BAB 15

Romance Completed 9361

Kan aku dah kata confirm kena soal siasat punya. Mana aku nak cekaw alasan ni? Tak kan nak bohong kut. Kemain pesan kat anak murid yg menipu dosa sekarang aku nak buat pendek akal pulak nak menipu. Tak baik la Fia!

"Dari mana?" Soal abg. Hari ni abg kawin la. Adess! Lupa pulak. Ian punya pasal la ni.

"Tak payah tanya la. Malas nak bohong. Abg dah ready?" Soal aku kembali. Trick la ni tak nak kena soal.

"Abg tanya Fia ni" alamak...tak menjadi la pulak.

"Urusan duniawi sikit. "

"Pelik2 la jawapan Fia ni" aku tayang sengih. Pelik tak pelik lebih baik dari menipu.

"Abg, bila dah ada isteri nanti jgn lupa Fia tau" abg terkejut. Mahu tak terkejut aku ni mcm abg nak cari kakak tiri kat aku. Hahaha. Kakak ipar baru pun bukannya orang lain. Jia the bff jugak. Alahai kelakar gila muka abg.

"Apa ni Fia? Kalau Fia tak nak abg kawin Fia cakap je. Tak pernah terlintas abg lupa adik abg ni" ha! Dengar tu kan dah kena sound. Hehehe.

"Gurau je la abg. Fia la orang paling beruntung tau. Dapat kakak ipar yg kamceng. Buat lawak pun tak boleh"

Abg peluk aku erat. Kenapa pulak ni? Aku rasa mcm ayat tadi biasa je tadi tak ada lada ke apa pun kan?

"Fia dan Iyan selamanya jadi nyawa abg. Abg sayabg sangat kat Fia dan Iyan"

"Terharu bang! Ok lah! Pergi siap2" balas aku selamba dan melarikan diri. Abg dah marah bila dia cantik feeling aku dah potong line. Saja malas nak menangis di hari bahagia abg ni. Tak payah la nak keluar air mata semua. Abg ni pun nak buat drama pendek pulak dgn aku. Apa lah!

Abang dah bergelar seorang suami lagi. Alhamdulilah aku syukur sangat. Malam ni tinggal la aku dan Iyan terkontang kanting kat rumah. Orang pergi honeymoon tak ajak dah. Iyan yg lena atas ribaan aku, aku cium dan peluk erat. Allah memang maha penyayang sebab gantikan apa yg Allah dah ambil dulu. Aku terlalu gembira sekarang ya Allah.

Sepanjang abg tak ada memang banyak masa aku terpaksa buang dgn mamat psiko tu. Sebabnya skrg ni musim cuti sekolah dan suka la Iyan tu Papa Ian dia ajak jalan2 . Baguslah at least dia tak ada la bosan tapi aku la tak berapa nak suka. Kena tengok muka dia selalu dah la dgn hutang soalan keluarga Ian. Ian pulak mcm sama level je tak suka aku. Adoi. Penat!

"Umi, kenapa tak makan?" Iyan menyoal aku. Aku yg dah sampai kanada terkejut. Dua lagi pasang mata turut pandang aku. Aku tayang senyum segaris. Kepala Iyan aku usap.

"Umi tak suka sangat ayam ni" memang aku tak suka pun. Makan tu memang la makan tapi suka tu,,, tak! Aku bukan ipin yg suka ayam goreng! Hahaha. Dah berjangkit tengok cerita tu sebab Iyan la.

"Papa, share la burger ngan umi. Sharing is pahala right?" Terdiam aku dan Ian. Sama2 pandang lepas tu aku menggeleng pada boy. Memang tak la aku nak share dgn dia. Pui!!!! Hilang selera mak. Tapi dia angkat kerusi dan duduk disebelah aku apa lagi bersorak la budak kecik dua orang ni. Kecik2 lagi dah gatal dah.

"Saya dah kenyang" aku tolak lembut. Karang tunjuk gangster low manner la pulak tunjuk depan anak2. Dia ni suka la kalau aku buat salah suka sebab lidah ular dia tu dapat sembur bisa. Ei!

"Sharing is pahala" balasnya tenang. Tak payah tunjuk baik la sikit pun aku tak rasa yg kau ni baik tau.

"Saya dah..." kurang ajar namanya main sumbat je mulut aku dgn burger ni. Aku mqkan dari tangan dia la weh! Sekarang ni siapa yg tak cukup di ajar. Nasib baik dia dah cubitkan kalau main terjah je dalam mulut aku sebiji tak ke nganga sampai tahun depan. Aku jeling dia yg tak kisah langsung. Kurang ilmu sivik!

"Fia terima pinangan tu" dah dua minggu abg balik dari bulan madu. aku terpaksa bayar hutang aku. Mesti nak tahu kenapa aku terima kan? Sebabnya dalam istikharah aku yg ketiga aku dapat lihat nama dia. Aku tak tahu kenapa tapi aku tahu yg Allah tahu semuanya. Allah tahu apa yg ada dalam hati aku sendiri. Aku tak menyesal pun sekarang ni. Mungkin patut aku angkat bendera putih dari terus bermusuh dgn dia. Kan? Tapi mcm mana kalau dia sendiri yg tak nak kat aku? Masaklah... buat malu je nanti. Tak nak la hari kawin nanti kawin sorang2.

"Ma, kan Ian dah cakap biar Ian settle" Ian dah tak tahu nak cakap apa bila mamanya maklumkan yg mereka dah berkunjung ke rumah Fia lagi.

"Now its over" balas Ian lemah lalu mendaki tangga ke biliknya.

"Fia terima" balas mamanya dan dia berhenti di tangga. Lama dia berhenti semua orang dah senyum sememeh. Ian betulkan rambutnya dan berpaling memandang mamanya. Kening di angkat. Buat muka bajet poyo dia la.

"Fia setuju. Minggu depan tunang. Dua minggu lagi kawin. Mama dah settle semua utk Ian" papa beri taklimat ringkas dan padat. Tapi Ian memang terel mengawal riak wajahnya. Dia sembunyi senyum dan berpaling semula.

"Ian ikut je" jawab dia lemah dan terus berlari ke bilik. Masuk je dalam bilik. Nak tau?

"Yes!!!!" Ha! Tu dia happy gila dah mcm orang tak berapa nak waras dah.

Majlis pertunangan yg ringkas tapi meriah. Aku lilit selendang yg Ian beri ke hadiahkan utk aku? Cewah ayat mcm orang bercinta kan? Selesai je semuanya pihak lelaki datang bawakan cincin tapi Ian tak datang lagi. Agaknya dia pakai baju hijau jugak ke? Eh! Apasal aku rasa mcm aku gedik semacam je ni? Ei. Ni bukan Umi Hafia la!.

Cincin tersarung di jari aku. Dah jadi tunang orang sekarang ni. Maju beberapa anak tangga la kan? Lepas je sarung cincin selesai dan tetamu pun dah makan barulah aku nampak kelibat tunang aku ni. Tunang? Tunang psiko!

"I dont want to say it. But u look good with the shawl" mata aku meluas? Dia ni nak paksa aku minta putus tunang ke? Karang ada orang yg terpaksa ditemu ramah wartawan kenapa bertunang dan putus pada hari yg sama? Nak je aku jawab trend. Gitu! Kalau nak puji baik la sikit ayat kalau tak nak puji tutup je la mulut puaka tu! Ei! Sakitnya hati aku!

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience