BAB 9

Romance Completed 555

Hari ni hari pertengahan kem untuk pelajar alumni sekolah lamaku. Sedih pulak, lagi 3 hari kami program ni akan berakhir. Dah macam adik-adik aku dah diorang ni. Tadi, budak perempuan yang tak pernah bersuara sejak kem ni start, datang peluk aku. Dia kata, next time..nak program macam ni banyak-banyak. Dia kata dia tak cakap sebab, dia takut..dia mula hitung dosanya kat sini. Tapi aku hanya cakap.

‘Bukan tujuan akak buat program ni nak cari dosa siapa2. Nak kecam siapa2. Sebab manusia yang jahat, tak de kat dunia ni nedellah. Hanya ada manusia yang membuat kesilapan..dan sifat kesilapan itu boleh diperbetulkan bukan dibiarkan. Islam tak cari kesalahan orang, tapi memperbetulkannya dan memberi jalan baru, jalan lain yang menuju bahagia. Jalan yang satu-satunya Allah redha. Kita tak masuk neraka sebab dosa kita nedellah, kita tak masuk syurga sebab pahala kita jugak nedellah, kita..di mana kita end up, semuanya atas kehendak Allah, atas redha Allah..balik2, Allah pandang hati kita jugak akhirnya. Sebab tu,’

Aku menyentuh bahunya.

‘Ikhlas tu mahal’

Nedellah memelukku. Kuat.

Mungkin sebab tu aku nak buat program agama kat sekolah lama aku ni. Nak bagi tahu apa yang manusia, atau yang lebih tepat seorang hamba tahu.

Islam yang kita dapat, mana boleh pegang sorang2.

Lamunanku terhenti, semua pelajar memberi tepukkan gemuruh pada talk tadi. Talk dari Jazwan . Pasal peranan sebenar seorang islam. Aku hanya tersenyum.

‘Kak Zarra, abang Irsyad cari’

Irsyad? Sape tu? Kejap ek..

Irsyad!

Apa dia buat kat sini. Aku mula cuak.

*

Irsyad menerangkan padaku perkara yang sukar untuk aku faham. Keningku berkerut. Dahiku mula berpeluh. Bibirku bergetar. Mataku panas.

Jazwan pula tiba-tiba di sisiku. Mengucapkan salam pada Irsyad.

‘Assalamualaikum, Dr Jazwan kan. Saya ada dengar kejap ceramah dr tadi. Bagus, banyak info baru. Zarra tak pernah cakap pun pasal dia ada sahabat nama Jazwan . By the way, Saya Irsyad. Irsyad Arman. Tunang Zarra’

Dia tunang aku. Aku dah bertunang. Kenapa aku lupa. Hurmmmmm

Jap, kami dah bertunang. Tapi bila?.

Bila aku terima dia?

Seminggu lepas.

Bila dia datang merisik?

Aku tak tolak?

Tak pulak setuju?

Abah kata itu yang terbaik. Aku tak cakap apa-apa. My bad, kami tuning jugak. My bad again, aku tak cakap kat Herry dan aku tak cakap kat Jazwan .

Tapi jap, kenapa nak cakap. Bukannya ada apa-apa pun.

Tapi..

Jazwan tak berbicara banyak. Dia mempersilakan Irsyad duduk. Mereka berbual, aku tak tahu pasal apa.

Rasa macam nak lari.

Dan memang aku lari pun.

*

‘Kenapa kau tak cakap yang kau dah tunang Zarra? Kau buat aku rasa bersalah tau tak ajak Jazwan datang sini.’

‘Mana aku tahu Irsyad nak datang’

‘Mana kau nak tahu? Come on Zarra, itu ke yang kau risau. Itu ke yang kau boleh cakap sekarang. ‘Mana-aku-tahu?’ Sepatutnya kau cakap ‘ Hi, saya Zarra nuraisha, and saya dah bertunang’

‘Seminggu yang lepas..’. Aku menyambung.

‘Kau ingat’. Herry membalas.

‘Kau tak lupa pulak Zarra’.

‘Sepatutnya benda tu yang patut kau cakap dari awal. Pada Jazwan, pada aku. Tak yah lah aku susah-susah bawak Jazwan datang sini jumpa kau. Rasa macam buat kerja yang sia-sia. Cuba satukan Jazwan dengan Zarra nuraisha yang tiba2 kecoh satu Malaya katanya, dah jadi tunangan orang. Seminggu yang lepas. How interesting you write your love story Zarra. Kau ingat semua ni game ke..’

Herry membalas lagi.

Aku hanya diam, membatu.

‘Kau kata kau susah nak terima lelaki lain..susah nak terima aku tapi sekarang, tiba-tiba macam gosip tergempar melanda kem ni, cik ZarraNuraisha kita dah bertunang! Kau tak rasa ke semua benda ni mengarut?’

Aku mengerling ke arah Herry . Bangun. Berdiri tegak ke arahnya. Mengecilkan mataku.

‘Mengarut? Siapa suruh kau panggil Jazwan . Siapa suruh ko gedik2 gi usha dia kata FB? How sure are you, Jazwan loved me sampai ko drag dia datang jumpa aku kat sini? And how sure are you I loved Irsyad, tunang yang aku tak pernah ceritah satu benda pun pada kau, kawan baik aku sendiri? How sure are you Herry ?’

Aku meletus jugak.

‘Zarra..’. Herry menyebut namaku. Aku berjalan ke tepi tingkap.

‘Mengarut, memang semua yang berlaku dalam hidup aku mengarut pun Herry. Kenapalah aku bodoh sangat Herry. Betulah, patutnya aku cakap dari awal, patutnya aku announce dari awal lagi, yang aku, Zarra Nuraisha dah bertunang dengan lelaki yang baru 1 kali aku jumpa masa makan kat rumah, yang abah aku kata, dia yang terbaik, yang aku terima dia tanpa mengatakan ‘ya!’

‘Zarra’. Herry sebut namaku lagi.

Aku megelap mataku yang tiba-tiba basah.

‘Yang tiba tiba tadi dia datang tengahari tadi and cakap, kami kena kahwin jugak minggu depan sebab ibu dia dah tenat, dia nak tengok anak bongsu dia kahwin cepat before dia pergi’

Share this novel

Guest User
 


NovelPlus Premium

The best ads free experience