“Tapi… saya takut…” Aaliyah merasakan tangannya ketar. Farid beralih tempat di sebelah Aaliyah.

“Aal, dengar sini. Awak tak payah takut. Saya yakin awak boleh buat. Percaya dengan diri awak sendiri. Buktikan pada Furzana, yang awak boleh buat lebih baik daripada apa yang dia tahu. Beat her,” ujarnya, memberi kata-kata semangat agar debaran Aaliyah dapat diatasi. Aaliyah terdiam. Seakan-akan terpegun mendengar kata-kata Farid itu.

“Awak ada saya. Saya akan tolong awak. Promise!” Farid mengangkat tangan kanannya. Aaliyah tersenyum.

“Err… awak, saya rasa macam…”

“Macam apa?” Farid pula yang berdebar-debar.

“Macam…” Aaliyah menghembus nafas.

“Macam nak makan kek Gula Melaka !” Mendengarkan itu, Farid terus tergelak. Aaliyah kalau ada masalah, pasti akan mencari kek Gula Melaka. Dia sudah masak benar dengan sikap gadis itu.

“Okey, okey… lepas habis perform nanti, saya bagi awak makan kek Gula Melaka tu.”

“Sungguh?” Farid mengangguk.

“Saya ada bawakan untuk awak, tapi saya tak boleh bagi sekarang. Lepas perform nanti, saya bagi. Tapi awak kena janji dengan saya, awak kena buat betul-betul masa perform nanti. Lepas tu, baru saya bagi awak kek Gula Melaka tu. Okey?” Aaliyah tidak berkelip memandang Farid. Melihat senyuman lelaki itu, debaran yang tadinya menggila bagaikan hilang dalam sekelip mata. Dia turut sama tersenyum dan mengangguk dengan penuh yakin.

SEBAIK saja isyarat diberikan, Aaliyah terus bersedia untuk naik ke pentas. Sempat dia menangkap isyarat ‘good luck’ daripada Farid. Dia tersenyum dan melangkah naik ke pentas.

“Mom, I’m sorry if I interrupt you. But, I think Vanessa is right. She has the right to choose her own mate.” Dengan penuh keyakinan, Aaliyah melafazkan skrip yang sudah dihafal di dalam kepala. Di belakang tabir, Farid tersenyum. Hatinya rasa berbunga tiba-tiba. Tidak sabar menanti hingga persembahan drama itu tamat nanti.