“Qaira marahkan saya?” Qaira eleng kepala. Wajahnya masih tunduk memandang lantai.

“Qaira Alisya.. untuk kali terakhir, saya nak dapatkan jawapan daripada awak. Betul awak sudi jadi isteri saya? Betul awak tak rasa terpaksa dengan semua ni? Kalau awak tak sedia, kita boleh..”

“Boleh apa Iman? Boleh batalkan majlis kita yang dah tinggal sebulan tu? Dari mana awak tahu saya tak sudi jadi isteri awak? Dari mana awak rasa rasa yang saya ni terpaksa jadi isteri awak? Dari awal saya dah cakap, saya terima awak sebagai jodoh saya. Saya tak perlukan sesiapa untuk paksa saya terima awak.. kalau sebab Adham buat awak rasa macam ni, saya dah kata awak salah faham. Saya cuma betulkan kesilapan saya pada dia. Tak lebih dari tu.. tapi awak..”

“Qaira… saya…” Qaira angkat wajah. Dia nampak wajah terkejut Iman dan dia tahu kenapa riak wajah Iman berubah.

“Saya belum habis cakap..” Qaira kesat air mata. Iman angguk faham.

“Awak, sejak persitiwa hari tu, langsung diamkan diri. Pasal urusan baju nikah pun awak suruh ummi yang uruskan. Awak tak tahu, bila awak buat macam tu, awak seksa hati saya. Awak buat saya rasa serba salah pada awak. Awak tak tahu, saya tunggu call awak, at least mesej awak. Tapi satu pun tak ada.. Awak seksa hati saya, awak seksa jiwa saya.. awak tak tahu Iman.. Bilamana awak sayang seseorang, tapi awak langsung tak tahu hati dia macam mana. Entah sayang atau tidak. Awak tak tahu…”

Qaira teresak-esak tahan sedih. Hati dia, memanglah Iman tak tahu. Bukan Iman boleh belah hati dia pun.

“Saya sayangkan awak. Sebab tu saya nak peristerikan awak..” Qaira pandang tepat wajah Iman. Cepat-cepat Iman alihkan pandangan.

“Apa awak kata?”

“Saya.. saya sayangkan awak Qaira. Sepatutnya, saya simpan kata-kata tu sampai kita selamat dinikahkan, tapi bila syaa tengok awak macam ni, saya tahu, awak rasa tak selamat. Awak mesti tak nak hidup dengan orang yang tak sayangkan awak,”

“A.. awak.. sa.. sayang?” melihat anggukan Iman buat Qaira rasa nak pitam. Ya Allah, dia tak bertepuk sebelah tangan kali ni!

“Saya sayang awak Qaira. Saya harap lepas ni awak jangan persoalkan lagi perasaan saya pada awak. Tunggu lepas kita nikah, insyaAllah. Awak akan rasa manisnya cinta tu..” sempat Iman kenyitkan mata. Qaira tunduk malu.

“Oit bakal pengantin. Dah habis ke belum? Dah lewat dah ni! Tangguhkanlah dulu perbualan korang tu sampai malam pertama! Hahahaha,” usikan along jadi penamat perbualan mereka. Yang pasti, ada bunga-bunga cinta dalam hati.