bab 5

Romance Series 3642

Bab 5 Cinta terbaik ku
Karya winaple sabahan writer
Cover: winaple sabahan writer
id: winaplesabahanwriter
Gambar google

Siap mandi saya masuk pigi dalam rumah lalu mau pigi di dalam bilik untuk pakai pakaian. Masa limpas sama dorang si apak, saya tengok happy saja dorang sana duduk minum kupi sambil bercerita.

“niana tidak join kami sini?” tegur apak sama saya.
“tidak lah pak. Besok-besok saja lah” jawab saya.
“oh bah rehat-rehat lah kau tu. Kalau ada apa-apa kasih tau kami ar niana” jawab apak.
“ok pak..” jawab saya.

Si apak sambung balik bercerita sama dorang leo sama abang edon. Siap pakai pakaian saya duduk bersila di atas tilam lalu saya capai telipon saya dengan hasrat si bryan ada lah mesej sama saya. Saya buka lock lepas tu tengok ada belas-belas mesej masuk dari no yang tidak di kenali. Saya buka lah ni mesej dia mana tau penting saya bilang di dalam hati.

“hoi bodoh nak mampus!” mesej pertama saya buka, terkejut saya dia cakap macam tu.
“hoi Bodoh! Kau tau kah si bryan tu saya punya tunang! Kenapa kau sundal betul ni mau kacau dia hah!” mesej kedua.
“kau ingat saya tidak tau kah kau sama si bryan sudah 2 bulan couple? Kau ingat si bryan tu mau kah sama kau yang mau mati sudah hah!” mesej ke tiga. Menitis air mata saya sudah.
“dengar sini baik-baik ar sial! Kalau kau berani-berani lagi kacau tunang saya nahas kau saya kerja kan! Kau ingat ar!” mesej ke empat.

Saya sekat air mata saya yang tidak henti-henti keluar, lepas tu saya tarik nafas dalam-dalam baru saya buka lagi mesej dia.

“hoi sial tidak guna punya pelacur! Apa kau kasih makan si bryan sampai berani-berani dia tampar pukul saya hah!” mesej ke lima. Saya malas mau buka mesej dia yang lain sebab saya tau mesti semua ada lah ayat yang menyakit kan saya dan hinaan saja. Saya tidak puas hati apa yang tu perempuan cakap lalu saya call si bryan.

“hello… sayang…” Jawab si bryan dengan suara dia yang ketara mabuk ni.
“bie! Bie tipu sayang kah ni hah? Kenapa bie tidak cakap yang bie ada tunang?” bilang saya dengan penuh marah sama si bryan.
“aik siapa cakap bie ada tunang? Bie single masih bah ni sayang” jawab bryan.
“jadi kalau bie single kenapa ada perempuan mesej sayang lepas tu cakap yang tidak tentu pasal?” jawab saya sambil menangis.
“oh itu si onna bah tu sayang. Perempuan pelacur bah tu” jawab bryan dengan rasa bangga ni. Makin membarah marah saya sama dia ni.
“bie!!” jerit saya.
“sayang jangan marah-marah bah nanti kurang tu cantik.. Lain kali kalau bie minta sayang bagi bah, tidak lah bie cari perempuan lain untuk lepas kan nafsu…” Jawab bryan sambil ada orang ketawa di sebelah dia. Lepas tu ada saya dengar dorang teriak cakap sama saya ni.
“girl kalau kau tidak mau bagi si bryan bagus bagi sama saya saja. Saya bayar kau bah. Hahahah!!” suara petama.
“tidak paya bagi dorang. Bagus kau bagi badan kau sama saya saja. Saya bagi kau kemewaan serta rumah, duit, dan kereta honda paling mahal lagi bah girl” suara kedua.
“pigi mati lah sial! Kamu ingat saya pelacur kah! Dan kau bryan! Mulaik sekarang kita sudah tiada apa-apa hubungan lagi!!” jerita saya.

Saya kasih tamat panggilan sama si bryan lepas tu saya tekup muka saya guna bantal sambil jerit dan menangis. Gila sakit hati saya kana buat macam tu. Tidak habis dengan si bryan si onna lagi call saya balik-balik ni.

“pigi kau mati lah perempuan!!” jawab saya.
“sial kau!! Apa sudah kau racun si bryan hah? Sampai dia keluar dari rumah!” jerit si onna.
“itu hal kamu dua bukan hal saya jadi kenapa mau cari saya!” jawab saya.
“kau dengar sini ar perempuan! Si bryan tu milik saya seorang dan dia bakal jadi bapa sama anak yang sedang saya kandung sekarang ni! Jadi jangan kau berani-berani lagi pigi kacau dia atau kau call mesej dia lagi!” jawan onna.
“kau silap orang mau ugut ni onna! Kau ingat saya tidak tau kah kau tu hanya mangsa dia saja! Silap sikit kau mau kasih jadi kambing hitam bah si bryan tu” jawab saya.
“sial! Dengar jangan kacau bryan lagi!” jawab onna lepas tu dia kasih tamat panggilan.

Tiada maknanya saya mau pertahan kan hubungan saya sama si bryan lagi. Sedang kan si bryan sudah mengaku tadi sama saya yang kau tu pelacur tempat dia lapas kan nafsu saja. Saya ampai telipon saya di siring tilam lepas tu saya baring sambil itu air mata pun keluar deras. Kasit hati saya kana tipu hidup-hidup oleh si bryan. Sampai saya tidak sedar saya tetidur ni.

“kak niana bangun…” Si leo kasih guyang-guyang tangan saya.
“kenapa leo?” jawab saya sambil tu suara garau-garau.
“uik kenapa kau ni kak? Sakit kah?” jawab leo lalu dia pegang dahi saya.
“uik kau demam ni kak. Jap saya panggil amak dulu” jawab cemas si leo.

Belum pun saya cakap apa-apa sudah dia belari keluar dari dalam bilik saya. Saya duduk menyandar di dinding lepas tu saya dengar dorang bising-bising di luar ni.

“niana kau kenapa?” tanya si edon.
“demam sikit saja bah ni” jawab saya sambil senyum hambar.
“uik panas betul badan kau ni niana. Mari kita pigi klinik dulu” si amak mencelah.
“tidak paya lah mak. Kasih saya ubat panadol saja bah, karang-karang ok lah ni” jawab saya.
“begini panas kau bilang ok niana? Kalau apak yang nampak kau begini siap lah kau kana marah” jawab edon dengan suara dia yang marah.
“tolong lah jangan layan saya macam budak-budak boleh kah!” jawab saya. Tidak sedar tu air mata keluar sama darah di hidung saya.
“tiada alasan! Mari pigi hospital” jawab edon lepas tu dia angkat saja saya.

Saya cuba lawan si abang edon tapi saya tidak bermaya. Lemas betul badan saya rasa lepas tu gelap saja saya nampak. Pingsan lagi saya ni masa kana angkat tu. Selama saya pingsan tu kan tidak saya tau apa yang terjadi sampai lah saya sedar saya di atas katil hospital sudah balik.

“niana anak bangun sudah kau” bisik si amak di sebelah saya.
“eh kenapa saya di sini lagi ni amak? Kenapa ni saya pakai ni benda di hidung?” jawab saya sambil saya pelik bah kana kasih pakai tu bikin tambah nafas. Eh apa bah napa dia tu sudah.
“kau tiba-tiba sesak nafas nah tadi niana. Tu lah kau kana kasih pakai ni” jawab amak.
“saya ok juga bah ni amak.. Saya mau pulang rumah bah mak, sudah lagi saya janji mau pigi sungai sama si ariana kelmarin tu” jawab saya sambil pujuk-pujuk si amak.
“kau belum sehat bah anak, sudah si edon pigi ambil si ariana di sana rumah nenek dia tu” jawab amak.
“saya tidak suka bah di sini amak” jawab saya.

Sedang saya pujuk-pujuk si amak kan masuk pula si doktor caden dengan muka yang ketat serius semacam saja. Bikin takut bikin meradang pun ada saya tengok ni. Lepas tu dengan slamber saja dia pigi cakap sama si amak suruh tunggu di luar dulu. Aip bikin panas betul ni. Kana lagi saya ni kalau bad mood memang capat marah ni.

“kenapa kau halau amak saya!” marah saya sama si dokter caden.
“bukan halau bah niana tapi suruh tunggu di luar dulu” jawab doktor caden sambil dia duduk dekat saya.
“kenapa juga kau mau amak saya keluar? Tidak boleh kah dia di sini saja sama saya?” jawab saya.
“sebenarnya ini surat saya mau kasih kau baca” jawab doktor caden sambil dia hulur tu kertas di dalam sampul.
“apa ni?” jawab saya.
“buka lah dan baca” jawab doktor caden sambil dia tunduk sikit.

Saya tengok dari riak muka dia kan tambah saya takut mau buka tu sampul. Begagar tangan saya pegang tu sampul. Si doktor caden bagi sixnal suru buka tu sampul ni. Saya tarik nafas lepas tu hembus baru saya buka tu sampul. Saya baca dari atas sampai bawa. Lulu hati saya terus baca tu surat, sampai jatuh tu kertas saya tidak dapat berkata-kata sudah. Sedih saya bila dapat tau yang saya ada sakit cancer, menangis saya berabis masa tu. Si doktor caden berdiri lalu dekat sama saya. Dia peluk saya sambil tu dia puyai-puyai kepala saya.

“doktor tolong jangan kasih tau amak pasal sakit saya…” Saya cakap sama si doktor caden sambil saya peluk dia. Sedih betul saya masa ni.
“tapi orang tua kau mesti tau bah niana” jawab doktor caden.
“tolong caden…” Jawab saya, saya tidak peduli sudah dia siapa dan kenal kah tidak. Janji amak sama apak tidak boleh tau apa sakit saya.
“baik lah niana… Saya tidak akan bagi tau dorang” jawab doktor caden.
“terima kasih doktor” jawab saya.
“panggil caden saja. Tidak paya lah doktor sanggat” jawab si caden.
“baik lah caden” jawab saya.
“kau rehat lah dulu. Nanti bila sudah ok baru kau boleh balik rumah” jawab caden.
“ia baik lah” jawab saya.

Saya kasih lepas pelukan sama si doktor caden lepas tu dia usap pipi saya. Lain terus saya rasa ni, lain-lain bah tu perasaan saya dia buat macam tu. Sudah saya tidak kenal dia ni siapa, asal mana dan berstatus apa. Tiba-tiba dia pigi usap pipi saya ni. Lepas dia usap pipi saya baru di beredar dari depan saya. Tidak lama masuk si amak sama ariana sama si abang edon dan leo. Ni lagi abang sama adik saya yang nakal-nakal ni pun ada ni.

“hai niana kau ok sudah kah?” tanya ariana sama saya.
“saya ok saja bah ni. Ni si edon lah ni bawa lagi saya pigi sini” jawab saya sambil saya jeling si abang edon.
“kau gia tidak pandai mau dengar cakap bah. Tengok kau sekarang ni ada pernafasan tambahan lagi tu di hidung kau” jawab edon.
“saya ok saja bah ni. Saya mau balik rumah bah. Rimas saya di sini” jawab saya bertubi-tubi.
“belum bah buli kau keluar ni niana. Sabar saja bah kau dulu” jawab edon.
“malas bah saya sini. Macam tu berpenyakitan betul saya rasa ni” jawab saya.
“jangan kau cakap macam tu bah niana, sabar bah kau” ariana mencelah.
“tapi…” Belum habis saya cakap sudah si leo menyekat lagi.
“tiada tapi-tapi kak niana. Di sini saja kau sampai boleh pulang. Kami pun di sini ni kasih kawan kau juga ni” leo mencelah.
“emm…” Terus tidak saya menjawab.

Nasib juga tu kertas tadi si doktor caden sudah kutip bawa keluar. Kalau tidak siap lah dorang tau apa sakit saya. Lepas 1 hari saya di hospital akhirnya kana kasih pulang juga saya. Happy juga lah dapat pulang rumah tapi saya masih ligat berfikir apa akan jadi sama diri saya lepas ni.

“kak niana ada si kak ariana tu di luar” tegur leo pecah kan lamunan saya.
“oh ok leo. Dorang amak masih di kebun kah?” jawab saya.
“ia masih tu. Si abang pun sana juga, dorang amak minta tolong misin tu rumput” jawab leo.
“oh.. Bah tolong buat kupi ar leo. Kakak keluar dulu” jawab saya.
“ok kak niana” jawab leo.

Saya terus keluar dari bilik lalu pigi jumpa sama si ariana. Tekejut saya banyak buah manga sama buah rambutan ni di luar. Si ariana senyum-senyum kunun sambil dia makan rambutan ni.

“uik banyaknya buah ni. Kau bawa kah?” tegur saya sama dia.
“ia. Di nenek suru bawa pigi sini bah ni, kalau di rumah tidak tu kana makan. Kepuasan sudah dorang makan bilang nenek” jawab ariana.
“wah.. Terima kasih ar ariana. Oya kau di kampung sampai bila saja ni?” jawab saya.
“saya tinggal sini sudah ni niana. Malas saya di sana bandar, tiada apa juga saya boleh buat. Mau kerja pun bapa tidak bagi ni” jawab ariana.
“dui gia sian kau ariana. Kalau kau di kampung saja ada juga lah kawan saya ni” jawab saya sambil senyum sama dia.
“ya bah niana. Oya kita jalan-jalan raun ni kampung bah nanti. Macam saya rindu masa yang dulu-dulu oh” jawab ariana.
“boleh bah tapi karang lah ar. Masih panas terik lagi tu matahari” jawab saya.
“terus kita pigi mandi sungai lah mau kah? Kita bawa si leo sama abang edon sekali” jawab ariana.
“boleh juga bah tu. Tapi tunggu dorang balik lah kalau macam tu” jawab saya.
“boleh bah tu niana. Bah makan ni buah, sedap ni manis-manis buah” jawab ariana.

Panjang lebar kami dua bercerita. Dari kisah dulu zaman remaja sampai lah yang kami berpisah. Masih saya ingat masa tu umur kami baru 14 tahun dan sekarang umur kami sudah 22 tahun. Si abang edon masih muda bah baru 25 tahun ni. Si leo mesti lah bah 17 tahun. Baru mau SPM kan hihi.

“uik nah kupi O panas. Kasih sasar tu buah dulu bah” tegur leo sama kami.
“bah ampai sini saja. Kau tidak pigi mana-mana juga bah ni kan leo?” jawab saya.
“tidak lah. Malas saya mau pigi jalan-jalan. Lagi pun panas bah ni” jawab leo.
“bah karang kita pigi mandi sungai lah ar, ngam ni panas begini kita berandam sana sungai. Sejuk-sejuk tu air lagi” jawab saya.
“bah boleh juga. Terus kita singa dorang si eson sama si billy lagi ar. Ada juga kawan saya nanti” jawab leo.
“bah ngam lah ramai lelaki. Tidak juga kita takut nanti pigi mandi” ariana mencelah.

Bersambung...

P/s: siuk juga kah kamu baca ni cerita dari bab1 sampai lah bab5 ni? Cuba kamu komen dulu bah, kasih semangat saya dulu mau taip-taip ni hihi. Komen kamu ada lah semangat saya untuk terus berkarya. Next bab kamu mau macam mana dia punya cerita? Komen sikit.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience