22

Fantasy Completed 2144

'tok tok.. tok tok'

pintu dibuka..

dia buat muka terkejut..
yang pasti memang dia terkejut..

"Rah.. Puteri Veorah"

"tak.. jangan panggil aku Puteri Veorah..panggil Rah.. kau tetap adik aku walau apapun jadi.."

"jom masuk.."

aku melangkah masuk rumah tu..
dah lama tak tinggal dekat sini..
rindu sangat..

"Rah.. kenapa kau menangis ni?.. m-macam mana kau boleh sampai sini"

aku peluk Nessa.
aku menangis sepuasnya..
dia pulak tenangkan aku..

"bila kau dah tenang..ceritakan dekat aku, apa yang jadi"

"ermm."

sob sob..

"kau dah tenang?"

"erm.."

"jangan risau.. aku ada dekat sini"

"ayah ibu mana?"

"pergi hutan.. cari rotan.. kenapa kau boleh ada dekat sini?"

"aku pergi sini sendiri.. aku bukan lari istana,dah minta kebenaran dekat Raja"

"Tuanku Raja tak hantar kau?"

"aku yang tak nak.."

"jadi.. kau kena cerita kenapa kau sampai nangis"

bermulalah al-kisah aku menceritakan cerita sebenar..

"jahatnya gundik tu sampai nak menghina.. kalau kerabat diraja menghina rakyat tu,boleh dikira dah biasa dengar.. tapi kalau sampai hina permaisuri tak bersalah, tu sangat pelik.."

"cemburu.. sampai sanggup buat apa je"

"hah.. tak terima takdir.."

"ha'ah"

"apa pun.. kau cantik gilerr.. cun sangat dengan baju diraja.. Puteri Veorah"

"Nessa.. kan dah cakap, jangan guna Puteri Veorah tu"

"yelah yelah.. kau ni tinggal sini ke?"

"kenapa?.. kau tak nak aku tinggal sini ke?"

"eh.. siapa cakap macam tu.. aku sukalah kau dekat sini.. tapi tulah.. kau bukan Rah yang dulu"

"aku banyak berubah ke?"

"perangai kau tak berubah.. cuma pangkat kau.. aku takut kalau kau berlama sangat dekat sini, kerabat diraja akan fikir kalau kitorang ambil kesempatan pada kau"

"tidak.. tidak akan terjadi macam tu.. aku nak tinggal berapa lama dekat sini pun,takde siapa boleh halang.. kecuali kau, ayah dan ibu tak terima aku lagi"

"hey.. jangan cakap macam tu.. kau tetap keluarga kitorang.. tak kan kitorang nak buang keluarga kitorang sendiri."

"maaf aku tak jenguk korang buat beberapa bulan ni.. Raja tak benarkan aku keluar.."

"takpe.. kitorang faham posisi kau macam mana.. kau kan baru masuk istana, tak kan dah nak keluar semula.."

"hrmm. aku nak lawat korang je.. bukannya nak larikan diri dengan korang.. nasib baik juga korang tetap tinggal sini.. aku takut sangat kalau korang pindah"

"buat apa nak pindah?.. lagi pun tempat ni kan banyak kenangan.. kenangan kitorang dengan kau.. mana boleh tinggalkan macam tu je.."

"ni yang aku sayang sangat dengan korang ni.."

aku peluk Nessa..

"aku sayang kau juga.."

'klackk'

kedua orang tua itu terkejut melihat aku..
mestilah.. tak kan tak terkejutkan..

"Rah.."

aku dekat dekat ibu..

"ibu.."

"kenapa Rah ada dekat sini?..Raja tak marah ke?"

"Rah dekat sini sebab rindu ibu, ayah dengan Nessa.. Raja tak kan marah sebab Rah dah minta kebenaran.."

ibu peluk aku..
aku pun balas pelukan dengan erat..

"ayah ibu sihat?"

"sihat Rah..ibu,ayah dengan Nessa pun rindu kamu.. terima kasih jenguk kami ni"

"mestilah jenguk.. mana boleh tak jenguk.. ni kan keluarga Rah juga.."

"kenapa mata kamu ni sembam?"
tanya ibu

"baru siap menangis tu bu"
Nessa tolong jawabkan

"kenapa?"

"kita duduk dulu"

selepas duduk..
aku mula lagi al-kisah cerita aku..

"sanggup benar gundik tu menghina seteruk itu.."

"ya ayah.. tapi, jangan risau.. Rah dah bagi penerangan lengkap"

"penerangan apa?"

"bagi syarahan pendek pasal hinaan dia.. Rah belalah permaisuri, rakyat dengan Putera Veoca.. biar sedar sikit diri dia tu.. Rah kalau boleh nak ganas-ganas.. tapi nanti dia mati pulak"

"kasarnya"

"maaf bu.. ni semua sebab si gundik talam dua muka tu.. hisy"

"Rah tinggal sini berapa lama?"

"dalam beberapa hari..paling lama seminggu.."

"betul ke Raja tak marah?"

"betul ayah.. Raja tak kan marah.. dan Rah pasti yang Raja akan tahu Rah pergi mana.."

"baguslah kalau macam tu"

yeah..
aku boleh buat semula kerja harian aku seperti dulu..
.....

"Rah"

"hrmm"

aku dengan Nessa ada pada katil masing-masing

"aku baru perasan.. Rash mana?"

"aku lupa dia dekat istana"

"tak menangis ke dia nanti?"

"dah 21 tahun.. tak kan menangis kena tinggal lagi.. kau ni lawaklah"

"dia ok ke dengan kau?"

"ok je.. tak buat hal"

"adik-beradik kau dekat istana ok dengan kau?"

"mula-mula, ada 2 orang ni tak suka aku.. tapi lama-lama, diorang ok.. mungkin diorang tak biasa dengan orang baru"

"ada orang buli kau?"

"takde pun.. kalau buli aku, memang cari nahas.. sebab Veoca awal-awal akan bagi tahu Raja"

"prihatin ke Putera Veoca dekat kau?"

"ok je.. dia layan aku baik macam kitorang ni membesar sama.. mungkin sebab kitorang kembar, jadi mudah rapat.."

"ohhh"

"kau selama aku takde ni.. siapa kawan kau?"

"sob sob.. takde."

"kau tak takut ke takde teman?"

"takutlah juga.. tapi aku kan dah belajar untuk pertahankan diri"

"hrmm.. esok aku akan teman kau pergi mana-mana je"

"tak payah.. nanti kau penat"

"cis kau.. dah tu kalau aku tak ikut kau, aku nak buat apa?.. tak kan duduk dalam rumah je"

"kau biasa lagi ke aktif macam dulu?"

"ini Veorah.. tak kan pernah tak aktif walau pun sakit.. lagi pun aku selalu bantu putera dekat sana berlatih..jadi semua ajaran yang ayah pada aku tak kan pudar"

"ok.. kita tengok macam mana esok"

"ok"

"selamat malam Rah"

"selamat malam Nessa"

~~~~~

aku bangun awal..
tak perlu dikejutkan lagi..

aku nak mandi dulu..

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience