16.0

Romance Series 20523

"Sayang, kenapa tak makan ni?" soal Arash. Aku mengeluh lagi buat entah kali berapanya aku tak tahu lah.

"Ke nak abang suapkan?" soalnya. Senyuman nakal ditunjukkan kepadaku.

"Awak, saya tak ada mood ni" maaflah abe, terpaksa tolak tawaran abe.

"Ok now, cuba cerita dengan abang. What's wrong?" soalnya pula. Sudu dan garpu dia letakkan di dalam pinggan. Aku memandangnya sejenak.

"Em takde apa lah" tuturku lembut. Aku mula menyuap sesudu nasi goreng ke dalam mulutku. Arash pula masih lagi memandangku.

"Stop" kata Arash. Kedua-dua kening kuangkat. Lah, ingat kita ni kat atas jalan raya ke?

"Lia, ni semua sebab kawan-kawan Lia tadi tu ke?" duga Arash. Akhirnya kata-katanya menarik minatku. Bukannya minat tetapi dia seolah-olah tahu aje apa yang aku fikir. Aku angguk sekali.

"And Lia tak bagitahu diorang yang Lia dah ada abang?" duganya lagi. Aku angguk lagi beberapa kali. Eh ayat dia tu..... dah ada abang? Amboi kemain eh

"Lia, it's okay lah kalau Lia bagitahu diorang" Arash kembali menjamah makanannya. It's okay pulak eh?

"Tapi...... abang tak marah ke?" soalku takut-takut. Arash berhenti mengunyah lalu dia senyum kepadaku.

"Lia, abang tak kisah pun kalau Lia bagitahu. Lagipun kita ni husband and wife yang sah. Yang halal. Cuma kita belum buat kenduri je lagi. Lepas tu, bukannya diorang kenal abang pun kan? Haa so..... relax je okay? Nanti kita beli donat ganti nasi ayam tadi tu and sebagai tanda mintak maaf kita berdua sebab tak jemput diorang masa nikah"

Akhirnya aku dapat melepaskan nafas lega. Alhamdulillah Arash ni memahami orangnya. Masa ni baru lah dapat makan dengan tenang. Selesai makan, aku kembali ke kampus. Slot kedua belum bermula lagi. Tak ada lah lama sangat aku pergi makan dengan Arash tadi ni hihi.

Aku terus ke dewan mencari rakan-rakanku yang lain. Pelajar lain kebanyakannya sudah mula berkumpul. Mana pulak diorang ni?

"Talia........." seseorang menyeru namaku lama. Aku pusing ke belakang. Amy sudah memeluk tubuh memandangku. Wajah Alia dan Nana juga menjadi kelat aje memandangku. Ala bukannya aku nak sangat lah sorokkan semua ni tahu tak?

"Aku..... aku ada bawakkan donat ni untuk korang" plastik dua kotak Big Apple itu aku angkat menunjukkan kepada mereka tetapi reaksi mereka tetap juga tak berubah. Kekal kelat. Ah tak nak ke? Rugi

"You owe us an explanation Talia" kata Nana. Aku mengeluh kecil aje.

"Ok ok. Sementara belum start lagi slot kedua ni aku story tapi, korang jangan buat muka macam baru lepas makan peria ni boleh?" soalku pula. Sengaja aku samakan dengan peria.

..........

"Kitorang ni bukannya kejam sangat. At least kau jemput je lah kita datang masa nikah tu walaupun kitorang tak kenal lelaki tu" kata Nana. Amy dan Alia juga mengangguk tanda setuju. Aish diorang ni kan,

"Bukannya aku tak nak jemput. Korang tahu jelah aku ni, aku sendiri pun takut dengan lelaki. Masa tu otak aku serabut fikir pasal lelaki yang aku kena kahwin tu je tahu tak? Aku tak tahu siapa yang jadi suami aku tu. Mana aku fikir dah nak ajak korang datang pernikahan yang aku sendiri tak rela masa tu faham?" jelas aku geram. Akhirnya mereka mengangguk beberapa kali. Faham lah kot agaknya. Haish.

"So sekarang ni, still tak rela ke?" soal Amy. Nana dan Alia turut memandangku, menantikan jawapan barangkali. Aku senyum aje lah sebagai jawapan dan aku pasti mereka dapat agak jawapannya.

"Eleh senyum senyum pulak dia. Ha tulah aku cakap, kau tak boleh lari daripada lelaki ni. Nanti kau kahwin jugak and now kau dah bersuami. Hensem, nice pulak tu. Aku rasa dia tu sweet orangnya Lia." kata Amy. Aku senyum aje tanpa sepatah kata. Malu. Suka. Sejujurnya aku amat bersyukur dikurniakan suami seperti Arash.

"Entah-entah dah pregnant dah" tambah Amy. Laju aku memandangnya. Pregnant?! Mana mungkin!

"Eh, mana ada!" tiba-tiba pula wajah ni terasa panas membahang. Mengandung? Perut besar..... lepas tu jalan terkengkang-kengkang........ pergi kelas dengan perut besar....... lepas tu siapa nak jaga anak aku tu nanti agaknya? Ah malunya nak fikir pasal ni!

"Woi, fikir pasal anak ke?" soal Amy. Aku kecilkan mata aje memandangnya sementara Nana dan Alia sudah mengekek ketawakan aku. Aish malu malu malu malu.

"Mana ada lah, aku fikir sekarang ni...... berapa hari lagi orientasi diorang ni?" soalku pula, cuba menukar topik. Tak mahu lah aku cerita pasal anak pula. Nak cerita yang aku dah bersuami pun malu, lagi pula kalau cerita pasal anak dan masalahnya........... aku sorang aje yang dah tak single huhuhuhu.

"Seminggu je ni. Ala, suami kau tak cari orang lain punya lah kalau setakat seminggu tak balik rumah" kata Nana. Mungkin lah dia tak cari yang lain tapi ........... mana boleh tak balik!

Setelah selesai orientasi hari ini, aku dan mereka yang bertugas mula mengemas peralatan-peralatan yang digunakan hingga lah Prof Hasnah memanggilku.

"Talia, Prof panggil kau kat bilik dia" pesan Hazim. Langkahku terhenti seketika. Aku telan liur. Aduh ada apa pulak dia nak jumpa aku nih? Harap-harap bukan sebab aku ponteng kelas terakhir sebelum cuti hari tu lah aish. Tulah kau Talia, dah buat salah baru nak menyesal.

"Ha okay. Korang, aku pergi sana dulu tau" pesan aku sebelum aku melangkah pergi.

"Kau duduk asrama kan?" soal Nana. Asrama........? Alamak! Memang aku lupa pasal kena tinggal kat sini.

"Em..... tengok lah macam mana" jawabku ringkas. Terus aku melangkah pergi.

Tertera nama Prof Hasnah di muka pintu. Beberapa kali kuketuk pintu ini. Kemudian aku masuk sebaik sahaja suara Prof Hasnah dari dalam.

"Talia...... duduklah" pelawa Prof Hasnah. Pelawa lah kot kan? Aku duduk dalam ketakuta. Aduh ada apa lah dia nak jumpa aku nih? Dah lah Arash suruh aku tunggu dia kat depan dewan tadi tapi aku dah datang sini pulak aduhai.

"Em... ada apa eh Prof nak jumpa saya?" soalku takut-takut. Takut tapi tak ada lah sampai terketar-ketar suara ni.

"Awak......... hm tak ada apa lah. Awak dibenarkan tak duduk asrama kali ni"

Aku tergamam buat seketika. Aku dibenarkan? Kenapa? Pelik. Sebelum ni kalau sehari aku tak balik bilik memang macam-macam aku kena dengan Prof Hasnah ni tau.

"Kenapa pulak eh?" soalku. Takpe relax Talia, tanya je dulu.

"Eh, ke awak nak duduk kat sana? Nak saya permanentkan nama awak supaya tak boleh keluar asrama ke?" soalnya pula. Terus aku bangun dari duduk.

"Eh takpe takpe. Kalau macam tu saya balik dulu lah eh Prof? Orang yang jemput saya ni mesti dah sampai. Em.... terima kasih ye Prof?" terus aku melangkah keluar dari bilik ini.

*****

"Pelik kan? Sebelum ni kalau dia dapat tahu je saya keluar tak balik-balik esok tu mesti dia nak jumpa saya tau. Ada aje benda yang saya kena. Jahat sangat kot saya ni haish" terus aku bersandar ke sofa yang empuk ini. Bantal panda kesayangan kupeluk rapat.

"Eh kenapa cakap macam tu? Okay mungkin lah Lia dulu jahat tapi sekarang kan dah baik?" soalnya pula dari birai katil. Aku dapat lihat senyuman yang tersorok di wajahnya. Terus aku campak bantal panda aku kearahnya tapi sempat pulak dia elak aish.

"Eeee abang ni tak membantu lansung lah. Tidur lagi baik" terus aku baring di atas sofa ini. Aku palingkan wajahku ke badan sofa. Kita ni tengah rasa pelik dan sedih cuba nak meluah rasa tapi macam tu pulak respon dia aish.

"Lia....... kalau nak tidur pun tidur lah dengan abang kat sana tu" ajaknya lembut. Aku pura-pura pekak lagi. Pandai kau berlakon ye Talia.

Tak lama kemudian tangannya menarik lenganku dari belakang. Aku pura-pura tidur aje di sini.

"Lia~ ke nak abang kiss kiss dulu baru nak pergi?" soalnya dengan nada menggoda. Alah faham-faham aje lah macam mana lelaki acah acah comel ni goda bini dia.

Tidak lama kemudian aku dapat rasakan haba yang datang menghampiri pipiku. Aduh dia betul-betul nak buat ke?! Tiba-tiba ada sesuatu yang lembut menyentuh pipiku pula. Makin rapat mataku. Ok relax Talia, kau tengah berlakon ni. Anggap je semua ni mimpi.

"Oh, suka eh kena kiss dengan abang?" soalnya. Aku buat pekak lagi tambah pula dengan dengkuran kecil.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience