Tak pernah bagi peluang untuk Abang peluk Sayang.. Selalu tolak ajakan Abang untuk keluar.. Maaf jugak sebab Sayang banyak kecilkan hati Abang, Asyik ikut keras kepala Sayang aje..” Pipi Umira sudah basah dengan air mata.

“Sayang…Abang faham…Sayang buat semua tu sebab Sayang nak jaga diri Sayang…Abang tahu Sayang buat macam tu sebab nak bagi dekat Abang yang fresh. Bukan yang dah expired kan? Hehe…InsyaAllah…Abang cuba bimbing Sayang, Sayang pun boleh bimbing Abang…Kalau kita sama-sama tak pandai, kita sama-samalah belajar. Okey?”

“Abang …Abang dengan Tini tu ade pape lagi ke? Kalau boleh…Abang jujur je la dengan Sayang, Sayang tak nak antara kita ada rahsia. Sayang okey kalau ada pape pun.”

“Sayang…..” Iqtisyam bangkit dari pembaringan. Dia memusingkan tubuh Umira untuk menghadap dirinya. Dia memegang dagu Umira dan mendongakkan sedikit kepala Umira agar dapat memandangya. Iqtisyam merenung mata coklat gelap Umira.

“Abang hanya ada Afaf Umira Adelia sorang je. Abang hanya sayangkan Afaf Umira Adelia sorang je. Life Abang,Abang nak spend untuk Afaf Umira Adelia sorang je.” Iqtisyam menarik tangan Umira dan diletakkan di dadanya.

“Afaf Umira Adelia ialah satu-satunya isteri Ahmad Iqtisyam. Tini adalah masa lalu Abang yang dah lama Abang kuburkan dalam kenangan silam. Sayang ialah hidup Abang sekarang. For my future, hanya Sayang.. Just you.. I love you Sayang.. Please, trust me..”

“Abang…I love you so much. So so so so so so so so much…” Umira tersengih.

“Eyh…Ayat Abang tu, mana adil kalau Sayang curi macam tu je. Nak kena denda ni.” Iqtisyam sudah bangun untuk mengejar Umira yang sudah berlari meninggalkan balcony bilik mereka dan cuba untuk mengunci sliding tetapi tidak berjaya.

Iqtisyam mencempung tubuh Umira untuk dibawa ke arah katil. Umira menjerit dek geram dengan suami tersayang.

“Abang!!! Abang tu yang tak adil…” Umira menjerit lagi, geli apabila digeletek Iqtisyam.