BAB 39

Romance Completed 21641

“Macamana majlis nikah tadi Manisah. Mesti best kan. Ye lah orang kaya kahwin. Memang pelamin dia cantik”

“Ok je mak. Manisah tak sehat jadi Manisah balik awal”

“Baru mak nak tanya kenapa muka kamu sembab. Malam ni macam mana? Tak kan tak jadi”

Aku dah mati akal. Ikut hati aku dah tak nak jumpa siapa-siapa hari ni. Tapi aku tak nak lukakan hati mak. Lagipun bukan suruh aku menikah pun. Cuma jumpa dan berkenalan. Tapi aku pening.

“Mak esok boleh tak? Lepas asar? Malam ni Manisah betul-betul tak sehat”

“Ok lah nanti mak bagitau maksu kamu. Dah. Kamu pergi lah mandi. Solat dan pegi rehat sana”

Aku Cuma mengangguk. Melangkah longlai masuk ke bilik.

Aku capai handphone. Ada 15 missed call. 8 pesanan ringkas. Semua dari Irfan. Tak satu pun ku baca. Baik aku matikan saja untuk hari ini. Malas rasanya nak melayan siapa-siapa pun.

Aku sekarang keliru. Salah Irfan kah? Tapi bila ku cari mana salahnya memang tak ada. Salah aku kah? Aku maluuuuuuu………..

Macam mana lah aku nak berhadapan dengan dia. Aku jatuh cinta sendiri. Aku buat penilaian sendiri. Aku jatuh sendiri. Bodohnya aku.

Esok pula aku terpaksa berdepan dengan satu lagi masalah. Mak , abah, maksu Aina semua dah terberkenan dengan Iskandar ke siapa namanya yang mak cakap aku pernah termimpi-mimpikan mamat ni semasa kecil. Sejak aku sakit banyak kenangan yang aku dah tak ingat. Mungkin tak penting pun untuk aku ingat semua tu.

Irfan…

Dia juga yang aku ingatkan. Kenapa dia tak bagitau aku yang Tammy tu adik dia. Atau aku yang tak pernah nak ambil tahu?

“AAAAAAAAAAA Kalut! Serabut! “

“Hoi Manisah! Dah nak tukar jadi tarzan pula hari ni?!”

“Eh mak.. Terkejut Manisah”

“Aik kamu yang menjerit kamu juga yang terkejut?”

Mak aku ni memang penawar segala duka . Dalam aku kalut macam ni mak buat lawak sikit pun

aku dah rasa tenang. Macamana lah aku nak lukakan hati mak aku. Macam ana lah aku nak kata tidak pada mak aku.

“Mak, kalau Manisah katakan Manisah dah jatuh hati kat orang lain.. mak masih nak Manisah jumpa lelaki yang maksu Aina nak kenalkan ke mak?”

“Eh anak mak dah ada boipren ke? Siapa? Anak siapa? Sejak bila”

“Amboi mak banyaknya soalan”.

“Alaa Manisah. Mak ni esaited nak dapat menantu. Kamu mana tahu”

“Esaited apa ke benda mak. Excited lah mak”

“Sama lah tu!”

“Mak tak jawab pun soalan Manisah lagi”

“Oh, pergi je lah. Kita kan dah janji. Tak elok mungkir janji. Janji untuk jumpa tak semestinya kamu kena setuju”

“Betul mak? Sayaaaangg mak”

Pelukan dan dakapan mak memang menenangkan. Setiap apa yang mak buat terasa indah. Seperti ada magic. Itu lah hikmah yang ALLAH berikan pada insan bernama mak.. ibu… Bersyukur lah pada nikmat itu dan hargai lah ia selagi mereka masih ada di muka bumi ini. Ibu insan yang tak pernah tinggalkan kita walau dalam apa keadaan sekali pun.

“I love you mak”

“Labiu tu, Manisah. Dah pergi rehat. Tak perlu di fikirkan sangat. Bawa solat minta ALLAH berikan petunjuk. Lusa bawa lah boipren kamu jumpa mak abah”

Aku hanya mengangguk. Mak ni tak sabar-sabar nak jumpa. Jadi boyfriend pun belum lagi dah nak jumpa.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience