Hari ni aku cuti..yahoo..boleh lah lepak kat rumah. Aku turun ke bawah menuju ke ruang tamu.
“ Eh…Cinta, hah…semalam kau balik, siapa hantar kau tu? Cantik kereta..” usik Ria sambil duduk di sebelahku.
“ Erm..tak ada siapa la..”
“ Eleh…dah ada pakwe tak nak kasi tahu. Ok…ok..”
“ Ish..minah ni kan..busy body betul la..”
“ Cepatlah…siapa yang hantar kau semalam?”
“ Bos aku..”
“ What? Bos kau? Maknanya abang si Iqram tu? Macamana pulak dia yang hantar kau?” Ria teruja untuk bertanya.
“ Ye lah…semalam aku kena siapkan laporan sampai lewat petang. Tu lah..aku pun tak tahu dia rupa-rupanya belum balik lagi. Dia yang nak tumpangkan aku. Mulanya, aku tak nak..tapi memandangkan hari dah malam, aku takut la nak naik bas. So, begitu la kisahnya.”
“ Oh….bestnya. Aku tak sangka pulak bos kau tu macam tu. Aku ingatkan dia serius 24 jam. Mungkin benar kata pepatah, ‘tak kenal, maka tak cinta’, tak gitu Cik Cinta yer..” Ria ketawa.
“ Tak ada maknanya Cik Ria Oii…kau ni kan ratu drama betul..la..”
“ Well…tu memang cita-cita aku dulu tau..cuma tak kesampaian..tu la jadi cikgu jer. Alang-alang, hari ni hujung minggu, apa kata kita main bowling? Apa macam? Kalau kalah belanja makan?” ujar Ria.
“ Ok..aku on jer. Betul tau..kalau kalah kena belanja makan. Kau tahu aku ni siapa? Aku ni pernah wakil kat sekolah aku dulu tau..”
“ Oh…yer ker…kau lupa ker yang aku ni wakil kat universiti kita..” ujar Ria tidak mahu mengalah. Mereka sama tertawa.
Share this novel