BAB 10

Romance Completed 10686

Lepas Isyak, aku ikut sepupu aku, Anis, pergi beli ais kiub. Ramai sangat anak cucu nenek yang datang berkumpul sampai ais kiub pun kena borong satu kilang. Sampai di rumah nenek, cepat-cepat aku keluar dari kereta. Aku nampak Nazim tengah duduk dekat anak tangga. Muka ketat! Macam orang tengah ada masalah besar. Perlahan-lahan aku berjalan ke arahnya dan duduk di sebelahnya.

“Kenapa duduk kat luar ni? Muka ketat je! Ada masalah?” tanya aku. Aku renung wajah Nazim. Lama. Nazim langsung tak pandang aku. Senyum pun tak! Tak macam selalu. Lama aku tunggu Nazim jawab soalan aku. Tapi hampa. Nazim diam je.

“Nazim.. Kita tanya ni. Awak okey ke tak?” Aku menyiku lengan Nazim.

Nazim pandang aku. Pandangannya agak tajam. Tak macam selalu. Selalunya aku paling resah bila anak mata Nazim merenung aku. Tapi malam ni pandangannya seperti penuh dengan rasa benci dan marah. Kenapa dengan dia?

“Kenapa awak tak cakap yang awak ni tunang orang?” Suara Nazim agak perlahan namun cukup serius.

Aku telan air liur. Apa ni? Soalan apa ni? Siapa cakap aku tunang orang?! Bekas tunang orang iyelah!

“Awak cakap apa ni, Nazim?” Aku dah mula rasa tak tenang. Macam ada yang tak kena!

“Tadi tunang awak datang sini. Nama dia Razif, kan? Dia mintak saya jangan dekat dengan awak! Korang dah nak kahwin!”

Razif??? Bila masa dia datang sini?! Ya Allah! Macam mana Razif boleh tahu rumah nenek? Siap bagi amaran kat Nazim pulak tu! Berani sungguh dia!!! Aku mengetap bibir. Geram!!

“Ma.. Macam mana awak jumpa Razif?” Aku dah tergagap-gagap.

“Dia datang sini cari awak. Saya pun tak tahu, saya keluar tadi. Masa saya sampai, Razif dah nak balik. Dia sempat bagi amaran kat saya supaya jangan kacau awak lagi. Dia nampak saya pegang tangan awak petang tadi.”

Aku tergamam. Tak tahu nak cakap apa. Jahatnya Razif! Tergamak dia buat aku macam ni! No! Aku takkan biarkan Razif hancurkan hidup aku lagi sekali!

“Awak.. Kita dengan Razif sebenarnya dah..” Tak sempat aku nak habis bercakap, Nazim buat isyarat suruh aku diam.

“Kita dah mula sukakan awak, Ariana. Tapi bila Razif cakap macam tu, kita rasa bersalah. Kita tak nak rampas hak orang!”

Nazim sukakan aku? Makin kelu lidah aku dibuatnya.

“Tak! Awak kena dengar dulu penjelasan kita! Kita bukan hak siapa-siapa..!”

Nazim meraup wajahnya perlahan. “Dahlah, Ariana. Tak perlu cakap apa-apa lagi. Semuanya dah jelas.” Tutur Nazim lemah.

“Nazim, tolonglah dengar dulu apa saya nak cakap..”

Nazim sudah mengatur langkah ke keretanya. Langsung dia tak pedulikan cakap aku. Dia pergi macam tu je! Aku bingung. Tak tahu nak buat apa! Nazim sudah pun hilang dari pandangan.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience