BAB 33

Romance Completed 21641

Malam ni aku memang tak ada mood. Rasa nya dah seminggu ni memang aku tak ada mood.

Nak selfie-selfie pun dah malas. Hmmm apa pula khabarnya kaki gorilla.

Hmm cantek gambar-gambar dia. Gambar pelamin. Gambar dulang hantaran. Pak andam agaknya dia ni. Caption kosong. Kalau dia ni Pak Andam agak-agaknya dia minum jari dia melentik tak kalau pegang cawan?

Ala indo-mie pun nak masok IG. Caption : Aku rindu dia. Aku sayang dia.

Hahahhaa rosak mamat ni.Ye la mat lentik memang jiwa dia lembut.Tapi aku tak ada mood nak menyakat dia malam ni . Dia pun dah lama tak comment apa-apa kat IG aku.

Aku pun rindu sebenarnya. Aku rindu boss aku. Aku rasa macam nak pergi rumah dia bagitau yang aku sayang dia. Eeeee tak malu. Hidung tak mancung pipi tersorong-sorong.

Siapa pula la call time aku tengah melayan perasaan ni.

Boss? Boss call aku? Nafas aku dah tersekat di kerongkong. Excited pun ada. Tapi boss tak akan call aku kalau tak ada benda penting.

“Assalamualaikum. Yes boss”

“Nasran ada call tak? “

Ish boss ni call aku hanya nak tahu Nasran ada call? Tak logic betul la boss ni. Kenapa lah dia tak call Nasran sendiri.

“Tak ada la boss. Kenapa?””

“Ok good. Manisah awak layan saya saja ok. Jangan cakap sama Nasran”

Pelik nya boss malam ni.

“Boss, are you ok? Boss tak mabok kan?”

“Ye saya mabok. Mabok rindu”

Jantung aku dah mula berdegup-degup. Hidung aku pun dah kebang kempis. Aku keliru. Apa perasaan aku sekarang ni. Aku takut aku perasan sendiri.

“hahahah sah boss tak sehat. Boss tak call Tammy ke?’”

“Kenapa nak call Tammy. Im calling you so maksudnya I nak cakap dengan awak. Bukan Tammy. Or you tengah menunggu Nasran?”

Dia dah mula. Dari pagi ni nama Nasran tu saja yang dia sebut. Apa masalah boss ni. Angin satu badan. Baik aku diam . Biar dia bercakap dengan angin.

“Manisah. Kenapa diam.Helloooo! Yuhoooo! “

Padan muka. Malas aku nak melayan. Perangai macam budak-budak.

“OK! IM SORRY! “

“Cakap sorry pun macam orang nak makan orang. Sorry tak di terima”

“Ok sweetie.. Im sorry”

“Ha macam tu lah. Walau awak boss awak kena belajar respect orang lain. Lagipun ni dah lepas waktu kerja so awak bukan boss saya ”

Kejap! Boss panggil aku sweetie? Kenapa lah boss ni suka mengkembang kempis kan jantung hati tali pusat aku ni.

“Jadi kenapa panggil I boss. Panggil lah Irfan ke. Sayang ke”

Biar betul boss ni. Aku sekarang jadi keliru samada boss mamai atau aku yang Tengah bermimpi.

Manisah. Awak sayang nasran?”

“Yes. Sayang.. tapi itu dulu”

“Sekarang?”

“Sekarang emmm entah. Baru jumpa sekali boss. Tak tau lah kalau cinta berputik kembali. Hahahahaha”

“Hello? Boss?”

Memang sah boss ni mengigau tadi tu. Dah letak talian? Hmmm Boss Boss. Mata aku pun dah mengantuk.

Selamat malam . Harap esok lebih indah dari semalam. Aamiin Yarabbal Alamiin

Tak sampai lima minit aku terima pesanan ringkas. Dari boss?

“saya rindu awak. Jujur saya tak tipu”

Aku juga rindu kan boss. Tapi aku takut untuk menjawab pesanan ringkas ini. Aku tidak mahu menimbulkan masalah di kemudian hari. Aku anggap boss tersalah hantar dan tak perlu aku jawab. Mungkin dia nak beri kat Tammy.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience