“ Macam mana awak tahu saya ada masalah?” Aku bertanya lanjut sambil memulangkan gambar Fatima ke dalam dompet.

“ Banyak sangat klu yang awak beri pada saya. First, dahi awak tu, kerut-kerut duk tatap gambo cik adik tu dari tadi, second. mata awak lak tak kelip-kelip macam duk pikiaq cara nak solve probs awak,third, awak duk gigit-gigit bibir awak tu sambil duk mengeluh tak abeh-abeh, forth, kaki awak tu tak boleh duk diam. Nak ja duk ketuk-ketuk lantai feri ni, and the fifth and last...saya tak rasa awak nak tau.”

Terpaku. Sayf terpaku mendengar celoteh wanita itu.

“Wow. You are extremely observant. Cakaplah yang kelima. I would like to know.” Sayf berkata dengan sarkastiknya. ‘Tak ada kerja ke minah ni, boleh pulak dia pegi perhatikan aku.’

“ Awak sure?”

“Surelah. Cakap.”

“ Sure ni? Nak saya habaq kat awak?”

“Asalkan awak tak cakap I love you kat saya, saya nak dengar. What else did you observe?”

“Sure ni?? Okay, yang kelima, awak sedar ke tak yang kita ni tgh masuk laut! Bot ni duk karam, dan awak lak laloq duk tenung gambar kekasih dambaan hati awak tu. Orang lain duk kalut tinggal harta benda nak selamatkan nyawa, awak lak duk melekat punggong kat kerusi ni tak bangkit-bangkit cari life jacket. You are not conscious with your surrounding, nampak sangat awak nak mati lemas. Teruk sangat ke masalah awak dengan dia tu?“

Laju tak laju dia menuturkan alasan dia yang kelima tu. Sayf pula tergamam. ‘Biar betik bot ni tengah karam? Takkanlah sebegitu khusyuk dia menghadap muka kertas Fatima tu sampai dia terlalai dengan kekecohan di atas feri tu.

Sayf mengangkat kepalanya lalu memandang kiri kanan. Tudia, takdak papa aih! Semua elok je. Uncle rambut putih kulit merah sunburn tu pun boleh siap lagi duk posing dengan cucu cicit dia ambik gambar. Sayf kembali memandang gadis senteng akal tu.