Bab 29

Drama Series 1071

"Nadya kau suka aku tak?" soal Najhan secara tiba-tiba. Mereka berjalan ditepi sungai.

"Hah?" Nadya terkejut dengan kata-kata Najhan. Langkahnya terhenti.

"Aku rasa kau tak pekak kan?" ujar Najhan.

"Hah?" respon Nadya lagi. Dia terkedu. Sesak nafas dibuatnya.

"Kau ni nak tolak aku pun janganlah buat-buat pekak. Terasa aku." luah Najhan.

"Eii. Apa maksud kau ni?" soal Nadya.

"Ish. Yelah Syakir dapat Amal. Aku? Hmm. Aku pun hensem jugak cuma Syakir lebih sikit." kata Najhan. Sempat juga dia puji diri sendiri.

"Perasan." ejek Nadya.

"So kau suka tak?" soal Najhan.

"Benda kau ni?" Nadya mula tidak selesa dengan soalan Najhan.

"Ala kau tak suka aku ke?" soal Najhan lagi.

"Sofi kan ada. Pergilah kat dia." kata Nadya.

"Sofi? Airis Sofiyana? Si kaki report tu. Pergh tak nak aku. Dah lah suka fitnah aku." kata Najhan. Memang dia takde perasaan langsung kat Sofi.

"Yelah tu. Kau tak tahu ke yang dia suka kau?" kata Nadya.

"Apa?" Najhan terkejut.
"Mana kau tahu?" soal Najhan.

"Dulu ada budak kelas yang bagitahu." kata Nadya.

"Ye ke?" soal Najhan.

"Ye kau patut bagi chance kat dia." kata Nadya.

"Tak naklah. Aku nak kau je." kata Najhan.

"Hah?" Nadia terkejut lagi.

"Aduh. Pekak balik. Kau cakap je kau terima aku ke tak simple. Nak friendzone ke apa terpulang pada kau." kata Najhan.

"Kau serious ke?" soal Nadya. Dia takut kalau Najhan main-main sahaja.

"Seriuslah." kata Najhan.

"Kenapa aku?" soal Nadia. Pelik. Dalam ramai-ramai orang kenapa dia? Macam tak percaya.

"Sebab kau je.. Aku.. Err.." kata Najhan tersekat-sekat. Tiba-tiba rasa malu pula.

"Sebab? Sebab apa?" soal Nadia. Berdebar pulak tunggu jawapan Najhan.

"Jangan-jangan sebab kau nak cover cerita gay kau tu." kata Nadya.

"Eh mana ada." kata Najhan.

"Habis tu?" soal Nadya.

"Sebab aku suka kau." luah Najhan perlahan saja.. Ikhlas dari hati.

"Apa?" muka Nadia merah menahan malu. Dia terkejut dengan pengakuan Najhan.

Nadia terus berjalan laju meninggalkan Najhan sendirian. Dia rasa terkejut sangat seperti rerkeluar roh dari jasad. Rasa seperti diawang-awangan.

"Nadya. Nadya." panggil Najhan.

Nadya hanya mengendahkan panggilan Najhan. Otaknya beku mendengar kata-kata Najhan.

"Nadya aku tunggu jawapan kau. Aku bagi kau masa. Jangan lupa mimpi aku." jerit Najhan. Macam terdesak pun ada.

Nadya rasa malu. Dia langsung tidak menoleh.

"Haih. Aku kena reject ke ni?" omel Najhan. Dia pun tak sangka dia boleh luahkan perasaan pada Nadya. Mungkin sudah tiba masanya.

Sejujurnya Najhan memang suka Nadya pun. Dia mula sedar masa Nadya baling keychain. Nadya pun selalu memanggil dia. Tiap hari dia tertunggu Nadia untuk menyebut namanya. Bila Syakir kata dia suka pada Amal. Automatik Najhan mula tertarik pada Nadya.

Nadya berbeza dengan Amal. Dia tak lembut. Cakap lepas. Tetapi sikap Nadya buat hati Najhan terpaut. Sejak hari hanya nama Nadya yang bermain difikirannya.

"Kenapa tu?" soal Syakir.

"Hah?" Najhan terkejut. Syakir dan Amal berjalan kearahnya.

"Tak tahu." pura-pura Najhan.

"Nadya balik kot. Takpelah Amal pun nak balik." kata Amal. Dia pun berlalu.

"Bye Amal." kata Najhan. Dia melambai ke arah Amal.

"Tak payah lelebih. Awek aku tu." kata Syakir.

"Awek kau? So dah officially lah ni?" soal Najhan. Laju Syakir buat kerja.

"Boleh dikatakan." Syakir tersenyum.

"Fuhh. Tahniah." ucap Najhan. Mereka pun pulang juga setelah itu.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience