Christoper dan orang orangnya sudah meninggalkan pejabat Tan Sri Amran.

Amran : Now Papa nak cakap, urusan minta kebenaran daripada Suzana urusan Am. Papa tak nak campur.

Munirah : Siapa yang ajan jadi nombor 2 ni?.

Amran : ua tak ya jugak.

Amjad : Am nak buat pilihan ikut umur, berapa umur you Munirah?.

Munirah : I am 27 years old.

Ayu : Ayu 20 tahun.

Amjad : Do Am kahwin Munirah dulu kemudian ayu.

Amran : So Munirah tolong isi surat kebenaran Am kahwin dengan Ayu. Dan Am, kamu perlu bersanding dengan mereka berdua bersama.
sama.

Petang itu Amjad pulang ke rumah Suzana.
Suzana baru tiba dari Korea Selatan.

Suzana : Sampai hati Abang tinggalkan Sue sorang sorang.

Amjad : Abang kerja, takpelah kalau Sue tak bagi Abang kerja, Sue mesti dah biasa hidup susah, hidup merempat.

Suzana : Abang, I am sorry, ok, Abang boleh kerja.

Amjad : Abang nak Sue tandatangan kertas ni.

Suzana : Kertas apa?.

Amjad : Ini kertas yang mengatakan Sue tak nak merajuk kalau abang terpaksa pergi kerja. Kalau tak nak sign, Abang berkampung di office jer. Tak balik rumah pun tak pe.

Suzana : Okay Sue sign. Amjad sungging senyum bila Suzana sudah memberi kebenaran untuknya berkahwin lain.

Amjad sudah menerima persetujuan daripada wali Munirah dan ayu untuk berkahwin di pejabat agama sahaja. Selesai Majlis perkahwinan dengan Munirah, kini tiba giliran Ayu.

Ahmad : Ayu betul ke nak kahwin dengan dia ni, Ayu nanti jadi bini nombor 2 nak.

Munirah : nombor 2 saya Pak Cik, anak Pak Cik nombor 3.

Ayu : Pa, Ayu rela dan setuju untuk dimadukan.

Usai majlis pernikahan di pejabat agama, Tan Sri Amran membuat majlis resepsi di hotel, untuk pertama kali dalam sejarah, 3 buah kerusi berada di pelaminan. Amjad tersenyum diapit 2 orang isterinya. Senyuman Amjad pudar bila ternampak bayang Suzana di majlis tersebut. Tan sri Amran juga ternampak kelibat Suzana tetapi dia tidak mempedulikan menantu pertamanya itu.