“Eh,dia sound aku?”gumam Arbaieyah perlahan.

“Biarlah! Suami saya bukan suami awak!”balas Arbaieyah .

Terkedu Ferol . Dia menggeleng kepala.

“Awak nak jumpa saya ni kenapa? Saya banyak kerja ni. Awak tahu tak,sayani engineer. Kerja saya banyak atas meja tu.”

“Amboi,berlagak. Kejaplah,kasilah saya order air dulu. Walaupun dekatluar hujan,tapi tekak saya panas tahu tak.”balas Ferol .

Arbaieyah menjeling. Dia menyedut jus oren yang dipesan. Keadaan sepiseketika. Ferol menunggu air yang dipesannya. Setelah jus carrot yangdipesan sampai di meja,Ferol tersenyum riang. Dia meneguk air itu rakus.Terkebil-kebil Arbaieyah memandang Ferol .

“Fuh...lega. Hilang haus.”

“Eh cepatlah awak. Awak jumpa saya ni nak apa?”Arbaieyah bertanya terus.

“Saya nak jumpa awak,sebab saya nak ajak awak kahwin.”

“Hah?! Kahwin! Awak ni..haa..dah gila ni.”

“Gila? Gila apanya? Saya ajak awak buat benda baik. Kahwin dengan saya.Simple,kan?”

“Eh Encik Ferol Syah,awak ingat saya pilih suami macam pilih ikan dekatpasar ke? Main tangkap muat je. Kalau awak tu taste saya tak apa jugak.Saya tak suka dekat awak. Kenapa nak kena kahwin dengan awak pulak..”

“Ferol Syah akan buat apa sahaja untuk dapatkan apa yang dia nak. Awakdengar sini,saya tak tahu kenapa saya jadi macam ini. Tapi,kali pertamasaya tengok awak,saya tak rasa apa-apa. Balik je rumah,saya terfikir nakkahwin. Hah,dan paling kelakar,saya rasa nak kahwin dengan awak. So,apapendapat awak?”