BAB 3

Romance Completed 10489

“Kak! Cakap la… siapa Ridzuan tu?” soal aku kepada Kak Lily buat ke sekian kali.

“Akak tak kenal dia la,” jawab Kak Lily juga buat ke sekian kali.

Aku jadi tidak puas hati dengan jawapan Kak Lily. Mustahil Kak Lily tak kenal Ridzuan. Macam mana pula Ridzuan boleh kenal Kak Lily? Aku menggaru kepala yang tidak gatal. Nanti lama-lama boleh botak kepala aku kerana asyik kena garu sahaja.

“Pinjam handphone akak,” pinta aku kemudian.

“Nak buat apa?” Kak Lily rasa ragu-ragu terhadap aku.

“Nak hantar SMS kat kawan. Kredit orang dah habis,” ujar aku.

Kelihatan Kak Lily masih memandang aku dengan riak was-was. Matanya dikecilkan sehabis boleh. Lain macam sahaja riak wajah Kak Lily. Buruk! Haha…. sungguhlah aku ini seorang adik yang teruk.

“Jangan nak mengada-ada. Bukan akak tak tahu yang Emalin nak check nombor handphone Ridzuan, kan?”

Huhu…. Kak Lily ni tahu sahajalah niat dalam hati aku. Aku mencebik.

“Dah… dah… keluar dari bilik akak. Akak nak mandi,” usir Kak Lily. Sekali lagi aku mencebik.

“Pergilah mandi. Orang nak baring-baring kejap,” balas aku. Siap berguling-guling lagi di atas katil empuk Kak Lily.

Kak Lily sudah memandang aku semacam. Aku buat-buat tidak faham. Lantak kau…. siapa suruh tak mahu beritahu siapa Ridzuan. Aku tidak percaya langsung yang dia tidak kenal lelaki itu. Tapi aku tidak boleh simpulkan apa-apa kerana Kak Lily tidak mahu mengaku.

“Cempaka Emalin!”

Aku dengar Kak Lily menyebut nama penuh aku. Aku buat-buat tidak dengar. Mataku pejam rapat-rapat. Konon-konon sudah tertidur.

“Okey. Akak mandi dulu,” suara Kak Lily.

Aku membuka mata saat Kak Lily mahu memasuki bilik air. Adeh… punah harapan aku melihat apa yang ada di tangan Kak Lily.

“Kak! Takkan nak mandi pun bawa handphone?” laung aku pantas.

Kak Lily berpaling. Memandang aku yang sudah duduk tegak di atas katil.

“Akak tak bodoh la nak tinggal handphone kat dalam bilik. Dah Emalin tak mahu keluar, akak bawa la. Akak tau sangat niat Emalin tu,” bebel Kak Lily.

Aku hanya mampu melihat telefon bimbit Kak Lily di bawa masuk sekali ke dalam bilik air. Akhirnya…. aku juga yang terlopong di atas katil. Malang sungguh aku ini.

***

“Assalamualaikum. Saya Emalin”. – Emalin

Aku menghantar pesanan ringkas ke telefon bimbit Ridzuan. Beberapa saat kemudian telefon bimbit aku berbunyi. Wah, cepatnya dia balas.

“Waalaikumussalam. Terima kasih sebab sudi SMS saya. Dah lama saya tunggu. Saya ingatkan awak tak sudi.” – Ridzuan

“Eh, sudi je. Sorry la kalau lambat. Erm… akak saya kata, dia tak kenal awk pun?” – Emalin

“Ya ke? Dia tipu la tu. Awak sihat?” – Ridzuan

“Saya sihat. Awak sengaja nak tukar topik ek?” – Emalin

“Tak ada la. Awak pun macam kakak awak jugak ye. Suka fikir yang bukan-bukan.” – Ridzuan.

“Eh… eh… suka-suka hati nampak awak menyamakan saya dengan dia. Dia ialah dia. Saya ialah saya. Tak sama,” – Emalin

“Haa… memang sebiji sama. Macam perangai fotostat hehe…” – Ridzuan

“Awak ni… sebenarnya siapa?” – Emalin

“Orang la, manusia lelaki.” – Ridzuan

“Memang la… tak ada siapa pun kata awak tu alien. – Emalin

“Habis tu, kenapa tanya lagi?” – Ridzuan

“Hisy… buat-buat tak faham pulak. Atau pun awak nak saya guna bahasa alien?” – Emalin

“Pandai ke? Guna la, boleh saya belajar bahasa alien. Best tu.” – Ridzuan

“Ooo… loyar buruk ye. Malas layann!!” – Emalin.

“Sorry J.” – Ridzuan

“Tak mau balas SMS dah! L.” – Emalin

“Tuu… balas tu J.” Ridzuan.

Hisy.. geram betullah layan si Ridzuan ini. Lama-lama layan boleh sewel otak aku. Sebelum aku masuk Tanjung Rambutan, lebih baik aku hentikan SMS ini. Hai Kak Lily… Kak Lily… tak sangka kau ada kawan macam Ridzuan. Patutlah perangai kau pun sama macam lelaki itu. Suka buat aku bengang. Tak pernahnya hendak bagi aku kesenangan hati sikit. Huh!

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience