bab12

Romance Series 3642

Cinta terbaik ku bab 12
Karya: winaple sabahan writer

Sampai di simpang rumah sudah, nampak lah kelibat si ingkung di depan pintu rumah. Orang yang sentiasa akan ada di depan pintu bila dengar kami mau balik. Turun saja kami dari kereta terus ingkung pigi peluk kami satu-satu. Ketara betul tu muka dia happy nampak kami.

“pak mari lah kita duluan masuk rumah. Biar lah tu cucu kau yang urus tu barang-barang” bilang mamy sama ingkung.
“bah mari lah. Cu jangan kamu lama-lama di luar nanti sakit” pesan ingkung sama kami dua mikiya.
“baik ingkung. Jangan risau kami sudah besar juga ni” jawab mikiya.
“mana saja lah kamu cu” jawab ingkung.

Senyum-senyum terus si mikiya dengar ingkung jawab dia begitu. Kalau selalu memang marah tu ingkung tapi kali ni dia macam lain pula. Siap kasih keluar barang-barang dari bonet kereta, kami pun masuk dalam rumah. Barang-barang pun bukan banyak juga kana bawa, kalau bahan basa tu besok-besok pun boleh pigi beli. Masuk saja di dalam rumah terus ingkung panggil saya duduk dekat ni. Ni mesti mau cakap pasal jodoh yang ingkung cari lah tu. Bisik saya dalam hati.

“ada ap ingkung mau cakap sama saya ni?” tegur saya sebaik saja duduk dekat ingkung.
“ingkung mau bagi ini. Ingkung bukan memilih kasih antara kamu tiga tapi ingkung tergerak hati mau bagi kau saja ni benda” jawab ingkung sambil dia hulur kotak merah yang macam kotak cincin tu.
“untuk apa ni ingkung?” tanya saya hairan.
“pakai lah untuk lamar perempuan tu. Ingkung yakin dia boleh bahagia kan cucu ingkung ni” jawab ingkung sambil dia puyai tangan saya.
“tapi ingkung saya…” Belum habis saya jawab sudah ingkung mencelah.
“ingkung ni sudah tua. Bila-bila masa saja ingkung boleh pergi. Kali ni saja caden tunai kan lah permintaan ingkung. Lepas tu ingkung tidak sudah minta apa-apa” jawab ingkung. Sedih terus saya dengar ingkung cakap macam tu.
“bagi saya masa fikir semua ni dulu lah ingkung” jawab saya sambil tunduk sedikit.
“ambil lah masa kau caden, tapi ingat lah ingkung ni sudah tua dan tidak lama lagi ingkung ni boleh pergi” jawab ingkung sambil ulang cakap dia tadi.
“baik lah ingkung…” Jawab saya.

Saya beredar dari ruang tamu lalu masuk di dalam bilik bujang saya. Saya lempar badan di atas tilam lalu buka kotak cincin.

“kenapa semua harus macam ni raina? Kenapa harus orang yang saya kenal secara tidak sengaja pula yang harus saya kahwin? Kenapa semua harus macam ni?” saya bercakap sambil tenung saja cincin mendiang nenek. Penat saya bersoal jawab baru saya tidur sambil peluk tubuh.

P.O.V NIANA

Sibuk sudah kami kasih masuk barang pancing di kereta tiba-tiba ariana datang dengan beg sikut hitam. Tidak kesabaran pula dia mau jumpa si abang ni. Bisik saya dalam hati.

“bah mari lah kita jalan pigi memancing” tegur leo.
“bah mari lah” jawab saya.

Kami pun masuk di dalam kereta. Dalam perjalanan mau pigi sungai tempat memancing, tiba-tiba mata saya tetumpu sama rumah ingkung. Ada seorang lelaki seiras muka si doktor caden tapi tidak nampak betul muka dia sebab dia terus membelakang sama kami.

“mungkin kebetulan saja sama bah tu niana” bisik saya dalam hati.

“uik apa kau fikir tu niana?” tegur ariana.
“hah? Apa aria?” jawab saya.
“tadi macam kau punya muka blur nampak orang di rumah ingkung tu kenapa?” tanya aria.
“oh tiada lah aria. Mungkin cucu ingkung yang dari jauh kali tu pulang” jawab saya.
“si ungut kali bah tu yang kau nampak tadi. Kan ingkung punya cucu tinggal seorang saja yang belum kahwin tu, yang perempuan tu masih sekolah kan” edon mencelah.
“mungkin juga lah kan bang.. Nah jadi bila lah kita mau pigi jumpa dorang tu? Lama pula tidak jumpa si ungut ni” jawab ariana.
“nanti saja lah…” Jawab saya lalu bersandar di bangku.

Mungkin ariana nampak muka saya macam memikir kan sesuatu dia pun diam kan diri saja di sebelah saya. Sampai saja di sungai terus kami semua turun dan pasang pancing masing-masing. Saya sama leo satu tampat, si abang edon sama ariana pula lain tampat. Ngam lah bagi peluang dorang berdua-duaan dulu.

“uiss baru buang pancing sudah dapat ikan” bilang si leo.
“bah diam-diam lah kalau dapat ikan sudah tu” jawab saya.
“yalah bah kak niana” jawab leo.

Saya terus duduk memerhati saja saya punya ujung pancing. Sambil-sambil tengok pancing sambil saya mengelamun. Tidak sedar pancing saya sudah si leo angkat sebab ada ikan basar pigi tarik.

“kak nia jauh betul kau mengelamun sampai pancing pun jatuh tidak perasan kah?” tegur leo.
“emm tidak fokus bah kakak sama tu pancing..” jawab saya.
“bah yalah kak niana. Kalau kakak mau fikir pasal permintaan si apak tu, kakak fikir lah tapi jangan lupa yang kita ni sedang memancing” jawab leo.
“ia bah leo sayang…” Jawab saya.
“hihi… Kak oh kak niana..” Usik si leo sama saya.
“emm.. Apa tu?” jawab saya.
“pasal bincangan kakak sama apak tu kan, bagus lagi kakak terima saja lah. Bukan saya maksud kakak paksa tu hati terima orang lain bukan. Maksud saya kan kak, apa salahnya kakak cuba buka pintu hati kakak untuk orang lain pula. Mana lah tau itu jodoh kakak kan” jawab leo.
“bagi kakak fikir dulu lah leo, sebab semua ni pasal masa depan kakak juga. Kahwin ni tidak boleh di bawa main lagi-lagi kakak mau kahwin cuma satu kali dalam seumur hidup kakak saja” jawab saya.
“ialah kak niana. Apa pun keputusan kakak, saya sedia terima kak. Biar lah susa senang kita sama-sama ar kak” jawab leo.

Lepas tu dia peluk saya erat-erat. Tidak sangka juga dia pun ambil berat juga pasal saya. Menitis juga lah air mata saya bila leo buat saya macam ni.

“sebenarnya kan kak, saya tau kakak ada sakit kanser tahap 1. Saya ada baca tu surat kakak hari tu” jawab leo.
“hah! Di mana sudah tu surat? Kau tidak bagi amak sama apak bah kan?” jawab saya dengan cemas sekali. Takut saya derang tau pasal sakit saya sekarang ni.
“sudah saya bakar tu surat kak. Saya minta maaf sebab baca tu surat tanpa izin dari kakak. Tapi saya janji tidak akan bagi tau siapa-siapa pasal sakit kakak ni” jawab leo.
“termasuk abang edon dan kak ariana ar. Tolong simpan rahsia ni untuk kakak” jawab saya sambil pegang tangan leo.
“ia kak, saya janji pegang rahsia kakak ni. Sekarang ni jadi rahsia kita dua” jawab leo.
“awas kau ar kalau bucur ni rahsia. Kakak buang kau di gaung nanti” jawab saya.
“tidak kau sayang saya sudah lah tu kan kak? Tengok berani pula mau buang saya di gaung” jawab leo sambil naik turun tu kening dia.
“ish.. Sana lah kau, kakak mau memancing ni” jawab saya.

Dengan selamba si leo berdiri terus ketawa-ketawa macam orang sot-sot. Saya pula yang takut pasal apa yang dia cakap tadi.

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience