BAB 18

Romance Completed 3875

EMPAT TAHUN KEMUDIAN

Safiah mematikan panggilan telefon. Dihampiri Sakinah yang sedang menonton televisyen. Diam jer mak cik sorang ni. Sedang melancarkan perang bisu ker?

“Saki…kau okey ker?”

Sakinah pandang Safiah.

“Okey jer. Apa kau tengok aku sakit ke sekarang ni?” sinis je nada Sakinah bertanya. (tanya macam aku ni dah nazak sangat)

Safiah tarik sengih. Ye tak ye jugak. Apa punya soalanlah dia tanyakan.

Kedua-dua terdiam. Sunyi sepi diantara mereka berdua walaupun suara Mr Bean dari

televisyen terlalu nyaring. (Sekali Sakinah pasang tv, volume paling maxima dia bukak)

“Tapi kan Saki…kau dah lainlah,” Safiah bersuara setelah lama mendiamkan diri.

“Lain? Lain macam mana? Cukup jer lubang hidung aku dua. Mata aku dua. Tangan aku dua. Jari tangan aku sepuluh. Jari kaki aku sepuluh. Lain macam mana pula? Dah ada gaya alien Zoragon ker?” (kes terpengaruh dengan cite Senario XXX)

Papp! Safiah tepuk dahi. Tak paham pula budak Sakinah ni. Nak kata bodoh, cerdik pula, sampai boleh jadi doktor pakar. Nak kata cerdik, tak paham pula apa yang dia cakapkan.

“Lain maksud aku ialah, kau dah tak banyak cakap lagi. Kau diam je lebih,” jelas Safiah lebih terperinci.

Sakinah matikan televisyen. Tangan disilangkan ke dada. Wajah Safiah dipandang.

“Cuba kau luahkan ketidakpuasaan hati kau dengan dulu. Manalah tahu aku boleh

tolong rawatkan hati kau,”

Safiah mengeluh. Sakinah kau memang dah lain! Kau dah lain!

“Sakinah kau masih cintakan mamat durian kau tu ke?” soalan cepumas dari Safiah.

“Entah. Aku tak tahu.” acuh tak acuh Sakinah menjawab.

“Kau sukakan Amin tu lagi kan?” (erk…sama je soalannya)

“Tak tahu. Kau rasa?” Sakinah bermain tarik soalan. Milo yang agak sejuk dihirup nikmat. Yummy… sedapnya.

“Suka. Cinta. Sayang. Rindu,” Wah Rubi, semua ayat jiwang besi kau keluarkan erk.

Prrhh! Air yang dihirup tersembur keluar dari mulut. Safiah! Iyapun kau nak

cakap semua benda tu, tunggulah air ni selamat masuk ke dalam perut aku. Fuh… Saki kau sabar ajelah. Jangan dimarah terus budak ni.

“Dahtu nape tanya?” Sakinah angkat kening ala Ramlah Ram.

“Nak tahu,” Safiah jawab dengan muka yang langsung tak bersalah.

“Dah tahu kan?”

“Kau lupakan jelah dia Saki,”

“Apa ni?”

“Nasihat sebagai seorang kawan dan adik,”

Erk Rubi, aku ada seorang adik jelah. Dan adik aku Laila. Sekarang ni dia kat kampung. Kau tu takat kawan hidup bolehla.

“Yer ker nasihat?” serius je muka Sakinah sekarang ni.

“Er…er yelah,” Tahu takut!

“Dahlah, tutup topik. Jom, aku belanja kau makan aiskrim durian,” ajak Sakinah

lalu berdiri.

Safiah telan liur. Hai kawan aku nih. Dalam banyak-banyak perubahan dia, minat

dia yang satu ni langsung tak berubah. Gila sangat makan durian. Pelahap durian betul!

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience