BAB 8

Romance Completed 23326

Pintuk bilik diketuk beberapa kali . Terdengar suara Rayyan memanggil nama aku .

"Afa , dah siap belum ? Breakfast dulu ."

Badan aku menggigil . Berat je mata ni nak buka . Aku demam ke ni ? Pegang dahi . Aah lah panas . Shit . Ni mesti sebab berbual dengan Rayyan semalam kat luar sampai lewat malam . Berembun . Ish .

"Fa ?"

Pintu bilik dibuka . Memang aku tak kunci pun . Rayyan membuka lampu . Aku pandang dia , dia pandang aku .

"Hoi , kau nak skip school eh ?"

Aku buat muka blur .

"Asal kau tak siap lagi ? Aku tunggu kat bawah . Cepat sikit aku duty pagi harini ..."

Diam saja . Rayyan pelik jadi dia menghampiri aku .

"Eh . Asal weh ? Muka kau pucat ah ."

"Aku rasa aku demam ."

"Mama ! Ma !!!!"

Aunty Sofia berlari anak ke bilik . Rayyan ni pun satu , buat Mama dia panik je .

"Ma budak mengada ni demam ."

"Ya Allah , macam mana boleh demam pulak ni haa . Nak panadol ? Aunty cari kejap ."

Sebelum tu , Aunty Sofia sempat pegang dahi aku . Nampak risau je muka dia . Haish , rindu arwah Mama . Rayyan membetulkan tali lehernya .

"Nanti aku bagitahu guru kelas kau ok ?"

"Thanks , Rayyan ."

Dia pergi off air cond lepastu buka sikit tingkap bagi udara segar masuk .

"Kau demam pasal semalam ke ?"

"Sedar pun kau . This is all your fault ah ni ."

Rayyan menggaru kepalanya . Tanda tanda rasa bersalah .

"Sorry ah . Aku terlupa kau ni memang Princess sensitif tahap gaban sampai berembun sikit pun tak boleh . Haha ."

Aku menjeling . Aunty Sofia datang membawa segelas air dan panadol . Aku bangun .

"Makan ni dulu , sayang ."

Aku telan panadol tu . Kepala pulak rasa pening sekarang .

"Afa rehat dulu ya ? Nanti dah terang Aunty bawa pergi clinic ."

"Eh . Takpelah , Aunty . Sikit je ni . Mungkin reda lepas makan panadol tadi ."

"Bawa je Ma . Mengada dia ni . Melarat nanti siapa jugak yang risau ?"

"Dah lah tu Rayyan . Pergi sarapan dulu lepastu terus je pergi sekolah . Ni Afa nanti kalau nak apa apa panggil je Aunty ."

Rayyan bengang sebab Mama dia backing aku hahaha . Kalau tak , confirm dia nak kata aku mengada lah itulah inilah . Heh not this time bruhhh . Aunty Sofia dan Rayyan meninggalkan aku . Aku baring semula . Telefon bimbit dicapai . Speed dial Abang Azri .

"Hello ?"

Suara mengantuk . Baru bangun tidur lah tu .

"Abang ..." suara aku macam nak pecah .

"Fa . Kenapa call pagi pagi ni ?"

"Afa demam ."

Nangis sikit . Sebab aku tak tahan . Aku memang dari dulu kalau demam mesti nangis . Kepala pun dah pening .

"Afa nak Mama ."

"Afa ? Macam mana boleh demam ni ?"

"Taktahu lah ... Fa rindu Mama ."

"Safa , listen here . Afa kena kuat . Demam tu baik nanti . Ingat tak arwah Mama selalu buat apa kalau Afa demam ?"

"Chicken soup ."

Lagi aku nak meraung sekarang ni . Ya aku memang perangai macam budak budak . Manja ? Teramat sangat . Mama .

"I miss Mama so much ."

"Abang pun rindukan Mama . Afa makan ubat okay ? Harini Abang balik . Wish I could give you a hug right now , Fa ."

Aku diam je . Tangan busy lap air mata . Oh this is so embarrasing seh . Dah besar besar macam ni perangai siapa je nak kahwin dengan aku ni MasyaAllah .

"Okay ?"

"Okay ."

"Tunggu Abang okay ? I'll be home soon . Kalau rindu arwah Mama dengan Daddy , baca Al - Fatihah ."

"Okay . Abang be safe ."

"You too . Makan ubat ."

"Hmm ."

Talian dimatikan . Aku teresak esak lagi ni . Emo semacam . Baru aku teringat yang aku tengah jadi jepun . Lagilah tambah emo even benda kecil pun sampai boleh nangis macam ni .

"Afa ... nah breakfast ."

Cepat cepat aku kesat air mata .

"Sorry aku tak maksud nak curi dengar ."

Aku mengangguk faham . Rayyan meninggalkan sedulang makanan . Aku pandang saja . Tak lalu nak makan . Mama ... Daddy , Afa rindu .

"Badan panas lagi ni . Betul tak nak ke clinic ?"

Aku menggeleng .

"Hmm Aunty risau tengok Safa tak makan macam ni . Makanlah sikit ."

"Takpelah . Afa tak selera lah Aunty ."

"Macam ni lah , Aunty masakkan your favourite food nak ? Afa suka makan apa ?"

"Aunty its okay ."

"Betul ke ni ? Perut kosong nanti tambah sakit ."

Aku berfikir sejenak . Hmm .

"Boleh ... boleh Aunty buatkan Afa chicken soup ?"

Aunty Sofia tersenyum .

"Of course , sayang . Aunty boleh buat tu . Safa tahu kan , Aunty sayang Safa ?"

Soalan tu ...

"Afa tahu kan , Mama sayang Afa ?"

Mama . Aku nampak Mama dalam diri Aunty Sofia . Aunty Sofia memeluk aku . Terasa seperti pelukkan Mama . Aku nangis sikit .

"Afa kenapa ni ?"

"Afa ... Afa rindu Mama dengan Daddy ."

"Afa ... Aunty akan selalu ada untuk Afa if you miss Mama , just come and hug me . Okay ? Anggap je Aunty Mama Afa . Aunty sayang Afa sama macam Aunty sayang anak Aunty sendiri ."

"Aunty ?"

"Ya ?"

"Thank you , Aunty ."

Berdrama pula . Aku bersyukur , sebab aku dikelilingi dengan orang orang yang menyayangi aku .

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience