" Saya tak ada jawapan untuk soalan awak " .

Mawar tersenyum kecil.

" Disebabkan dendam lama awak kan? " teka Mawar.

" Maksud awak? " .

" Awak masih tak dapat ikhlaskan hati awak terima kenyataan yang papa awak dah berkahwin dengan perempuan tu sebab masih ada dendam di hati awak. Dendam lama awak sebab perempuan tu tinggalkan awak dulu. Betul kan? " .

" Tak. Saya tak berdendam. Saya dah redha dengan semuanya " .

" Mungkin awak boleh tipu diri awak sendiri Alif. Tapi bukan saya. Kalau awak dah redha dan terima semuanya, awak takkan persoalkan lagi " .

Otak Alif ligat menghadam satu persatu kata-kata Mawar.

" Saya tak tahu " .

" Alif, redha tu bila awak tak mempersoalkan lagi dengan apa yang telah terjadi. Hapuskan dendam di hati awak. Saya yakin bila awak buang perasaan dendam tu, awak akan jumpa ketenangan yang awak sendiri tak pernah terbayang " .

" Adik saya sendiri tak dapat terima papa saya kahwin lain. Tak ada siapa dapat ganti tempat arwah mama " .

" See? Awak sendiri tak boleh terima kenyataan tu. Macam mana awak nak tunjukkan contoh yang baik untuk adik awak. Papa awak kahwin lain bukan semata-mata nak cari pengganti arwah mama awak, tapi cuma ingin mengisi kekosongan hati. Awak tak tahu apa yang akan jadi pada masa hadapan nanti " .

" Saya dah cuba tapi tak boleh " .

" Awak maafkan dia dulu. Bila awak maafkan dia hati awak akan rasa tenang. Dan semua dendam yang terbuku di hati awak akan hilang. Percayalah " .

Alif merenung wajah Mawar.

" Saya akan bahagia kalau saya maafkan dia? " .

" Ya awak akan bahagia. Saya jamin " Mawar cuba meyakinkan Alif.

Alif menoleh semula ke arah pantai.

' Boleh ke aku maafkan dan lupakan semua yang pernah jadi? ' soalnya sendiri.

???

" Assalamualaikum " .

" Waalaikumsalam. Alif? " Datuk Kamal terkejut.

Alif terus memeluk tubuh Datuk Kamal.

" Papa, maafkan Alif pa. Maafkan Alif. Alif banyak sakitkan hati papa " .

" Iya Alif. Papa dah lama maafkan Alif. Papa tak pernah marahkan Alif pun. Papa pun minta maaf " .

Pelukan dilepaskan. Alif memandang pula ke arah Riyana di sebelah Datuk Kamal.

" Maafkan saya Riya. Saya tak sepatutnya layan awak macam tu. Maafkan saya? " .

" Takpa Alif saya pun dah lama maafkan awak. Saya harap awak maafkan saya jugak " .

" Saya dah maafkan awak. Saya dah redha dengan semua yang jadi. Jodoh itu Allah yang tentukan. Saya terima. Kita semua mulakan hidup baru? " .

Datuk Kamal dan Riyana tersenyum lega. Akhirnya Alif sudah menerima takdir yang telah tertulis.