bab 4

Romance Series 3642

Bab 4 Cinta terbaik ku
Karya winaple sabahan writer
Cover: winaple sabahan writer
id: winaplesabahanwriter
Gambar google

Si abang edon sama si leo sana sudah duluan jalan pigi duduk di bawa pokok kayu yang ada di siring laut. Saya pun keluar lah pigi ikut dorang sana, mana saya mau ketingalan ni.

“apa bah kamu dua mau buat sini ni?” tegur saya sama dorang dua.
“kami mau lepak-lepak dulu bah ni sini. Lagi pun baru gia jam 1.00 petang ni” jawab edon.
“petang sudah bah ni, mari lah balik rumah” jawab saya.
“kita sini dulu bah niana. Bukan selalu ni kita pigi tempat begini santai” jawab edon.
“ya kak niana. Lepas ni belum tau kita dapat pigi sini atau pun tidak ni” leo mencelah.
“bah yalah kamu dua. Saya mau pigi jalan-jalan sana lah” jawab saya sambil tunjuk di siring air laut.
“bah pigi lah tapi hati-hati ar” jawab edon.
“baik lah kamu dua” jawab saya.

Saya terus jalan kasih tinggal dorang dua sana bawa pokok kayu. Pelan-pelan saya jalan sambil saya menikmati angin yang bertiupan melangar tubu badan saya. Tenang betul saya rasa bila berdiri di siring laut sambil menikmati permandangan yang cantik. Ada 15 minit saya berdiri sambil tengok ombak laut baru saya sedar yang saya perna datang ini tempat tapi bila masa. Saya toleh tengok dorang abang edon sama leo di bawa pokok kayu. Terkejut saya itu pokok kayu sama betul macam yang ada di dalam mimpi saya. Terkaku saya seketika.

“niana…” jerit seorang perempuan dari arah lain.
“ya!” jawab saya. Tapi saya tidak tau di mana tu orang.
“niana sini!” jerit dia lagi.
“siapa bah kau ni! Cuba tunjuk kan diri kau dulu!” jawab saya.
“niana! Saya sini bah” jerit dia di arah belakang saya. Sekali saya toleh tengok belakang, senyum lebar terus saya.
“ariana!” jerit saya. Berpelukan terus kami dua. Gila rindu betul saya sama ni perempuan satu ni.
“kenapa kau ni niana? Pucat saja muka?” tegur ariana.
“begini lah kalau ada sakit. Memang tu muka tidak perna lepas dari pucat” jawab saya.
“eh jangan kau begitu bah niana. Saya doa kan semoga kau cepat sembu ar” jawab ariana sambil tersenyum manis.

Kami dua ariana berpelukan balik. Masing-masing melapas rindu antara kami dua. Ariana ada lah kawan saya satu-satunya yang ada di kampung. Dari kecil kami tidak pernah berpisah dari berkawan sampai lah sekarang. Tapi bila besar, ariana di bawa pinda ke bandar tempat asal bapa dia di lahir kan.

“jum kita pigi tempat dorang abang edon sama leo” bilang saya sama ariana.
“ok jum lah” jawan ariana.
“kau bila lagi balik sini ni?” tegur saya.
“baru juga tadi pagi. Nasib juga saya dapat berhubung sama abang edon kau tadi pagi” jawab ariana.
“oh nasib juga kan hihi” jawab saya.
“oya mana si bryan yang kau kasih kenal saya hari tu?” jawab ariana.
“intah lah ariana…” Jawab saya.
“ada masalah lagi sama boyfriend?” jawab ariana.
“lebi kurang macam tu lah” jawab saya.
“ada masalah jangan pendam bah tapi cerita sama saya” jawab ariana.
“tunggu ada masa yang sesui lah ar ariana baru saya cerita” jawab saya.
“uik serius juga kamu dua ni” tegur edon sama kami dua bila sampai di depan dorang.
“mana ada serius lah abang edon” jawab ariana sambil ketawa kecil.
“eh ariana pula. Hai si syantik” jawab edon sambil di main mata sama si ariana.
“hai to abang edon… Makin ensom kau oh bang” jawab ariana.
“mana ada lah, biasa-biasa ciptaan tuhan saja pun” jawab edon.
“itu yang biasa yang saya suka” jawab ariana. Mula merah-merah tu pipi dia sudah saya tengok ni.
“bah duduk lah kita dulu” jawab saya.
“bah duduk kamu sini. Ni ada tapau si leo pigi beli tadi sana tu gerai” jawab edon.
“wah… Kui puteri mandi pun ada kau beli leo, ehh tamba kakak sayang kau kalau begini ni” bilang saya sama si leo.
“mesti lah adik ensom kakak bah ni” jawab leo sambil belagak macho depan kami.
“sudah-sudah lah minta puji bah leo. Abang juga tu yang ensom antara kita dua” jawab edon.
“jangan kamu perasan ensom kalau bukan apak yang ensom lepas tu ke ensoman itu turun pigi kamu dua” saya mencelah.
“yalah bah kakak syantik” jawab leo.

Kami berempat terus serentak ketawa bila leo cakap macam tu. Happy betul saya rasa dapat berkumpul sama-sama dorang macam dulu. Kalau ada lagi dorang si apak sama amak lagi lah meriah ni. Memang betul lah dorang dua memang ensom ada waris muka apak, saya pun ada waris muka amak. Amak ni dusun mix china si apak pula dusun mix tagalog. Tapi apak cakap kami ni tetap anak dusun cuma tidak pas saja cakap dusun sebab dorang apak pun tiada tu cakap dusun sama kami tiga orang. Kalau orang yang tidak perna nampak kami memang dorang akan tanya kami orang luar kah dorang bilang sebab muka kami bukan muka orang dusun hahaha…

“hari pun makin gelap, bagus kita balik rumah lah ni” bilang leo.
“bah ngam juga lah. Saya pun lupa sudah yang saya mau pigi party birthday adik sepupu saya” jawab ariana.
“siuk bercerita kan tu lah kau sampai lupa” jawab edon.
“hahahah!! Sebab lama tidak jumpa kamu lah saya lupa sudah mau pigi tu party. Bah saya duluan lah ar” jawab ariana.
“bah pigi lah, hati-hati tu ar” jawab edon.
“ok. Niana besok saya datang rumah kamu ar, kita pigi sana sungai yang di hujung kampung tu” bilang ariana sama saya.
“sana sungai sirung sumandak lah kita pigi. Sana tu ada air terjun 7 tingkat kalau tidak silap saya kira lah” leo mencelah.
“bah boleh juga bah tu. Si abang tidak ikut kah?” jawab ariana.
“mungkin tidak ni, saya mau kerja sudah besok sebab banyak sudah saya punya cuti ni” jawab edon.
“oh tidak apa bah tu” jawab ariana agak kecewa.
“ariana kita bawa dorang si billy sama si eson lah bisuk. Ada juga kawan si leo nanti pigi sana” saya mencelah.
“bah ngam juga lah kalau dorang pun ikut. Saya bawa si dinna lagi lah, supaya kita ramai pigi sana” jawab ariana.
“bah ngam” jawab saya.
“saya duluan. Bye kamu tiga, jumpa nanti” jawab ariana.
“bye juga ariana” jawab saya.

Lepas ariana gerak, kami pun mengatur langka juga untuk balik pigi kereta si abang edon. Selama saya di hospital, tidak pula saya tau yang si abang sudah tarik satu kereta myvi putih. Senyum banyak lebar dia ni lepas jumpa ariana si cinta hati dia. Walau pun si abang tidak cakap apa-apa sama saya, saya tetap tau apa ada di dalam hati dia. Abang saya ni pun sama juga macam saya. Gagal dalam percintaan juga. Cuma saya harap kali ni abang saya jumpa lah kebahagiaan yang dia ingin kan selama ni.

“niana oh niana… Kau tidur kah tu” tegur edon sama saya.
“em.. Apa tu don?” jawab saya lalu tengok dia.
“em… Si ariana bah…” Jawab edon lepas tu dia stop.
“ya ariana kenapa?” jawab saya.
“tiada lah niana. Rehat lah kau tu, nanti sampai rumah baru saya kasih bangun” jawab edon.
“ok don. Kalau penat minta si leo ganti driving, kau rehat” jawab saya.
“biar lah dia tu. Tidur tu dia di belakang saya tengok” jawab edon.
“em yalah edon” jawab saya.

Kami dua terus senyap. Dalam perjalanan saya cuba lah ni mau tidur tapi tidak dapat. Jadi saya nyanyi-nyanyi lah kasih hibur si abang edon supaya dia tidak mengantuk bawa kereta. Palan saja ni dia bawa, tu lah lambat sampai rumah tapi bagus juga lah lambat biar selamat kan. Si leo sana belakang siuk betul dia tidur sambil kogoruk lagi.

Siuk-siuk saya sama si abang edon nyanyi lagu Indah Cintaku, terus si leo mencelah ni. Bikin tekejut saja tiba-tiba bah dia menyanyi. Ingat kan dia mengigau padahal sudah dia bangun ni.

“punya siuk kamu nyanyi sampai lupa saya ada di dalam kereta sama-sama kamu kan?” bilang si leo.
“kami ingat juga kau bah leo tapi kau tidur kan” jawab saya.
“yalah sangat tu” jawab si leo macam tu nada suara dia merajuk ni.
“aik betul bah gia leo. Bukan gia kami lupa kau pun ada” edon mencelah.
“yalah kamu…” Jawab leo.
“bah merajuk lah kau sana. Tiwas lah merajuk” jawab saya lagi.

Pecah ketawa si abang edon terus bah dengar apa yang saya cakap sama si leo. Mulau, ingat lucu la sangat tu.

“apa yang lucu sangat don?” tegur saya.
“anu bah.. Hahahaha!! Anu apa tu? Tiwas kau bilang gia tu tadi” jawab si edon sambil dia ketawa-ketawa.
“tiada-tiada bah yang lucu tu” jawab saya.
“tiwas gia hahaha!” jawab edon.
“bikin panas oh kau ni edon! Nanti saya kasih tau apak kalau sampai rumah sudah!” jawab saya lalu saya tengok luar tingkap.
“sudah lah tu merajuk… Sama saja kau sama si leo kuat betul merajuk macam budak-budak tu gaya…” Usik si edon sama kami dua.
“diam lah kau don. Bagus kau fokus driving saja tu dari pada kau bising” jawab saya.
“yalah adik ku sayang…” Jawab si edon.

Ada 30 minit macam tu kami pun sampai sudah di depan rumah. Belum pun kami keluar dari kereta ada sudah dorang si apak sama si amak terpacak di mulut pintu besar. Senyum saja saya sama dorang bila kami mau masuk pigi dalam rumah sudah.

“macam mana lah kau sudah niana?” tegur apak.
“saya ok juga ni pak. Kamu sudah makan kah?” jawab saya.
“belum lagi ni… Eh bila lagi ni anak satu di rumah ni?” Terkejut kunun si apak nampak si leo.
“kelmarin lagi saya sini ni pak kau tidak perasan kah?” jawab leo.
“macam mana bah mau perasan kalau kau tidak ensom macam apak ni” usik si apak sama leo.
“sampai hati kamu kan mengejek saya… Tau lah saya tidak encom, tiada perempuan lagi mau.. Tidak apa lah, saya merajuk lah kalau begini…” Jawab si leo.
“duii gia anak amak ni kana buli saja. Sudah lah bah kamu tu membuli si leon” amak mencelah.
“mana bah kami membuli si leon kau tu ling.. Betul gia saya dakat tidak kenal dia tadi tu” jawab apak.
“na merajuk betul-betul sudah si leon tu.. Bagus kau pigi pujuk dia tu” jawab amak.
“ah biar lah dia tu sana merajuk tu. Uik leon merajuk lah kau sana lama-lama sampai kami siap makan itu ikan kukus sama bosou ikan” bilang si apak sama si leo.

Macam angin saja si leo berlari keluar dari dalam bilik lalu pigi termpat kami. Senyum libar kunu dia bila dengar si apak bilang bosou ikan. Bosou ikan tu kesukaan si leo kalau si apak yang buat lagi-lagi kalau kana guring sama lada putih perkk!! Beliur terus saya oh.

“ilanag sudah kau punya merajuk kah leon?” bilang si apak sama leo.
“mana da bah saya merajuk ni… Bah mari lah kita makan, lapar sudah saya ni” jawab leo.
“bah pigi kau simapan dulu tu beg kain kakak niana kau di bilik baru kita makan sama-sama” jawab apak.
“bah ok pak…” Jawab leo.

Cepat saja si leo angkat tu beg kain saya antar sana bilik saya. Dorang si apak biasa panggil nama si leo ni leon sebab full name dia leonando bah tu. Kalau nama saya pula nianara. Kalau si abang edon pula nama dia edonando. Kami dua si abang edon saja panggil nama si bungsu leo, kalau mau panggil leon lain pula.

“bah kaut lah nasi.. Mau siap sudah ni gurungan bosou apak ni” bilang si apak.
“bah don kaut kau itu lauk pigi piring. Kau leon buat kupi untuk kita minum nanti lepas makan” bilang si amak.
“baik boss…” Jawab leo.

Saya pula kaut nasi simpan di piring lepas tu saya kasih hidang di meja. Sebelum makan si leo kana suruh baca doa makan dulu baru kami makan sama-sama. Duii punya sadap itu bosou kana guring. Bikin selera naik ni, itu ubat saya kasih belakang dulu yang penting saya makan puas-puas belum dorang si apak sama amak tegur saya. Sampai terbatuk bah saya makan, apa tidak lada satu biji saya tegigit. Pedas lagi tu.

“uik niana minum kau air dulu tu” tegur edon sama saya.
“tidak juga padas betul bah, biar lah dulu tu air” jawab saya.
“merah sudah muka kau saya tengok ni niana” jawab edon.
“pedas kan memang lah” jawab saya lagi.
“tidak lah kau mau dengar kana cakap oh.. Leo pigi kau ambil air bagi kakak kau ni” arah edon sama leo.
“nah.. Kak lain kali dengar bah kalau kana cakap. Kasih tau bapa kau belum makan ubat sudah makan tu bosou lagi” ugut leo sama saya.

Saya kasih besar mata saya sama dia lepas tu abang edon lagi mengejejk sama saya, bikin panas tu gaya dorang dua oh kalau sudah berjumpa. Kalau si apak lagi ikut-ikut siap lah ada juga yang tidak kana layan oleh saya. Siap makan saya kemas meja lepas tu cuci semua piring yang kana guna baru saya pigi masuk bilik. Saya kasih keluar telipon saya dari kocek beg lepas tu kasih on. Berharap lah ni kunun kana cari oleh si bryan sebab dari pagi kan saya kasih off telipon saya sebab merajuk sama dia. Sudah on tu talipon saya kasih saya kasih ampai saja di tilam lepas tu saya keluar pigi mandi.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience