BAB 6

Romance Completed 16878

Aku bangun dari perbaringan. Kelihatan ibuku sangat risau melihat keadaanku. Sedar sahaja, aku terus melihat keadaan sekeliling. Apa aku ni… kat hospital?

“Ya Allah… Farah… Farah ok, sayang? Are you feeling any better?”

“Ibu, Farah ok je lah… Ibu tak payahlah risau…”

“Mana tak nya risau, Farah… Farah satu-satunya anak ibu…”

Kata Pn Marlia. Naim mencebik. Aku memandang Naim. Sedih mengenangkan nasib Naim. Ibunya pilih kasih. Tapi dia tidak dipinta untuk dimanja oleh ibunya lebih dari Naim. Sepatutnya Naim yang dimanja kerana Naim anak yatim piatu. Dia tidak punya sesiapa lagi di dunia ini.

“Ibu, Farah rasa laparlah…” aduku.

“Farah lapar? Naim, pergi kafe belikan apa-apa yang patut untuk Farah.”

“Ibu, ibulah yang pergi. Nanti abang mesti pilih yang tak sedap untuk Farah.”

Aku sengaja merungut. Pn Marlia tidak punya pilihan lain lalu diturutkan permintaanku. Sebaik sahaja Pn Marlia keluar, Naim merapatiku. Dia duduk pada birai katil.

“Farah lah satu-satunya anak ibu… Mestilah ibu risaukan keadaan Farah…”

Naim membuat memek muka dan intonasi yang serupa seperti Pn Marlia. Aku ketawa kecil lalu memukulnya pada lengan.

“Menyampah betul…”

“Alah… Abang ni macam tak biasa pulak. Biasalah tu. Dah lah… Tak payah difikirkan lagi… Buat sakit hati aja.”

Pujukku.

“Kau cakap senang lah… Sebab kau tak rasa. Abang ni yang ibu abaikan. Dia dah lupa yang abang ni pun anak dia jugak! Tak macam orang tu. Dah lah ibu lebihkan dia. Pastu ada pulak putera raja yang tolong angkatkan dia pergi bilik rawatan…”

“Hah? Apa? Siapa?”

Lantas aku teringatkan seseorang yang aku langgar tadi. Masa aku hampir rebah, aku terasa ada orang memaut lenganku.

“Kura-kura dalam perahu, buat-buat tak tahu pula!”

Kata Naim keras.

“Yang abang nak marah-marah ni kenapa?”

“Yelah! Abang tak suka!”

“Lah, tak kan orang tolong Farah pun abang tak suka?!”

“Memanglah abang tak suka! Sebab abang cemburu!”

Katanya sudah berdiri. Mukanya serius sahaja. Aku tersengih.

“Abang ni buat lawak pulak ye?”

Aku ketawa. Dia tersenyum manis.

“Mana tak nya abang marah? Suka simpan rahsia dari abang. Baik bagi tau siapa lelaki tu, cepat!”

“Manalah Farah tau. Yang Farah tau ada orang pegang Farah masa Farah pengsan.”

“Yang abang nampak lah… Nama dia Aizudeen.”

“Hah? Dia? La… Farah ingat mula-mula tu Farah terlanggar budak Melayu. Tapi bila ada tangan yang pegang Farah, Farah tengok macam budak India.”

Kataku jujur.

“Hoi! Tak reti terima kasih langsung! Dah lah ejek aku pendek, hitam. Sekarang kau ejek aku India pulak. Kurang asam betul minah gemuk ni!”

Tiba-tiba Aizudeen muncul. Aku terkejut.

“Hah? Bila masa aku ejek kau India?”

“Okeh, abang tak mau masuk campur…”

Naim angkat tangan dan terus meninggalkan kami yang sedang bertekak.

“Heh, baru cakap, tak kan dah lupa. Kau fikir budak India yang angkat kau? Hei, tolong sikit. Kalau betul budak India yang angkat kau, confirm dia bawak kau lari masuk belukar rogol ramai-ramai.”

Ejeknya. Aku mengetap bibir geram. Kurang ajar betul!

“Biadap betul kau ni.”

“Aku cakap betul. Lagipun kau tu putih. Lain kali baik kau turunkan lengan baju kau. Tak payah nak sinsing tinggi-tinggi. Buat naik nafsu je.”

Tegur Aizudeen selamba.

“Bukan masalah kau. Sibuk je!”

Gerutuku.

Namun jauh di sudut hatiku aku mengakui kata-katanya. Aku berazam untuk tidak membuat perkara itu lagi.

“Kau cabar aku ke?”

“Hah? Hello? Bila masa aku cabar kau pulak ni?”

“Ha, lain kali sinsing lah lengan tu tinggi-tinggi. Aku rogol kau baru tau!”

“Heee…!! Benci lah aku dengan kau! Keluar!!”

“Aku pun tak hingin nak duduk sini lama-lama. Tak sangka ini yang aku dapat sebagai terima kasih. Apa-apa pun, you’re very welcome.”

Dia memang melampau!!

“Hei, janganlah kau nak baling pulak bendalah tu!”

Entah dari mana Naim tiba-tiba bersuara. Aku meletak semula bekas bunga di atas meja kecil berdekatan katilku.

“Abang dengar tak apa yang dia cakap tadi??”

“Dengar. Every one word.”

“Kurang ajar betul dia!”

“I like him.”

“You what?”

“Abang suka kalau mamat tu jadi adik ipar abang.”

“Abang?!”

Marahku. Naim hanya tersenyum.

“Ha, ni ibu belikan air kotak milo dengan teh bunga. And ibu belikan Farah roti sandwich and roti Gardenia coklat.”

Pn Marlia meletakkan semua makanan dan minuman di atas meja kecil.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience