Terkocoh2 aku ambik hp aku. sapa plak yang tepon aku. Tak appear name
pon. Sape ye?
“hello assalamualaikum…"
Tak sempat aku nak kate hello. Orang tue dah bagi salam dulu.
Tapi, mcm kenal jer suara tue.
"wa’alaikumsalam..."
"dila...awak sihat?kenal sy lg tak?"
Sah!memang aku kenal suara ni. Tp, mana die dapat no aku?
"err..saya sehat?ni sape eh?"
Hehe...saje je nak uji. Takut salah orang, malu jerk! Rindunya...rasenye
dah 3 tahun kami putus hubungan.
"ni wan la. Saya nak jumpa awak boleh?"
Ha?nak jumpe? Tak nak aku!
"nak jumpe?perlu ke?"
"perlu. Sebab saya nak jelaskan segala2 nya kat awak"
Lain macam jer. Dia nak bg taw ape kat aku. nak marah aku sebab tukar no
fon ke?
"nak jelaskan pe lagi?"
"dila. Selama 3 tahun awak tinggalkan saya tanpe khabar. Dah tu, awak
tukar no fon tnpa bgtaw kat saya. Penat saya cari awak. Nasib baik akak
yang sama kerja dengan awak dulu bg saya no baru awak ni. Kenapa?benci
sangat ke awak kat saya?"
Terkedu aku. sape suruh cari aku?
"kan saya dah terangkan kat awak. Ape lagi yang awak tak paham? Saya
tengah belajar sekarang. Saya tak nak diganggu. Saya ada kerja ni. Ok
lah..."
"dila, tunggu jap! Saya tau sume 2. mungkin kita memang ditakdirkan tak
ada jodoh. Tapi, percayalah, saya tak kan pernah lupa kat awak. Bulan
depan saya akan berkahwin. Jemputlah datang ke rumah. Bakal isteri saya
teringin nak jumpa awak. Saya dah ceritakan segala2 nya kat dia. Saya
tak nak ada curiga antara kami. Saya cuba pertahankan janji saya. Tapi
awak menghilang macam tue jer. Keluarga saya yang aturkan semua ni. Saya
pasrah. Mungkin antara kita tiada jodoh. Maafkan saya."
"awak tak ada salah ape2 kat saya. Mungkin...mungkin jodoh daya bukan
dengan awak. Jagalah isteri awak elok2. Jangan lukakan dia. Semoga awak
bahagia bersama. Assalamualaikum"
Terus aku matikan telefon tanpa dengar die menjawab salam. Terlalu berat
untuk aku ungkap kata2 perpisahan. Air mata ku menitis. Tak pernah aku
menangis sebab lelaki. Aku menyayangi wan. Aku menunggu aku habis
belajar. Bila masa tu dah semakin hampir, aku pulak yang ditinggalkan.
Ini ke balasan aku tinggalkan die?
Ya Allah....
Tak sanggup lagi aku hadapi...
Aku tinggalkan wan sebab aku menyedari betapa berdosanya perhubungan
kami tanpa ada akad yang dihalalkan.
’sabarlah...Allah telah mengaturkan kehidupan mu sebaiknya. Ada lelaki
yang lebih baik sedang menunggumu...’
Hatiku memujuk...ada hikmah disebalik semua tue. Aku kena sabar.
Share this novel