BAB 10

Romance Completed 7138

“And masa sem 3, awak suruh Maria tanya nama saya. Sedangkan waktu tu saya dah tahu nama awak. Inn Maisara.”

Aku tersengih. Tangan milik suami digenggam kemas.

“Thanks.”

“For…?”

“Choosing me. As a wife in your life.”

“Thanks but no thanks. Say alhamdulillah to Allah.” Ujarnya.

“Yea.. Alhamdulillah.”

“And yes. Lepas ni, ikut abang pergi Aussie.. Nak?”

“Abang??? Hello? Kita sebaya.” Usikku.

“And I am your husband.” Dia buat muka. First time tengok dia buat muka! Selama ini asyik senyum manis tahap tak hengat!

“Okay.. Husband..” aku mengalah.

“Pergi Aussie buat apa? Teman awak belajar kat sana. Tak naklah.. Bosan. Nanti awak pergi kelas, siapa nak teman saya kat rumah sorang-sorang?” rengekku saja.

Dia ketawa kuat.

***

Kalau dulu aku asyik nampak dia dari sudut yang positif, bila dah kahwin kau akan nampak kelemahannya. Begitu banyak kelemahan yang ada pada suamiku ini. Tapi itu bukan alasan untuk meruntuhkan cintaku terhadapnya. Malah aku rasa beruntung sebab menjadi orang yang melengkapkan kekosongan yang ada pada dirinya.

Kalau dulu, orang lain nampak dia yang begitu hensem dengan raut wajah yang manis. Kini, aku boleh nampak wajahnya yang garang! Haha!

“Give me the phone!!” jeritnya kuat.

Aku buat muka. “Tak nak..”

“Inn Maisara!”

“Yeee..”

“You better give me the phone. Kalau tak..” ugutnya.

“Kalau tak apa..?” aku masih lagi menyakatnya.

“Kalau tak abang pergi Australia, and will not come back to Malaysia. Forever.”

Waa! Cepat-cepat aku bagi Iphone 5s milik suami. Tak aci tau main ugut-ugut macam tu. Aku mencebik. Dia sudah pecah ketawa. Tahu takut!

“Pergilah Aussie tu. Pergi.. Pergi..” aku buat muka. Hafez ni suka sangat outstation ke Australia tu. Tahulah dah jadi CEO sekarang. Sibuk sana-sini. Sampai hati nak tinggalkan aku. Huh..

“Cehhh. Merajuk! Tadi sakat abang bukan main. Abang sakat sikit dah merajuk.”

“Whatever.”

“Hey, tak payah nak merajuk. Tengok sini.” Dia mengangkat daguku. Mata mula bertentang antara satu sama lain. Aku masih mencebik bibir.

“You’re completing me, sayang. You’re half of my life. Kalau abang pergi Aussie pun, of course abang akan paksa sayang ikut sekali.” Ujarnya lembut. Rambutku dimainnya perlahan.

Aku angkat kening bak Ziana Zain.

“Maaaalaaas.” Aku mencacatkan suasana yang romantis itu. Haha!

“Okay fine.” Hafez buat muka.

Aku tergelak. “You’re completing me too. Walaupun awak ni comel. Cute. Hensem. Tapi, saya rasa bertuah. Sebab dapat buat awak marah. Dapat buat awak menangis. Dapat buat awak merajuk. Dapat tenung awak selalu. Love you.” Ujarku tulus.

“Amboi.. Dah habis cakap?” sindirnya.

“Heiiiii!! Orang cakap kemain ayat bunga. Please lar balas balik!” cebikku.

“Love you too.”

Kami gelak sakan.

Macam ni lah.. Dulu kalau ushar dari jauh, semuanya nampak perfect. Bila dah kahwin. Masing-masing tunjuk kelemahan masing-masing. Perkahwinan perlu ada konsep takmil wa istikmal iaitu saling melengkapi. Seorang memberi, seorang harus menerima.

Kahwin dengan orang yang kita cintai itu ialah impian.

Kahwin dengan orang yang kita tak sangka itu ialah jodoh.

Menikahi orang yang kita cintai itu ialah kemungkinan.

Mencintai orang yang kita nikahi itu satu kewajipan.

Segalanya adalah kerana Allah

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience