" apa kau kata ? "- ervin memandang ikmal dengan penuh rasa benci , " dia tunang aku , tunang aku , taklama lagi dia bakal isteri aku , kau faham tak, baik kau blah dari sini ! "-ikmal , ervin menolak mai jatuh dan terus pergi meninggalkan perjumpaan itu , ikmal yang mahu bangun kan mai , mai tolak ikmal ketepi , " jangan pegang aku , apa kau kata ? aku tunang kau ? kau jangan memain eh , aku tunang orang lain"-mai , " betul sayang , u tunang i , tak percaya tanya abah u " - ikmal merenung mata jernih mai , mai menolak ikmal dan berlalu pergi , nad tergapai gapai mengejar mai , firash menepuk bahu ikmal supaya banyak kan bersabar , ikmak mengeluh

" abah " -mai , " ye anak abah , nak apa ?"- abah mai melihat muka mai tengah marah , " betul ke mai tunang ikmal ? abah jujur dengan mai sekarang jugak !"-mai , " ye dia tunang kamu , dia ikhlas nak kamu , sebabtu dia nk peristerikan kamu "-abah , " abah tahu tak dia buat apa kt mai ? dia luka kan mai , sudah 2 kali dia tinggalkan mai !"-marah mai , " tapi dia ada sebab "- mama , " sebab apa ma ? dah lah mai nak putuskan pertunangan ni , mama pulangkan balik , mai taknak " - mai meletak cincin di meja , terus berlari ke bilik dan mengunci pintu , mai yang belum habis mendengar perjelasan sudah pun pergi

" kau fikir senang ke aku nak terima kau , kau sakitkan hati aku , ples jauh dari aku , aku tak sanggup tengok kau lagi , kau buat aku terseksa "-mai menutup muka menggunakan selimut ,*bip bip* mai mencapai telefon dan membaca sms dari nad " weh mai , kau okay tak ? kenapa kau buat ikmal mcm tu ? dia ikhlas dengan kau , dia dah lama rancang nak khawin dengan kau , sebabtu dia tak hubungi kau ataupun sms , sebab sibuk mencari duit utk berkhawin dengan kau , jangan marah dia okay " , mai tidak percaya , terus tidur.....keesokan harinya , mama mai memulangkan semula cincin itu kepada ikmal , ikmal memandang lama tingkap bilik mai ,ikmal terkecil hati lalu meminta maaf dan pergi ....