BAB 7

Romance Completed 10686

Nenek macam sengaja nak buli aku. Awal-awal pagi lagi dia sudah suruh aku untuk ke pasar. Cari ikan, sayur, ayam dan lain-lain! Tak kisahlah pasal pergi ke pasar tu, aku tak kisah pun. Malah aku sangat-sangat berbangga sebab terpilih untuk membantu nenek. Yang aku kisahkan, si cicak kubing ni. Kenapalah nenek suruh si cicak ni ikut aku pergi pasar sekali?

“Nenek takut awak tersalah beli barang! Sebab tulah nenek suruh kita ikut. Nenek nak kita pastikan barang-barang yang awak beli tu semuanya betul!” Selamba Nazim cakap macam tu.

“Apasal pulak? Awak ingat kita ni mudah lupa ke barang apa yang nenek pesan?” Bibir aku sudah memuncung sedepa.

Nazim ketawa berdekah-dekah. “Bukan tu! Maksud kita, awak tu orang bandar! Nanti entah apa-apa bahan mentah awak beli. Orang suruh beli ikan, dibelinya sotong! Tak ke naya tu?!”

Eee!! Ada je yang dia nak sakitkan hati aku. Menyampah! Aku lemparkan pandangan jauh-jauh ke luar kereta. Bilalah nak sampai ke pasar ni. Cepat sampai, cepatlah balik! Hati aku pun tak adalah sakit sangat! Berdua dengan Nazim, rasa azab sangat!

“Haa, mula dahhh.. Mula dahhh..”

Erk? Apa yang dah mula pulak ni? Aku pandang Nazim. “Apa yang dah mula?”

“Tu.. Muncung itik dia tu!”

“Biarlah! Suka hati oranglah nak muncung itik ke, muncung angsa ke? Awak dengki kenapa?!” Suara aku meninggi. Memang cepat hilang sabar kalau bercakap dengan Nazim ni. Sepanjang masa ada saja yang menyakitkan hati. Entah bila masa agaknya aku dengan dia nak cakap baik-baik?

“Hmm.. Ye la, ye la.. Suka hati awaklaa..” balas Nazim tanpa memandang aku.

Aku tersenyum. Sekali-sekala Nazim mengalah macam ni memang seronok! Kalau dari dulu Nazim macam nikan bagus? Tak adalah aku asyik bertegang lidah je dengan dia! Pantang jumpa! Mesti macam ayam jumpa itik. Riuh! Masing-masing tak mahu kalah! Kadang-kadang aku terfikir, apa yang buat nenek sayang sangat dengan Nazim ni sampai ambil dia jadi cucu angkat? Tak cukup lagi ke cucu yang nenek dah ada? Setahu aku cucu nenek dah ada dekat 25 orang! Masuk si Nazim ni dah 26! Ramai tu! Dulu aku pernah tanya nenek kenapa Nazim jadi cucu angkat dia. Tapi nenek tak pernah jawab soalan aku. Dan selalunya soalan aku tu akan dijawab dengan senyuman manis nenek!

Sampai saja di pasar, aku dan Nazim cepat-cepat borong apa yang patut. Matahari semakin meninggi bermakna kami harus cepat pulang ke rumah. Nanti nenek bising pulak! Aduhai! Sakit tangan aku bawak barang banyak-banyak macam ni. Ikan, ayam, telur. Nazim pulak bawak beras. Kan bagus kalau pasar ni ada troli? Senang, angkut je satu troli. Ini tak, nak tunggu sampai ke kereta mahu tercabut tangan kami!

Tiba-tiba Nazim ambil dua plastik yang berisi ikan dan ayam di tangan aku. Aku tersentak. “Eh awak! Kenapa pulak?” tanya aku kehairanan. Kat tangan aku cuma tinggal telur je.

“Nanti mama dengan daddy awak marah pulak kita biarkan budak manja bawak barang banyak-banyak!” Nazim tersengih selamba. Laju saja dia melangkah ke depan. Padahal dia kena pikul beras yang berat tu. Ini boleh pulak dia bawak ikan dengan ayam sekali. Tenaga orang lelaki, memang luar biasa kalau berbanding dengan perempuan!

Aku terpaku seketika. Bukan terkejut atau marah dengan panggilan budak manja tu. Tapi aku tersentuh dengan cara Nazim layan aku kali ni. Saat ini juga bibir aku membentuk satu senyuman. Ish! Ariana, kenapa senyum sorang-sorang ni?! Dah buang tebiat?! Malas nak fikir apa-apa, segera aku mengatur langkah ke kereta. Nazim sudah pun masuk ke dalam kereta selepas memasukkan barang-barang ke tempat letak barang di belakang.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience