" Betul ke kak Wafa? " soal Affan.
Wafa mengangguk kecil.
" Betul. Kak Wafa takkan biarkan papa hantar Affan kat rumah anak yatim " .
Affan mula berhenti menangis.
" Affan minta maaf " ucapnya perlahan.
" Takpa sayang. Kak Wafa maafkan Affan dah. Lepas ni jangan nakal-nakal lagi tau. Affan kan budak baik ".
" Affan janji takkan nakal lagi dengan kak Wafa " .
" Okay sayang " kepala Affan diusap perlahan.
Dafi hanya menjadi pemerhati.
" Encik Dafi, encik jangan lah marah-marah Affan lagi. Saya tahu dia tak sengaja " Wafa memandang ke arah Dafi.
" Macam mana dengan kaki awak? Doktor cakap apa? " soal Dafi menukar topik.
" Alhamdulillah kaki saya okay jer. Cuma terseliuh. Lagi seminggu dua, eloklah ni " .
Dafi mengangguk perlahan.
" Nur Wafa Irdina " nama Wafa dipanggil untuk mengambil ubat di kaunter.
Baru saja Wafa ingin bangun, Dafi pantas melarangnya.
" Awak duduk jer. Biar saya ambilkan ubat awak " Dafi terus berlalu ke kaunter.
" Wafa, saya minta maaf dengan apa yang Affan dah buat pada awak. Saya sendiri tak sangka Affan senakal ni " .
Ketika itu mereka berada di hadapan rumah sewa Wafa. Dafi menghantarnya pulang.
" Takpa encik. Affan tu masih kecil. Saya okay jer " .
" Awak masih nak jadi pengasuh Affan kan? " soal Dafi.
Wafa mengangguk perlahan.
" Ya saya masih nak jadi pengasuh Affan. Cuma encik perlu bagi saya cuti. Dua minggu lagi, insya Allah kaki saya dah baik dan saya kerja semula ".
" Terima kasih Wafa. Saya minta maaf sekali lagi " .
Wafa tersenyum nipis.
" Sama-sama. Saya masuk dulu ya " .
Dafi mengangguk perlahan. Wafa terus melangkah masuk ke dalam rumah.
" Wafa " .
Langkah Wafa terhenti. Dia menoleh ke arah Dafi.
" Take care. Get well soon " .
" Thanks " .
Dafi terus berlalu masuk ke dalam keretanya.
Wafa mengeluh perlahan. Dia bosan duduk di rumah. Kakinya masih lagi belum baik. Sudah seminggu dia duduk berehat di rumah. Tiba-tiba rasa rindu pada Affan pula.
" Apa kata kalau aku call jer " Wafa pantas mendail nombor telefon rumah Dafi.
Dia yakin Affan sudah pulang daripada tadikanya memandangkan jam sudah menunjukkan pukul 2 petang.
" Hello assalamualaikum " .
" Waalaikumsalam. Siapa ni? " kedengaran suara garau di hujung talian.
Wafa terkedu.
" Err encik Dafi ya ni? " .
" Wafa ke? Ada apa telefon? Dah sihat kaki awak tu? Rindu saya ke? " soal Dafi.
" Err saya ingat nak cakap dengan Affan. Rindu dekat dia. Kaki saya dah okay dah. Insya Allah kalau tak ada apa-apa, minggu depan saya masih kerja balik " .
" Affan tidur. Baru jer lepas siapkan homework. Awak rindu Affan jer ke? Papa Affan? " .
Erkk dah kenapa dengan mamat ni. Tiba-tiba tanya aku rindu dia ke tak. Something wrong betul lah.
" Okaylah takpa encik. Assalamualaikum " Wafa terus menamatkan panggilan.
Share this novel