Beberapa bulan kemudian, setamat sahaja peperiksaan Hafizah pulang ke kampungnya menaiki kenderaan awam, bas. Berada di kampung membuatkan Hafizah terlupa akan segala-galanya termasuk Tengku. Setelah seminggu setengah bercuti, tiba-tiba Tengku menghantar sms kepadanya.
Assalammualaikum, dekat mana? Rumah ea?
Waalaikummussalam, yup. Dah seminggu lebih dekat sini, hihi
Wah! Tanpa disedari kehilangannya
Perlu ke disedarkan akan kehilangan ku? hihi
Kadang-kadang, agar harapan yang ada tidak punah
Lain macam bunyik. Awat hang ni?
Takdo orang nak teman den pi sarap
La, melambak-lambak kawan hang pun takde kwn lagi? Tak patut hang ni, hihi
depa lain, hang lain
takde ape lainnye. sama je. depa kawan hang, cek pun kawan hang
mmgla. tp depa laki, hang perempuan. mana sama
hang nak sarap je kan? yg hang dok berkira sgt pasai pa? lgpun hang kan ada kwn prempuan yg lain. tipula hang kalau hang ada cek sorg ja =.=”’ ajak la depa
mau depa ingat cek ni demam. ta pernah2 cek ajaq prmpuan kuaq
abes tu, cek ni apa? kutsar? ==”
hang mmg la perempuan. cek dah biasa ngan hang. so, cek tak kesah sgt. hang pun tak kesah kan? lgpun bole bilang dengan jarila kita kuaq sesama
apa2 jela Tengku Ariffin Tengku Sulaiman. cek mmg dok kalah ja kalau berdebat dgn hang
merajuk ka?
takda makna cek nak merajuk dgn hang. tak berkembang otak
amboi hang… perli na
hang terasa ka? hehe
Share this novel