosa dengan Naura.” Mak Cik Melati yang menjadi penonton setia dari tadi pula bersuara.

“Takpa Mak Cik, Naura dah maafkan semua orang.” Jawabku dengan penuh keikhlasan.

“Termasuk aku?” Mawar pula mecelah.

“Iye termasuk kau.” Jawabku lalu terus memeluk tubuh Mawar.

“Terima kasih Naura” ujar Mawar lalu membalas pelukanku.

“Ehem! dari tadi duduk tengok je drama ni, rasa macam tak wujud pula dalam drama ni.” Izz mencelah.

“Yang awak jadi guard dekat situ dah kenapa? Datang la sini join drama ni jugak” ujarku.

“Entah la semua ni salah author tak bagi skrip” ujar Izz .

Semua yang berada disitu terus ketawa riang. Sungguh aku rindu saat ini.

“Assalamualaikum” bunyi seseorang memberi salam memberhentikan kami dari gelak tawa.

“Irfan? Kau buat apa dekat sini?!” Merry sudah naik marah. Irfan adalah lelaki kepada anak yang dikandung Merry.

“Aku datang sini nak bertanggungjawab atas apa yang terjadi. Maafkan aku Merry” ujar Irfan penuh kekesalan.

“Kau serius ke Irfan? Kau jangan nak tipu aku lagi.” Merry sudah tidak senang duduk. Kalau betul apa yang dikatakan oleh Irfan, dialah wanita paling bahagia saat ini.
“Ye, sumpah aku akan bertanggungjawab” jawab Irfan.

“Alhamdulillah” semua orang mula memanjatkan kesyukuran.

~~~~~

Tunggu - tunggu tak habis lagi. Tunggu epilog ehh.. Terima kasih kerana sudi baca Mrs. Encik Bengis sampai ke bab ni.. Sayang readers semua... love you all...

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience