BAB 5

Romance Completed 13247

“Uncle Muthu. Bagi gula sekilo dengan kicap satu.”

“Okey.”

Lupa lah pula nak kena beli apa lagi. Nak beli apa lagi? Nak beli apa? Apa? Lupa lah pulak, Dah tahu otak tu berkarat lain kali tulis senarai barang nak beli Firza oii. Baru tadi dekat rumah mak cakap. Sampai di kedai aku dah lupa. Kicap dah, gula dah, garam ada lagi, santan kelapa…

“Eh Za!!”

“Santan kelapa kau terbalik! Kau ni tak reti bagi salam ke?” Siti kepoh ni rupanya. Kacau betul aku tengah mengasah ketajaman otak nak ingat senarai barang.

“Sorry. Kau buat apa ni?” Sambil mempamerkan barisan giginya.

“Tengah jahit baju. Banyak betul tempahan ni, tak nampak ke?” Kalau ya pun nak berbasi-basi bagilah soalan bernas sikit. Tak nampak ke punya gah kedai runcit Uncle Muthu yang maju lagi bermutu tinggi ni.

“Kau ni ada-ada saja. Erm.. Kau ada dapat tak kad undangan majlis pertunangan aku tu?” Aku agak dah. Mesti dia nak tanya pasal ni. Macam aku tak tahu perangai minah kepoh ni.

“Dapat.” Serbuk cili kena beli ke? Ke tak payah?

“Jangan lupa datang nanti. Pakai cantik-cantik tau.” Beras rasanya banyak lagi. Tak payah beli lagi.

“Kalau aku pakai tak cantik kau nak halau aku balik ke?” Serbuk cili ni cantik juga kalau aku gerimiskan atas kepala Siti ni. Ala-ala salji turun. Cuma bezanya orang main salji suka tapi ni menangis.

“Ish kau ni. Takkan lah aku nak halau kau. Cuma majlis aku tu nanti besar. Ramai orang datang. Kena lah pakai cantik-cantik. Tak kan lah kau nak pakai selekeh macam ni.” Aku rasa tidak lama lagi Uncle Muthu bakal menjadi saksi fenomena salji serbuk cili menyirami sanggul Siti ni.

“Tak pe lah. Bukannya orang nak tengok aku pun. Selekeh.” Aku membetulkan duduk tudung bawal. Tapi aku hairan dengan Siti ni, datang kedai runcit pun nak berkebaya bagai siap sanggul tinggi. Ada bunga cucuk lagi tu. Sikit lagi aku nak tergolek geli hati tengok bunga sanggul dia. Entah pokok bunga siapa pulak dia petik gamaknya. Hari tu bukan main laju dia lari masa Mak Kiah nampak dia petik bunga ros kesayangannya.

“Bukan lah selekeh. Maksud aku, tak cukup meletup lagi.” Katanya sambil membetulkan bunga sanggulnya. Suka hati kau lah nak meletup ke apa ke. Aku rasa nak meletup ni kau tahu tak?

“Kau tak nak tanya ke siapa bakal tunang aku tu?” Kena tanya ke? Agak-agak masuk exam SPM tak soalan ni?

“Siapa?” Serbuk cili tak payah kot. Mak tak sebut pun tadi. Erm apa lagi nak beli ni? Ingat balik Firza…

“Dia anak kawan mak aku. Kerja dekat bandar. Tak kerja dekat-dekat sini. Erm… dia pakai kereta besar. Maklumlah orang kerja dekat bandar.” lantaklah kau membebel sorang-sorang Siti oii. Serbuk kopi ke? Serbuk teh? Ke serbuk kunyit? “Dia ada datang rumah hari tu dengan mak dia. Aku pun dah kenal-kenal dengan dia. Masa tu dia bawa aku pergi makan dekat restoran mewah. Takkan nak pergi warung tepi jalan pulak kan?” Minyak masak pun tak payah, banyak lagi. “Lagipun kalau warung ni takut sakit perut kalau makan. Tak bersih. Geli lah.” Cuka kot. Bukan lah. Tauhu, rempah, serbuk ketumbar, serbuk perasa…semua bukan. Nak ingat dah. Sikit lagi. “Kau rasa warna apa sesuai dengan kulit aku ni kalau nak pilih baju pengantin nanti, Firza?”

“Hah!!!Asam jawa!!” Dah ingat. Asam jawa. Nak beli asam jawa. Asam jawa aku nak beli. Asam jawa!

“Asam jawa?” Sedikit menjerit.

“Ya lah. Aku baru ingat aku nak beli asam jawa. Uncle, asam jawa satu ya.”

“Za! Kau dengar tak aku tanya apa tadi?” Siap tampar lengan aku lagi.

“Laa kau ada bercakap dengan aku ke tadi? Sorry lah. Asam jawa aku lagi penting. Kira semua ya uncle.”

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience