Dayang menolak kerusi roda Izhar masuk ke dalam rumah banglo tiga tingkat milik Datuk Zamri. Setelah seminggu dirawat di hospital, Izhar sudah boleh discharge. Keadaan kesihatannya juga semakin baik. Cuma dia terpaksa menggunakan kerusi roda kerana kedua-dua belah kakinya yang patah mengambil masa untuk sembuh.
Datuk Zamri mengarahkan Izhar dan Dayang tinggal semula di banglo miliknya sehingga kaki Izhar pulih seperti biasa. Pada awalnya Dayang berat hati untuk tinggal di situ kerana dia tidak mahu berdepan dengan Iskandar tetapi apabila mengenangkan kesihatan Izhar, dia akur sahaja.
" Dayang bawak abang masuk bilik ya? Abang kena banyak berehat " .
" Okay " Izhar mengangguk.
Dayang terus menolak kerusi roda Izhar masuk ke dalam bilik mereka yang berada di tingkat bawah. Datuk Zamri yang memberikan bilik itu pada mereka supaya mudah untuk Izhar bergerak dengan kerusi rodanya.
" Abang rehat dulu ya, Dayang nak tolong Mak Mah masak untuk makanan tengahari " kata Dayang selepas membantu Izhar naik ke atas katil.
" Tak perlu lah. Selama ni pun Mak Mah masak seorang-seorang. Dayang duduk jer lah teman abang kat sini" .
Dayang ketawa kecil.
" Nanti Dayang teman lah. Mengadanya suami Dayang ni " pipi Izhar dicubit perlahan.
" Sakitlah sayang " .
" Oh sakit ea? Meh Dayang cubit lagi" Dayang mencubit kedua-dua belah pipi Izhar.
" Aduhh sakit lah sayang. Nakal betul dia ni. Cium baru tahu " .
Terkedu seketika Dayang.
" Sayang " Izhar mengenggam erat tangan Dayang.
" Yaa ? " .
" Thank you sebab buka hati Dayang untuk abang. Walaupun Dayang masih belum cintakan abang, abang yakin one day Dayang akan cintakan abang dan abang akan tunggu waktu tu " .
Dayang tersenyum nipis.
" Dayang harap abang sanggup tunggu" .
" Abang akan tunggu " .
" Okaylah. Dayang nak pergi tengok Mak Mah kat dapur sekejap. Abang rehat dulu okay. Nanti Dayang datang jenguk abang " .
" Okay. Jangan lama-lama tau " .
Dayang ketawa kecil.
" Iyaaa " .
" Kesiannya, baru kahwin dah nak kena jaga suami yang cacat pulak. Dah lah kahwin pun express kan " .
Langkah kaki Dayang terhenti saat melihat Iskandar yang berdiri tegak di hadapannya.
" Jaga mulut awak Is. Izhar bukannya cacat " marah Dayang.
Iskandar tersenyum mengejek.
" Dayang, Dayang apalah nasib kau. Aku tak sangka kau ni jenis perempuan murahan. Kau tu cuma mangsa Izhar. Kau ingat dia nak sangat dengan kau? " .
" Awak tak berhak nak cakap macam tu. Saya takkan percaya kata-kata awak. Izhar bukan lelaki macam tu tapi mungkin awak. Lepas awak buang saya, sekejap jer dah dapat pengganti. Wow. Mungkin Allah nak tunjuk yang awak bukan lelaki terbaik untuk saya. Kalau betul awak cintakan saya, awak akan percayakan saya. Bukannya buang saya. Saya bersyukur sangat Allah jodohkan saya dengan lelaki yang baik macam Izhar dan bukannya awak " Dayang terus berlalu ke dapur.
Iskandar terkedu mendengar kata-kata Dayang.
Share this novel