Hari Isnin. Cuaca masih nyaman, tapi kepala Hana dah berpeluh macam tengah jawab soalan bocor SPM. Semua gara-gara… kad akses rumah VV yang dia selalu tumpang, lesap entah ke mana.
Dia turun dari Grab dengan confident, jalan laju-laju ke pintu masuk kawasan perumahan, yakin boleh masuk macam biasa. Tapi malang tak berbau — guard shift baru, muka macam tentera pencen, siap dengan walkie talkie dan air muka tak boleh gurau.
> “Cik. Tag mana?”
“Errr… saya tertinggal kat rumah no 17. Saya memang selalu keluar masuk sini,” Hana cuba senyum manis.
> “Tag tak ada, saya tak boleh benarkan masuk.”
Hana telan air liur. Nak call Ray? Malu. Nak call VV? Tengah kerja. Nak call Ayden? Haha, tak logik. Tiba-tiba muncul suara dari belakang.
> “Encik, saya boleh jamin dia memang jiran saya.”
Hana paling kepala — Ariq. Pakai baju polo navy, seluar jeans, dan aura ‘cool hero datang tepat masa’.
> “Saya dah tengok dia keluar masuk sini banyak kali. Kalau dia menyamar, saya orang pertama lapor polis.”
Guard pandang Ariq. Nampak yakin, siap angguk. “Okay, kalau encik kata dia jiran, saya lepaskan.”
> “Tapi kena ingat, lain kali kena ada tag ya cik.”
Hana senyum kelat. “Yes encik guard, janji. Terima kasih.”
Ariq pandang Hana sambil senyum senget.
> “Kalau saya tak datang tadi, agak-agak awak kena tahan sampai bila?”
Hana jeling. “Sampai guard tu offer aku masuk jadi tukang sapu pun kot.”
Ariq ketawa. “Kalau jadi tukang sapu pun, saya sanggup bagi awak sapu hati saya dulu.”
Hana terus laju jalan ke arah rumah. “Cringe overload. Bye.”
> “Eh kejap. Charger phone yang awak pulangkan haritu, saya test… rosak tau.”
Hana berhenti langkah. “So?”
> “So, saya nak awak ganti. Tapi bukan charger…”
> “Habis tu?”
Ariq senyum, buat-buat cari dompet.
> “Ganti dengan satu sesi coffee date. Minum kat port biasa, saya belanja.”
> “Tak sempat check tag, sempat pulak plan date ya.”
Ariq angkat kening. “Prioriti kena betul. Jiran dalam kesusahan… Saya datang. Jiran buat saya senyum… saya tinggal.”
---
Sementara tu di rumah bujang...
Ray tengah bancuh kopi, Ayden baru sampai dari pejabat. VV belum balik — dan Ray masih setia duduk dekat balkoni, sambil jeling rumah depan.
> “Weh. Aku rasa si Ariq tu makin berani,” Ayden buka cerita.
> “Berani? Dia memang target Hana kot,” jawab Ray.
> “Habis kau? Nak aim siapa?”
Ray angkat bahu. “Tak kisah siapa aku aim. Yang penting, siapa yang buka pintu hati dulu.”
---
Group WhatsApp ‘6 Hati Tak Boleh Duduk Diam’
Hana: Tadi kena tahan dengan guard. Takde tag.
VV: Weh kenapa tak call aku?
Ryn: Aku rasa ada hero dah muncul…
Ariq: No tag, no entry. Tapi kalau hati, saya izinkan masuk.
Ryn: Wah, pick-up line tahap nak masuk drama pukul 7.
Ayden: Aku nak request guard tu tukar shift esok.
VV: Kenapa?
Ayden: Nak tengok siapa pulak jadi hero bila I buat-buat kena tahan.
---
Penutup Bab 16:
Hana berdiri depan cermin dalam bilik.
Bisik pada diri sendiri, “Kenapa Ariq tu boleh buat aku senyum walau tengah malu?”
Dan dari jauh, Ariq duduk depan motor dia sambil scroll phone — replay mesej dari Hana.
> “Cringe overload.”
Ariq senyum.
> “Cringe untuk awak je.”
Share this novel