BAB 17

Family Completed 16150

ENAM BULAN KEMUDIAN,

Hati aku sudah sejuk dari rasa dendam dan kemarahan. Aku tiba-tiba rasa rindu pada kampung halaman. Aku ingin pulang! Sepanjang enam bulan ni Datin Robiah tak pernah bayar gaji aku. Dia cakap aku makan FREE di rumahnya. Menginap dan guna air free di rumahnya jadi semuanya kira tolak gaji yang sepatutnya dia bayar untuk aku. Hampeh! Orang kaya kedekut binti haji Tangkai Jering rupanya.

Nasib baik encik Danial dan kawan-kawannya nak bayar aku. Dalam diam tanpa pengetahuan Datin Robiah mereka bayar aku sebulan seribu ringgit. Rupanya selama ini encik Danial tipu Datin Robiah dan berpura-pura menjadi lumpuh kerana selalu dikongkong oleh Datin Robiah.

Encik Danial dan kawan-kawannya buka syarikat kosmestik tu pun tanpa pengetahuan Datin Robiah. Kalau Datin Robiah ada di rumah, encik Danial jadi orang paling baik dalam dunia. Bak kata pepatah pijak semut pun tak mati. Suara dia pun payah nak dengar. Datin soal dia, boleh pulak dia buat derk. Aku soal dia pula kadang-kadang dia jeling aku. Kadang-kadang dia beliakkan mata padaku, tapi lebih banyak dia berwajah beku bila ada Datin di depannya ketika aku yang menyoal.

‘’Encik Danial nak mandi sekarang?’’ aku soal dia dengan selamba, suatu hari di depan Datin. Selalunya dia akan beliakkan matanya kepadaku dan aku pula buat muka beku kepadanya.

‘’Encik Danial nak makan? Nak mak cik suapkan?’’

Soalan ni selalunya aku kena jeling dengan dia.

‘’Datin! Encik Danial ni baikkan? Tak jemu ka dia atas kerusi roda tu? Kesian encik Danialkan? Agaknya boleh sembuh tak penyakit yang macam ni? Saya penah dengar orang cakap kalau lumpuh macam ni, kalau bawa pi urut boleh sembuh.’’

Aku cuba tunjuk pandai suatu hari. Bila Datin pandang encik Danial. Dia tayang wajah beku. Bila Datin kalih arah lain, dia tunjuk penumbuk kat aku. Aku tayang wajah selamba ja!

‘’Mak cik nak cuti berapa minggu? Nanti aku boleh minta tolong Sandy atau Sheril hantarkan!’’

Suara di sebelahku mematikan lamunanku. Sekarang ni Datin sedang bercuti di Eropah jadi encik Danial kembali berkuasa dalam rumah ni. Dia nak bercuti di Langkawi jadi aku ambil kesempatan mohon cuti.

‘’Sheril tu lelaki atau perempuan encik Danial?’’

Soalan dia berbalas soalan dariku. Encik Danial ni ada empat orang kawan tapi yang dua orang ni memang nama pelik sikit. Sheril tu kadang-kadang datang dengan gaya perempuan. Kadang-kadang dia pakai baju lelaki dan nampak macam lelaki tulin. Nak soal banyak aku tak berani.

‘’Jangan banyak tanya boleh?’’ Hadoi! Kena lagi.

‘’Bila mak cik nak balik ni?’’ dia soal aku lagi.

‘’Malam ni!’’

Aku terus jawab tapi dalam minda dok fikir, di mana aku nak landing nanti. Nak terus balik Yan atau singgah di rumah saudara mara dulu? Aku pun pening untuk buat keputusan.

‘’Kita balik sekali naik flight. Kami nak turun di Alor setar. Mak cik nak balik mana? Nanti boleh balik KL sekali, takut pecah pulak rahsia kami nanti.’’

Aku tergaman lama di depan encik Danial. Maksud dia nak suruh aku naik kapal terbang ka? Aku gayat!

‘’Naik kapal terbang ka? Tak mau! Mak cik takut!!’’ laju aku membalas.

‘’Tak ada impian nak pergi haji ke?’’ aku angguk laju. Kalau pergi Haji, aku teringin sangat.

‘’Nak pergi dengan apa? Naik bas? Teksi?’’

Dia tanya aku dengan senyuman sinis. Aku geleng kepala dan otakku terus mencerna ayat-ayatnya. Hampeh! Dia perli aku rupanya!

‘’Dah!! Jangan banyak songeh. Nanti aku suruh Sheril ambil tiket flight untuk mak cik sekali.’’

Aku terlopong selepas di tinggalkan. Bila tersedar aku terus bangun untuk ke bilik dan mengemas beg pakaian. Jantung aku berdetup kuat. Apa pula penerimaan orang kampung nanti? Tentu aku akan dikutuk teruk? Atau tak payah balik Yan dulu. Mungkin aku harus singgah dulu rumah kak Fatin untuk korek info mengenai suamiku dan anak-anak?

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience