BAB 9

Romance Series 17652

Selesai sudah majlis akad nikah Amylia dan Taufik . Dengan sekali lafaz , Amylia sah menjadi isteri Taufik . Tetamu yang datang pun sudah beransur pulang . Amylia dan Taufik melangsungkan perkahwinan di kampung Taufik agar tidak diketahui oleh rakan-rakan Amylia .

" Okeylah Amy , aku nak balik ni . Esok family aku nak pergi London . So , I need to go home and pack my things . " ujar Sarah .

" Ala , cepatnya . Temanlah aku . Nak ikut kau pergi London . " balas Amy .

" Eh , mana boleh . Kau tu isteri orang . Marah ustaz Taufik kalau tahu aku bawa isteri dia pergi London . " gurau Sarah .

Amylia mencubit peha Sarah .
" Ee , kau ni kan ! "

" Ala , sorry . Aku gurau je . Okaylah , aku balik dulu . Nanti lambat pula sampai KL . Bye , babe . Aku doakan perkahwinan kau bahagia dan hubungan korang kekal untuk selama lama lama lama lama lama lamanya . Amin ! " ujar Sarah .

" Wow , banyaknya lama tu kan ? Hati-hati babe . Jangan lupa souvenirs untuk aku tau . Jangan tak balik pula dari London tu , SPM dah dekat . "

" Eleh , aku risau kau tu yang tak balik KL . Yelah , orang dah ada suami kan ? Handsome pula tu . Memang tak berengganglah . 24 jam duduk dalam bilik je . " usik Sarah lagi .

" Astagfirullahhalazim ! Gatalnya kau ni . Mana belajar ni ? Teruk betul pemikiran kau ni kan ? " balas Amy .

" Sorry , I don't know why berkembang pula otak ni . Anyway , you're so beautiful Amylia . Kau memang cantik but this time you look extraordinary beautiful ! " puji Sarah .

Merah wajah Amylia apabila dipuji .

Muncul wajah Taufik disebalik langsir pintu bilik .
" Ha , suami kau dah sampai tu . Aku balik dululah . " ujar Sarah . Dia bersalaman dan berpelukan dengan Amylia .

" Saya balik dulu ye ustaz . Jaga elok-elok tau kawan baik saya ni . Kalau dia degil ustaz jangan marah dia tau sebab dia cepat nangis . " tutur Sarah kepada Taufik .

Taufik hanya tersenyum .

Tinggal Amylia dan Taufik berdua di dalam bilik . Entah mengapa , udara di dalam bilik itu seakan panas . Berpeluh-peluh dahi Amylia .

Aduh , kenapa rasa tak selesa ni ? Getus Amylia .

" Betullah cakap Sarah . Awak memang nampak cantik hari ini . Lain macam cantiknya . " ujar Taufik .

Amy menelan air liur .
" Saya rasa cara ustaz cakap tu yang lain macam . Baik saya pergi mandi . Dah dekat maghrib ni . " tutur Amylia seraya meninggalkan bilik itu .

" Salah ke apa yang aku cakap tadi ? Sudahlah , sementara Amylia mandi ni elok aku salin pakaian . Panas betul baju ni . " Taufik berdialog sendirian .

Sedang Taufik menyalin baju , muncul Amylia yang entah dari mana .

" Ustaz , saya ... Ahh ! " jerit Amylia . Tidak terlalu kuat , namun cukup untuk mengejutkan Taufik .

Taufik terkedu melihat Amylia yang menutup matanya . Mana tidaknya , Taufik tidak berbaju langsung .

Taufik ketawa perlahan melihat gelagat Amylia .
" Ee , cepatlah pakai baju . Kenapa salin baju tak kunci pintu ? Cepatlah pakai ! " desak Amylia .

" Ye sabar kejap ye . Ha saya dah pakai baju . Bukalah mata tu . "

Amy membuka matanya sedikit demi sedikit . Manalah tahu Taufik tipu ke .

" Ha , kenapa awak cari saya ? Dah rindu ke ? " usik Taufik .

" Tak ada maknanya . Saya nak minta tolong ustaz ni . "

" Tolong apa ? " Taufik kehairanan .

" Tolong buka baju saya . "

" Haa ? " Taufik terkejut .

Biar betul Amy ni ?

" Eh , bukan ! Maksud saya , tolong buka zip belakang baju ni . Saya tak sampai . " ujar Amylia sekat-sekat .

Dia malu sebenarnya . Namun , dia tiada pilihan. Hendak mintak tolong umi dan mama , mereka sibuk melayan tetamu . Mahu tak mahu , Taufiklah harapan terakhirnya .

" Err , okay . " jawab Taufik tersekat-sekat .

Amylia membelakangi Taufik . Lelaki itu membuka zip dengan penuh perlahan-lahan . Dia takut terlebih buka pula .

Taufik terkedu melihat kulit Amylia yang putih mulus . Dia terdiam seketika .

" Dah ke ustaz ? " soal Amylia . Dia sudah tidak mampu menahan rasa tidak selesanya .

" Haa ? Dah , dah . " jawab Taufik gagap .

" Terima kasih ustaz. " ujar Amylia . Dia mahu cepat-cepat keluar dari bilik itu .

" Amy , tunggu ." panggil Taufik .

Amylia menoleh .

" Ambil tuala ni lapik badan awak . Kan zip tu dah terbuka . Kalau awak terserempak dengan abah atau papa tak adalah awak malu . " Taufik meletakkan sehelai tuala menutupi badan Amy .

" Terima kasih ustaz . " jawab Amy kemudian terus menghilangkan diri disebalik langsir pintu .

Taufik terduduk di atas kerusi .
Fuh ! Berpeluh juga . Baru buka zip baju pun dah cuak . Macam mana aku nak duduk berdua dengan dia ni ? Takut terbabas pula nanti .

Taufik teringat kata-kata papa dan abah tempoh hari .

" Taufik , terima kasih sebab sudi nak memperisterikan Amylia . " tutur Encik Badrul .

" Tak apalah , uncle . Saya ikhlas nak jadikan Amylia tu isteri saya . "

" Apa pula uncle ? Panggil papa jelah . Tak lama lagi , kita akan jadi satu keluarga juga . " balas Encik Badrul .

" Tapi Taufik , kahwin dengan Amy bukan sebarang kahwin biasa . Ada syaratnya . " ujar Haji Halim .

" Syarat apa abah ? " soal Taufik . Berkerut keningnya .

Encik Badrul dan Haji Halim berpandangan sesama sendiri .

" Amylia tu kan sekolah lagi , jadi kami nak minta Taufik ' puasa ' boleh ? " tutur Encik Badrul .

" Puasa ? Taufik tak fahamlah papa . " balas Taufik .

" Maksudnya , kami minta Taufik supaya tak sentuh Amylia sampailah dia habis SPM . Bukan apa , kalau Amylia tiba-tiba mengandung kan susah ? Kami minta 4 bulan je daripada Taufik . Boleh ? " soal Haji Halim .

Taufik tersenyum .
" Boleh abah , papa . Taufik pun dah fikir pasal perkara ni . Dan itu memang niat Taufik dari awal lagi . "

" Alhamdulillah , kalau itu yang Taufik katakan . Gurau-gurau sikit tu boleh , tapi jangan terbabas pula . Amylia ni lain macam sikit . " pesan Encik Badrul .

" Kalau terbabas juga , tu kira halal lah . " sambung Haji Halim .

Mendengarkan kata-kata Haji Halim , serentak mereka bertiga ketawa .

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience