kau bikinku gigit bibir sendiri
lamakah lagi kita sepi?
kau bikinku renung sinar mentari
lamakah lagi kita begini?
alangkan bulan terang
hilang nyawa tanpa bintang
apalagi aku
alangkan bunga kembang
pudar warna tanpa siang
bayangkan aku
berkaliku mintakan dari dulu
usah kau tunggu ucap itu
berkaliku bisikkan pada kamu
usah kau buntu aku milikmu
alangkan bulan terang
hilang nyawa tanpa bintang
apalagi aku
perlukah aku menyebut setiapnya
yang indahku tidak akan ada makna
bila kau sembunyi dan bermain lari-lari
separuh aku sudah pun mati
tak mampukah kau percaya
haruskah ku hebahkannya pada dengki dunia?
tidak bisakah kita sekadar pejam mata
biar jiwa bersuara
biar
biar
biar jiwa
bersuara
Lirik lagu Biar jiwa by Fynn Jamal mengusik hati aku. Membuatkan aku menyeluk pada kenangan lalu.
Kenangan yang takkan pernah pergi. Ray... Kau tak pernah tahu. Aku masih rasa bersalah. Dan, aku akan dihambat rasa bersalah sehingga bila-bila.
Aku mengajak Tasha ke rumah Ray. Mak Temah menyambut kedatangan aku seperti aku mula-mula menjejakkan kaki ke sini pertama kalinya.
Aku mencari bayang Ray.
"Lisa... Mak Temah tak tahu mana Ray pergi. Ray menghilangkan diri tiba-tiba."
Aku cuba mencari kejujuran di mata Mak Temah. Mana la tahu kan mereka berpakat untuk menipu aku kan?
Tak berputus asa. Aku bertanyakan Remy pula. Jawapan hampa. Remy sendiri tak tahu di mana Ray.
"Remy... Please... Awak mesti tahu Tuan Ray pergi mana. Takkanlah awak tak tahu pape?"
Remy menggeleng.
"I'm sorry, Cik Lisa. Saya memang tak tahu apa-apa."
Mata aku sudah berair. Rasa sedih.
Hanya seorang lagi yang boleh aku harapkan. Riz. Dia didakwa atas kesalahan langgar lari aku. Aku nak tarik balik dakwaan tu. Tasha marah aku. Dia kata aku gila, aku jawab takpe. Dendam dia dah terbalas. Aku masih hidup. Takpe. Riz tak salah!
Aku seret Tasha sama ke balai polis untuk beri keterangan tentang kejadian malam tu. Tasha membuat muka sebaik ternampak Riz. Muka menyampah. Biarlah, Tasha.
Riz duduk berhadapan dengan aku. Dia senyum sinis. Aku menghela nafas panjang.
"Lisa... I tak sangka you masih hidup. I ingat you dah mati ditelan bumi."
Pergh... Kasarnya kata-kata kau, Riz. Benci betul kau kat aku selama ini.
"Riz, Allah panjangkan umur I. I hampir maut. Nyawa I hampir ditarik. I tak marah you. Dendam you da terbalas, cuma I masih hidup. Kenapa? You nak I mati jugak ke?"
Riz diam. Mata dia penuh dengan kebencian.
"I memang benci you, Lisa. Hidup abang Ray sengsara disebabkan you. Dia asyik menyorok, menyendiri. Hilang keyakinan. Disebabkan muka cacat dia tu. Tapi, dia masih sayang you. Tak pernah sekalipun dia membenci you."
Aku menundukkan wajah. Rasa sebak. Taktau nak cakap macam mana.
"Riz, I memang salah. Maafkan I. You boleh maki I. Asalkan hati you puas."
Riz mencebik.
"I nak tarik balik dakwaan langgar lari. I yang akan ikat jamin you. You tak salah."
Riz terkejut. Iya. Aku sudah membuat keputusan untuk bebaskan dia. Aku anggap dia tak pernah salah.
"Cuma... I ada benda nak tanya. Riz, please tell me... Mana Ray? I nak jumpa Ray, abang you."
Riz merenung mata aku. Aku tak boleh sembunyikan lagi kesedihan.
"I... I taktau Lisa. Ray bukan seorang yang kuat bercerita. Dia perahsia. Kami bukan rapat sangat."
Aku kehilangan kata. Semua orang taktau Ray pergi mana. Ray sembunyi lagi.
Aku mengangguk tanda faham. Aku bingkas bangun. Nak berlalu dari situ.
"Lisa... I mintak maaf, I ingat you jahat sangat. Tapi... I baru nampak you sebenarnya sangat sayangkan abang. Dan... Terima kasih bebaskan I. I tak patut langgar you malam tu."
Aku senyum pada Riz. Takpe. I'm still alive. Aku tak marah.
"Lisa... I jahat sangat. Maafkan I. Sihir semua tu bukan abang yang buat tapi I. Ray taktau apa-apa."
Aku faham. Aku tak marah.
"I nak cari Ray. Nak minta maaf pada dia."
"I tolong you nanti. Kita sama-sama cari dia."
"Okay. Bye, Riz."
Dan aku... Berlalu pergi dari situ.
Aku nak stay rumah Ray. Nak tunggu dia balik. Tasha cuma ikutkan. Kalau kau nak aku happy, aku kena betulkan semua keadaan ni, Tasha.
Mak Temah mengalukan kedatangan aku. Dan aku menuju ke bilik Ray. Bilik Ray kosong. Sepi. Suram. Aku memandang potret aku di dinding bilik. Aku menahan tangis.
Ray, mana awak? Saya akan tunggu awak balik. Bagi saya peluang untuk betulkan keadaan. Ray...
Share this novel