bab 6

Romance Completed 7617

"shaf. betul ke kau nak pindah?" soal mirza. melisa dan sufiah juga ada disitu.

"mana kau tahu?" soal safa pelik.

"kalau hana tak bagitahu kita orang, memang kau akan pindah macam tu jelah eh?" marah melisa.

"mana hana tahu?" soal safa lagi.
mirza sudah mengangkat keningnya sebelah.
"okay, aku faham. khairah bagitahu hana. ohh okay." ya. lupa pula dia. hana yang merupakan kawan baik mirza merupakan rakan sekelas khairah.

"asal kau tak bagitahu kita orang? kita orang bukan kawan kau ke?" marah mirza.

"bukan macam tu. aku tak sedia lagi nak bagitahu korang." jelas safa.

"so bila kau sedia nak bagitahu? tunggu kau dah sampai KL, dah masuk sekolah baru, baru nak bagitahu kita orang kat sini? " marah sufiah pula. fuhh.. jarang dia membebel panjang macam tu.

"bukanlah.. korang jangan salah faham." jelas safa lagi. ahh sudah.

"sampai hati kau." air mata mirza pula sudah bertakung.

kenapa semua menangis? korang sayangkan aku ke? aku lagi sayangkan korang. kata hati safa.
"sorry lah girls. aku pun tak sampai hati nak tinggalkan korang. aku dah selesa kat sini. baru nak merdeka SPM sama sama. tapi tuhan ada perancangan lain untuk aku." jelas safa.

tiba tiba safa nampak khaliq mahu datang ke arah mereka. "tapi girls. please. jangan bagitahu khaliq. aku tak nak dia tahu. lap air mata korang cepat. dia nak datang sini." kata safa dengan muka cemas.

"kenapa tak nak dia tahu?" soal melisa. tapi dia juga turut lap air matanya.

"tak penting untuk dia." kata safa sebelum khaliq berdiri di meja itu.

"kenapa semua sedih. series shaf. aku jadi curiga dengan kau." kata khaliq pelik.

"takda apa lah khal. ni hal perempuan. kau tak patut tahu." kata safa.

"apa yang lagi sedih daripada kena period pain disekolah? tell me now." kata khaliq selamba.

masing masing terdiam. muka mereka sudah merah. malu.

"baik kau duduk tempat kau." kata safa tahan sabar.

"tell me now. okay. mirza. kenapa awak sedih? safa cakap apa kat awak?"

mirza sudah pandang safa.
"okaylah fine. yes.. i got period pain. puas hati. aku check doktor cause dia sakit dari semalam. and aku cerita kat dorang apa yang aku rasa. dorang faham apa yang aku rasa. dorang simpati. okay khal. bila aku kena macam ni, aku takda mood. please. go." marah safa.

khaliq sudah pandang safa dengan pandangan yang tajam. dia terus beredar dari tempat itu.

"tak faham bahasa." luah safa tidak puas hati. "sekarang ni aku malu. apa kau boleh buat?"

"aku tak faham, kenapa kau tak bagitahu khal." kata mirza lagi.

"aku pun tak tahu kenapa aku tak nak bagitahu dia. maybe sebab aku tak sanggup dengar apa yang dia akan cakap. yerlah. diakan benci aku." jelas safa.

tak safa. aku tak rasa khal benci kau. kata hati mirza.

"okay. faham eh jangan bagitahu khal. lagi lagi kau mirza. yes. kau pun sama sufiah." kata safa.

mirza hanya mengangguk.
"eh.. aku pula kena." kata sufiah.

_____________________
"terima kasih cikgu zakiah..." laung pelajar dikelas itu.

cikgu zakiah mula keluar meninggalkan kelas.

"aku tak faham lah shaf." kata khaliq.
"apa yang kau tak faham? soalan mana? kenapa tak cakap dengan cikgu tadi kau tak faham." balas safa.
"kau buat lawak ke shaf?" soal khaliq menahan marah.
"lawak apa? aku ada buat lawak ke?" eheh dia ni.. dah kenapa?

"aku tak faham kenapa termasuk harini, dah seminggu kau diam. kau memang tak boleh bagitahu aku ke?" soal khaliq.

"yang kau sibuk nak tahu kenapa? aku diam pun salah ke?" pelik betullah dengan orang macam khal ni.

"masalahnya, kau diam tapi mata kau berair. kau jangan ingat aku tak nampak. kenapa?" soal khaliq lagi.

"apa kepentingan kau nak tahu. and lagi satu. kau perhatikan aku? kenapa?" soal safa lagi.

"bila masa aku perhatikan kau?"
"kau cakap kau nampak. of course kau perhatikan aku. why?"
"aku pelik."
"ke... ke... kau sukakan aku?" alamak. terlepas. menyesal. malu.
"mestilah tak. kau tu yang sukakan aku." okay.. terlepas juga.

"hell no. aku tak pernah sukakan kau." bantah safa sekeras kerasnya.

"dah lah korang. jangan gaduh." sufiah cuba leraikan. tapi tidak diambil peduli.

"huh.. baguslah kalau kau tak pernah sukakan aku. takda lah aku nak kena jaga hati kau." terang khaliq.

"apani khal.. okay. okaylah jugak kau tak sukakan aku. kau pun ada apa je kan. so aku pon boleh blah dari sekolah ni dengan hati yang tenang." kata safa tahan marah.

"kau nak blah dari sekolah ni. blah lah. aku tak perlukan kau pun. kau ingat kau sapa? takda lah cantik sangat sampai aku sukakan kau. berat kau pun entah berapalah. memang tak lah aku nak kat kau." kata khaliq.

"kau hina aku khal!" marah safa.

"korang.. dah lah." mirza pula tenangkan mereka. benda apalah yang sampai dibawa gaduh. ego masing masing.

"aku cakap benda yang betul. tengok cermin lah." jelas khaliq tenang.

"dah lah khal. tu kurang ajar lah khal." kata firdaus pula.

"okay khal. aku memang harap kau termakan dengan kata kata kau sendiri. kau tunggu lah khal." kata safa tenang. tiba tiba air matanya turut menitik. dia terus keluar kelas.

mirza sudah menjeling tajam ke arah khaliq dan terus mengejar safa.

khaliq terdiam. apa aku dah buat?

"puas hati kau khal?" marah melisa.
"puas tak kau lepas hina orang?" marahnya lagi.

"dah mel. sabar." aiman cuba tenangkan melisa.

____________________
sudah sebulan safa pindah sekolah. kelas jadi begitu suram lagi. tetapi yang amat merasai pemergian safa adalah khaliq.

kenapa kau pindah tak bagitahu aku shaf. kenapa kau buat aku macam ni. aku tak sempat minta maaf lagi shaf. aku harap kita jumpa untuk aku minta maaf pada kau. safa.. aku faham perasaan aku sekarang. bodoh kau khal. kenapa kau baru perasan sekarang? apa kau buat waktu dia ada? kau hina dia khal. kenapalah kau ni khal.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience