“Hmm.. saya…saya… nak awak tolong saya.”

“Tolong awak? Tolong awak yang bagaimana?” cemas pula kedengaran suara Mike Korie.

“Hmm..” Nak cakap ke tak nak cakap?

“Ya?” gesa lelaki itu lagi.

“Saya nak awak tolong saya lupakan awak.” Akhirnya dengan sekali nafas jer ayat tersebut keluar dari mulut aku.

“Ha?” Mike Korie kedengaran terkejut.

“Awak main-main ek?” Sambungnya sejurus kemudian.

“Tak. tak… saya tak main-main. Memang betul saya nak lupakan awak.”

“Kenapa awak hendak buat begitu?”

“Entahlah, saya tak pasti.” Aku mengeluh perlahan.

“Baiklah.” Die berjeda seketika, mungkin sedang berfikir. “Macam ni. Saya nak tolong awak tapi kalau awak tak bagitahu saya siapa awak yang sebenar, macam mana saya nak tolong?”

“Saya pun tak tahu, tapi esok saya akan telefon awak lagi.”

“Nantilah dulu, siapa awak sebenarnya?”

“Awak kenal saya.”

“Ya, tapi siapa?”

“Saya masih belum bersedia untuk itu.”

Aku letak telefon. Aku menangis lagi. Argh! Parah!